ไปอ่านคอมเม้นที่อื่น ๆ แล้วขำดี
ด่าอเมริกานั่นนี่ ไม่รุ้หรือไงว่าเรายังมีผลประโยชน์อีกเยอะที่ได้จากเขานะ
แถมพูดว่าประเทศ นี่ นั่น ควรจับมือกันเพื่อความเข้มแข็ง
พ่องมึงสิ แม่งไม่ได้ดูเลยหรือว่ะ ว่า อย่าง จีน-อินเดีย จีน-เวียดนาม ญี่ปุ่น-เกาหลี-จีน รัสเซีย - โปแลนด์
ปะเทศพวกนี้ เขาเกลี่ยดขี้หน้ากันจะตายชัก
ใช่ครับ
บางครั้งผมต้องเกาหัวกับบทความที่บอกว่่า ให้ไปจับมือเป็นมิตร จีนกับญี่ปุ่น..
พี่เขาไม่รู้หรือไงว่าจีนกับญี่ปุ่นนี่ความสัมพันธ์เลวร้ายเอามากๆ
ขนาดคนที่ไม่คิดว่าเชี่ยวชาญประวัติศาสตร์มากอย่างผมยังรู้
ผมยังรู้สึกว่า เอามาจากนิยายที่นย่าจะแสดงความคิดคนในชาติ
จีนเกลียดญี่ปุ่นกับเกาหลีใต้มากๆ
แต่กับอเมเริกา จีนยังพอมีความเคารพในฐานะคู่แข่งมากกว่าด้วยซ้ำ ทั้งที่เคยทำสงครามตัวแทนกันนั่นล่ะ
เรียกว่า จีนคือผุ้ค้ารายใหญ่ของอเมริกาก็ว่าได้ แต่นั่นก็คือสาเหตุที่ทรัมป์ดูเลขตัวแดงแล้วคิดว่ามันไม่น่าจะเหมาะต่อผลประโยชน์อเมริกา เลยเกิดสงครามการค้าในช่วงนี้ขึ้นนั่นล่ะ
..
กลับมาที่เรื่องการเมือง ที่ผมกล่าวคือไม่ด้อวยอเมริกา
ผมว่าเรามีแนวความคิดแบบเดียวกันว่า "ประเทศเรา fist" ประเทศเราต้องมาก่อนนั้นไม่ผิดในทางการเมืองระหว่างประเทศ
จะคบกับจีนหรือใครก็ได้ ตราบใดที่ประเทศเรามีผลประโยชน์ต่างๆ
ในเคสนี้มันเกิดจากการที่มองได้ว่า อเมริกาคิดว่าประเทศเราเอาเปรียบเขา คือ รับผลประโยชน์จากเขาแต่ดันไม่ตอบสนองประโยชน์กลับไป
อเมริกาหรือทรัมป์คงคิดแบบลเรียบง่ายว่าตัดรายจ่ายหรือการสูญเสียจุดนี้ เขาจะได้มีประโยชน์มากกว่าเดิม
ในเมื่อเราไม่ตอบสนองเขา เขาจะให้เงินเราเปล่าๆทำไม?
ว่าอเมริกาไม่ดี? ก็อย่าหวังพึ่งอเมริกาอีก นี่คือแนวคิดอเมริกาในตอนนี้
ซึ่งเราก็ไม่พึ่งประโยชน์อเมริกาก็ได้ ไปพึ่งจีนก็ได้ ถ้าคิดว่าจีนจะช่วยให้เราได้ผลประโยชน์มากกว่าอเมริกา นั่นคือการเมือง
แนวคิดโดยรวมก็ไม่ใช่ผิดที่ว่าจะไปหาประเทศอื่นๆ แต่สำหรับผมที่มองแล้ว
มองว่าไม่น่าจะได้ผลประโยชน์มากกว่าอเมริกาหรอกอย่างน้อย เข้ากับจีน ก็ทำให้เข้ากับญี่ปุ่น ยุโรปต่างๆลำบากขึ้นล่ะ
