ถ้าท่านเป็นพลเมืองของประเทศที่มีโครงการอวกาศ จะเห็นด้วยกับการใช้งบกับโครงการไหม

[mangamancer]

การแข่งขันในด้านอวกาศได้ดำเนินมาอย่างน้อยหกสิบกว่าปีแล้ว(สหภาพโซเวียตส่งดาวเทียวสปุตนิก 1 ขึ้นสู่วงโคจรเมื่อ 4 ต.ค. 1957)
ในขณะที่ผลตอบแทนที่จับต้องได้ต่อประชาชนทั่วไปกลับมีไม่มาก และยุคของการออกไปตั้งอาณานิคมในอวกาศก็ยังไม่แน่ว่าอีกนานเท่าไหร่จะมาถึง
เป็นท่านจะสนับสนุนให้แข่งต่อไป หรือจะตัดงบไปใช้กับด้านอื่นๆเช่น การศึกษา สาธารณสุข สาธารณูปโภค และคมนาคมดี
หรือถ้ามองในระดับโลก เอาไปช่วยแก้ปัญหาความยากจน ความอดอยาก ปัญหาสิ่งแวดล้อม จะคุ้มค่ากว่าหรือไม่


งบประมาณในโครงการอวกาศของ 10 ประเทศที่เป็นผู้นำ รวมกันแล้วตกประมาณปีละ 51 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐ
คิดเป็นเงินไทยคือปีละประมาณ 1.55 ล้านล้านบาท
อินเดียใช้งบกับโครงการอวกาศปีละเกือบห้าหมื่นล้านบาทขณะที่ในประเทศมีขอทานกว่าสี่ล้านคน

ส่วนตัวผมเห็นว่าควรทำต่อไปนะ ดูจริงๆแล้วมันไม่ได้ใช้งบมหาศาลขนาดนั้น

• Tweet

[richter]

เห็นคำถามแล้วนึกถึงเรื่อง Interstellar ตัดงบทางวิทยาศาสตร์เรียบจนแทบไม่เหลือนักวิทยาศาสตร์

[sariora123]

สรุป ง่ายๆ นะครับ
โครงการอวกาศนั้นเหมือนทุนจม แต่เคยมีคนอธิบายไว้ว่า มันได้กลับมาแบบทางอ้อมไม่ว่าจะเทคโน หรือค่าลิขสิทธิ์ การใช้งานอุปกรณต่าง
จนเขาบอกว่า  ทุก 10 ดอลล่าที่จ่ายไป จะได้กลับคืนเข้าประเทศ 15 ดอลล่าโดยทางใดทางหนึ่ง


แค่มันไม่ได้กลับมาตรงๆ เท่านั้นมันเลยเหมือนทุนจม

[pol]

คำถามนี้ไม่ละเอียดพอครับ   ปัญหาก็คือคุณมีฐานะ-ทรัพย์สินแค่ไหนในประเทศนั้นๆนะสิ?   ถ้าคุณมีเงินเยอะแยะจะโครงการอวกาศอะไรก็ตามสบายเลย.   แต่ถ้าคุณยากจนแล้วเจองบประมาณการศึกษามีน้อยกู้ยืมเงินเพื่อการศึกษายาก หรือว่าคุณป่วยอยู่แล้วบ่นๆว่าอยากให้งบประมาณของปารแพทย์ไม่เพียงพอ. คุณก็เริ่มที่จะบ่นๆเรื่องงบประมาณอวกาศแน่นอนครับ

[natask]

ผมจะมองถึงความจำเป็นก่อน ณ ตอนนั้นอวกาศทั่วโลกสำรวจไปแค่ไหน ถ้ายังเหมือนปัจจุบันคือยังหาลู่ทางท่องกาลอวกาศไม่ได้ ผมก็คงให้งบไม่มากนัก แข่งกันส่งกระสวยแล้วได้อะไรหว่า


ถ้าจะลงงบมาทางด้านนี้จริงๆ ผมว่าลงให้การวิจัยพวกแปลงพื้นผิวดวงดาว(พวก terraforming) ดีกว่า จะแค่วิจัยสร้างเมืองในโดมหรือจะระดับแปรสภาพอากาศดาวได้บางส่วนก็พอ
ผมมองว่า ทำให้ดาวอังคารอยู่อาศัยได้ น่าจะง่ายกว่าการไปหวังหาอะไรที่สมบูรณ์ไกลๆนะ




