เล่นทั้งคืน เที่ยงคืน ยันตี 5 ผ่าน free day แค่วันเดียว...
เล่นแบบละเอียดยิบ คุยกับ npc ทุกคน ทุกช่วงเวลา อ่านหนังสือทุกเล่ม ทุกอักษรที่ถูกแปลต้องอ่านให้หมด ฝึกเล่นมินิเกมการ์ดอีก เก็บทุกเควส เสียดายที่มะนจำกัด bonding event
เล่นมาตั้งกะภาค 1 - 2 รู้ดีว่า NPC เกมนี้ไม่ใช่แค่ของประดับ แต่มีเนื้อเรื่องเป็นของตัวเองทั้งหมด พอตามขนาดนี้ ก็อดรู้สึกผูกพันไม่ได้
วันนี้เล่นไปเจอ munk นักเรียนที่บ้ารายการวิทยุตั้งแต่ภาคแรก ภาคนี้เป็นดีเจย์เต็มตัว
เจอ Rosine ที่รู้จักตั้งแต่ภาคแรกว่าอยากเป็นแม่ชี ก็ได้เป็นจริง ๆ
รู้สึกได้เลยว่า npc ที่เหมือนเป็นแค่ตัวประกอบ ไม่ใช่แค่ประกอบ แต่เติบโตไปตามเวลา
ทำเอาน้ำตาซึมทั้งยิ้มเลย
เป็นความรู้สึกที่คนเล่นแบบผ่าน ๆ เอาแต่เนื้อเรื่องหลักจะเข้าไม่มีทางถึงได้เลย
สุดยอด ๆ เกมนี้ ไม่ผิดหวัง