ตอนนี้ด้านวิทย์ผมลงงบให้นาโนเท็คก่อนละกัน เอาไว้ตัดต่อยีนส์จนสร้างสร้างอินโนเวเตอร์/โคออร์ดิเนเตอร์ แล้วค่อยว่าเรื่องอวกาศ

[deaddy]

มันอยู่ที่ความจำเป็นด้านการแข่งขัน


ประเทศเทคโนโลยีระดับถัดไปไกลๆ ถ้าใส่งบค้นคว้าด้านอวกาศ
ถึงรู้นู่นนี่นั่นไปมันก็มีความรู้แค่ตอนนั้น แต่ถ้าไม่ค้นคว้าแล้วซื้อเทคโนโลยีที่จำเป็นก็พอ
มันก็มักจะได้ตามที่ซื้อ ไม่ถือว่าขาดทุน
แต่ถ้าคนคว้าเองแล้วตามไม่ทันประเทศอื่น มันก็แทบเป็นเสียตังฟรีเลย




ส่วนประเทศแนวหน้า ถ้าไม่ค้นคว้าเองก็ยากจะชนะด้านนี้


คือจริงอยู่มันเหมือนเป็นความรู้ที่ไม่จำเป็น
แต่ถ้าไม่พัฒนาไว้ก่อนถึงเวลาต้องใช้มันก็สายไปแล้ว


อย่างการพัฒนายานอวกาศ ถึงจุดๆนึงเทคโนโลยีนั่นมันก็เอามาพัฒนาเทคโนโลยีเครื่องบินรบได้


อย่างดาวเทียมมันก็เกิดมาจากการศึกษาด้านอวกาศ


ลองคิดสภาพดูวันนึงเกิดไปดวงจันทร์รึดาวอังคารได้ง่ายขึ้น
อาจจะมีคนไปตั้งรกรากในต่างดาวได้


แน่นอนว่าทรัพยากรทั้งหมดอยากขุดไปใช้ก็ไม่มีใครรู้ หรือห้ามได้


ถ้าสามารถไปตั้งโรงงานการผลิตในต่างดาวระบบบอท 100%
แล้วสร้างยานรบทางอวกาศที่นั่น สร้างนู่นนี่นั่นแล้วส่งกลับมาโลก


แน่นอนตอนนี้มันทำยากเพราะทรัพยากรที่จำเป็นหลายอย่างมันหาได้แต่ในโลก
แต่ถ้าการสำรวจรุดหน้าไปอีกหลายๆระดับ เทคโนโลยีสูงๆขึ้นไปอีก


การลงทุนทั้งหมดจะได้ผลตอบแทนคืนมาทั้งหมดแถมกำไรมหาศาล


แต่ถ้าไม่สนใจ แต่ตราบใดประเทศคู่แข่งยังค้นคว้า แน่ใจได้ยังไงว่าเขาจะไม่ทำ




เพราะงั้น ถ้าอยู่ในประเทศที่สู้ไปก็ไม่ได้อะไร ก็เก็บตังไปใช้อย่างอื่น
แต่ถ้าเป็นประเทศแนวหน้ายังไงก็ต้องสู้ ถึงไม่ชนะก็อย่าห่างมาก

[deaddy]

ลองสังเกตุได้ครับ ตอนนี้เหมือนจะเน้นเรื่องการใช้ชีวิตในอวกาศ
กับการสำรวจทรัพยากรมากกว่า
ส่วนที่ส่งของไปในอวกาศก็เพื่อสนับสนุนด้านนั้นๆ


เดี๋ยวพอเจอแร่ธาตุโครตเทพ อย่าง อินฟินิตี้​สโตนสิ
รับรองยัดงบกระฉูด

[Black7nos]

ถ้าเป็นผมจะไม่ใช่ความรู้สึกครับ ผมจะขอดูตัวเลขของการศึกษาความเป็นไปได้ของโครงการ(Feastibility) เสียก่อน

[samuison]

เท่าที่เคยอ่านมาไม่ใช่เรื่องความรู้สึกนะครับ




อวกาศมีแร่หายากมหาศาล ปัญหาคือความคุ้มค่าด้านเทคโนโลยีในปัจจุบัน






นึกถึงคำพูดของ Hunter X Hunter ทวีปมืดมีอันตรายมหาศาลแต่ผลประโยชน์ด้วย






....แต่ความเสี่ยงอาจจะมากกว่า




นึกถึงอินเดียที่พยายามจะส่งดาวเทียมและบรึ้มนั่นล่ะครับ




กล่าวย้อนกลับไป สมัยไทยคม? หนัวสือพิมพ์ยังเขียนว่าไทยคมส่งสำเร็จและเป็นต้นกำเนิดเศรษฐีอย่างทักษิณขึ้นมา






มูลค่ามันมหาศาลล่ะครับ เทคโนโลยีอวกาศนี่

[sechan]

ประเทศไทยไม่พร้อมจะผลิตและวิจัย ขีปนาวุธยังไม่เคยผลิตเลย ไปแจมเขาคุ้มกว่าลงทุนเอง

[mangamancer]

ตามความคิดผมมันไปไกลกว่าเรื่องแร่ธาตุรึเศรษฐกิจเยอะครับ
ปลายทางมันเกี่ยวพันไปถึงความอยู่รอดของมนุษยชาติเลยล่ะ
มันเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์เราจะอยู่บนโลกไปตลอดกาล อย่างน้อยที่สุดสักวันหนึ่งดวงอาทิตย์ก็จะขยายตัวมากลืนโลก
แต่นั่นก็อีกนานมาก
กรณีอื่นก็เช่น เมื่อมนุษยชาติได้พบกับสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาจากดาวอื่นอย่างเป็นทางการ
การที่ตอนนั้นมนุษย์มีหรือไม่มี space force อาจส่งผลต่อชะตากรรมของมนุษย์ทุกคนเลยล่ะ

[providence_gundam]

ไม่ครับ เอางบมาแจกคนยากจนดีกว่า

[BlackLucky]

ของไทยมีวิจัยดาวเทียม



Defnet Military
RTAF-SAT (NAPA-1)

ดาวเทียมทางการทหารอย่างแท้จริงดวงแรกของไทย และอาเซียน

- เน้นความสามารถทางการถ่ายภาพ รองรับภารกิจ IMINT
- เป็น Micro-Sattlelite Config แบบ Cubesat 6U
- มีบริษัท ISIS เป็นผู้ผลิต พร้อมถ่ายทอดเทคโนโลยีให้กับกองทัพอากาศ
- มีแผนปล่อยภายในปี 2020
- ทำการปล่อยด้วย Ariane Vega SLV (Small Launch Vehicle)
- ทำการส่งมอบให้กองทัพอากาศเรียบร้อยแล้ว
- ปัจจุบัน ISIS ทำการส่งมอบเสารับสัญญาณในย่านความถี่ UHF/VHF/S-Band เรียบร้อยแล้ว

#RTAF #SpaceDomain

RTAF-SAT (NAPA-1)

Defnet Military

[29Forever]

คำถามนี้เหมือนคำถามตอนแข่งกันล่องเรือสำรวจแผ่นดินใหม่เบย~  ประวัติศาสตร์ตอนนั้น
ก็หาว่าพวกล่องเรือเพื่อค้นหาแผ่นดินใหม่มันจมทุน  แล้วเป็นอย่างไรหล่ะ  อีกอย่างมันได้
เรื่องพัฒนาเทคโนโลยีด้วย 

ประวัติศาสตร์ตอนนักล่องเรือของบประมาณหาแผ่นดินใหม่ก็คงไม่ต่างจากตอนนี้ก็ของบ
พัฒนาโครงการอวกาศหรอก 

[mangamancer]

ไม่ครับ เอางบมาแจกคนยากจนดีกว่า

ความลำบากอย่างหนึ่งของยุคนี้คือ มันเป็นการยากขึ้นเรื่อยๆที่จะรู้ว่าใครพูดประชดหรือคิดอย่างนั้นจริงๆ
ส่วนตัวผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับนโยบายแบบแจกเงินครับ
อาจฟังดูแปลก แต่จริงๆแล้วการแจกเงินเป็นวิธีการที่ไม่ค่อยได้ผลในการขจัดความยากจนครับ
ความยากจนมีได้หลายสาเหตุ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะจนเพราะเหตุผลเดียวกัน
บางคนจนเพราะน้ำไม่พอทำการเกษตร บางคนเพราะไม่มีที่ดิน บางคนเพราะขาดการศึกษาหรือทักษะอาชีพ
บางคนเพราะใช้จ่ายเกินตัวตามค่านิยม บางคนเพราะติดการพนัน บางคนเพราะติดเหล้าบุหรี่
การแจกเงินจึงไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุเสมอไปครับ


เทียบความแตกต่างระหว่างที่ไทยกับจีนทำนะครับ
ไทยเราคือแจกเงินแล้วจบ
ที่จีนทำมีท้องที่นึง จริงๆก็คือแจกเงินเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้แจกเปล่าๆครับ
เขาแจกให้คนที่ทำการปลูกแอปเปิ้ล ใครอยากได้เยอะก็ปลูกแอปเปิ้ลเยอะๆ
เวลาผ่านไป ของไทยเราเงินที่แจกก็หมดไป ก็แจกรอบใหม่
แต่ของจีนไม่ต้องแจกแล้วครับ เขามีสวนแอปเปิ้ลแล้ว
 

[29Forever]

[quote/]
ความลำบากอย่างหนึ่งของยุคนี้คือ มันเป็นการยากขึ้นเรื่อยๆที่จะรู้ว่าใครพูดประชดหรือคิดอย่างนั้นจริงๆ
ส่วนตัวผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับนโยบายแบบแจกเงินครับ
อาจฟังดูแปลก แต่จริงๆแล้วการแจกเงินเป็นวิธีการที่ไม่ค่อยได้ผลในการขจัดความยากจนครับ
ความยากจนมีได้หลายสาเหตุ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะจนเพราะเหตุผลเดียวกัน
บางคนจนเพราะน้ำไม่พอทำการเกษตร บางคนเพราะไม่มีที่ดิน บางคนเพราะขาดการศึกษาหรือทักษะอาชีพ
บางคนเพราะใช้จ่ายเกินตัวตามค่านิยม บางคนเพราะติดการพนัน บางคนเพราะติดเหล้าบุหรี่
การแจกเงินจึงไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุเสมอไปครับ


เทียบความแตกต่างระหว่างที่ไทยกับจีนทำนะครับ
ไทยเราคือแจกเงินแล้วจบ
ที่จีนทำมีท้องที่นึง จริงๆก็คือแจกเงินเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้แจกเปล่าๆครับ
เขาแจกให้คนที่ทำการปลูกแอปเปิ้ล ใครอยากได้เยอะก็ปลูกแอปเปิ้ลเยอะๆ
เวลาผ่านไป ของไทยเราเงินที่แจกก็หมดไป ก็แจกรอบใหม่
แต่ของจีนไม่ต้องแจกแล้วครับ เขามีสวนแอปเปิ้ลแล้ว
 

ให้ปลาฉันหนึ่งตัว ฉันมีกินแค่หนึ่งวัน สอนฉันจับปลา ฉันมีกินตลอดไป  ^^

[Rumia]

มันอยู่ที่ว่าคุณเป็นประเทศแบบไหนมากกว่าถ้าไทยผมค้านแน่นอนไปวิจัยในเรื่องที่เค้าทำสำเหร็จไปแล้วเกือบร้อยปีเผื่ออะไร เหมือนต่างประเทศมีมือถือไช้แต่เรากำลังพัตนาโทรศัพท์บ้านแบบนี้เค้าเรียกทุนจมของจริง แต่ประเทศใหญ่ๆอย่างพวกจีนอเมริกามันไม่จมครับหลายครังก็ได้โนฮาวใหม่ๆขึ้นมาไช้งานเสมอ เช่นเลนส์กล้องถ่ายรูป พลาสติกเบาทนทานไช้แทนเหล็กประกอบปืน เหล็กและสีที่ทนต่อสภาพแวดล้อมและอีกหลายๆอย่างที่มาจากโครงการอวกาศที่สำคัญมันเป็นการทดลองเครื่องกลสำหรับขีปปนาวุธข้ามประเทศแบบไม่มีีีีีีคนด่า ดังนั้นขาดทุนประเทศบิกๆเค้าก็ต้องทำต่อไป

[29Forever]

อย่างเรื่องมือถือถ้าวิจัยตั้งกะต้นมันก็จมทุน  แต่ถ้าได้รับโนว์ฮาวมาแล้วพัฒนาแตกแขนงก็ไม่จม  ทำอย่างไร
ที่จะไม่ต้องเริ่มจากหนึ่งก็ได้นะ  อย่างให้รับถ่ายทอดเทคโนโลยี  หรืออย่างเข้าไปร่วมพัฒนา

เคยถกเรื่องแนวๆนี้ในพันทิปหว้ากอ  หลายคอมเมนต์บอก  "มันไปไกลเกินตามทันแล้ว  อย่าไปทำมันเลย"
สุดท้ายเทคโนโลยีต่างๆก็ไปไกลเรื่อยๆ  อาศัยซื้อเอาอย่างเดียว  ข้าวเป็นเกวียนแลกมือถือเครื่องนึงยังไม่ได้
แล้วเมื่อไรจะได้นับหนึ่งหล่ะ  ถ้ากลัวนับหนึ่งงั้นก็หาทางออกอย่างอื่นสิ  อย่างเช่นแลกผลประโยชน์เพื่อ
ให้เขาถ่ายทอด  ถ้าเขาไม่ยอมก็ร่วมวิจัยร่วมเพื่อไม่ให้ตกขบวน  แต่ก่อนเทคโนโลยีต่างๆของเกาหลีญี่ปุ่น
ก็ไม่ได้เริ่มจากหนึ่ง  มาจากการถ่ายทอด  หรืออย่างจีนก็เริ่มก้าวกระโดดจากไม่เริ่มจากหนึ่งแต่ใช้วิธีสีเทา
ต่างๆ

เรื่องพวกนี้มันเกี่ยวโยงความมั่นคงของประเทศมากๆ  เริ่มจากหนึ่งไม่ได้ก็ต้องเข้าไปมีส่วนร่วมให้ได้
ถ่ายทอดไม่ได้ก็ต้องส่งคนไปศึกษาสถาบันของเขา  งานวิจัยของเราโดนบอนไซมากๆแต่ก็ต้องทำ 
ผู้ตอบเข้าไปบ่อยๆในสถาบัน A.I.T(สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย)ที่อยู่ตรงธรรมศาสตร์รังสิต
เป็นศูนย์รวมเกาะกลุ่มเหล่าทรัพยากรบุคคลยุคใหม่ซึ่งนอกจากเหล่าอาเซียน  ปัจจุบันก็จะมีเหล่า
บุคคลจากทางเอเชียใต้มากันเยอะ  บังกลาเทศ  เนปาล (มาเมาทั้งๆที่นับถือศาสนาที่ห้ามดื่ม  ฮา)

ถ้าทำคนเดียวไม่ได้ก็ต้องรวมกลุ่มกัน  ถ้ากลุ่มยังใหญ่ไม่พอก็ต้องเพิ่มจำนวนสมาชิกเข้ามา  ถึง
จะล้าหลังกว่าแต่ก็ต้องวิจัย  จะให้เป็นศูนย์ไม่ได้  จะให้ความมั่นคงด้านเทคโนฯอยู่ในจุดที่เป็น
ลูกไก่ในกำมือไม่ได้  ดูตัวอย่างสงครามการค้าที่อเมริกาจะสั่งเอกชนระงับระบบปฏิบัติการณ์มือถือสิ
มันสำคัญต่อความมั่นคงขนาดไหน  ถึงไม่สามารถทำวิจัยไล่ตามได้เท่าเขาแต่อย่างน้อยก็ล้าหลังบ้าง
สักนิดก็ยังดี  สำรวจอวกาศก็เช่นกัน  ไทยเราก็ทำอยู่  ถึงจะล้าหลังก็ตาม  แล้วก็ร่วมมือกับประเทศ
อื่นๆในอาเซียนรวมทั้งเอเชียใต้  และประเทศอื่นๆด้วย  นอกจากผลประโยชน์แล้ว  มันคือความมั่นคง

[Black7nos]

@samuison

ความเป็นไปได้ของโครงการ = เมื่อลงทุนเท่ากับคุ้มหรือไม่


สำรวจอวกาศแล้วได้อะไรกลับมา


เช่น สินแร่ น้ำมัน เทคโนโลยีเอาขายต่างชาติ


แต่ก็ต้องมาเทียบกับ Cost


ค่าเดินทางไปอวกาศ ค่าสร้างเหมือง ค่าขนส่งแร่ อะไรต่อมิอะไรอีก


ถ้าทำแล้วความเป็นไปได้เงินได้มากกว่าเงินจ่าย มันก็น่าลองลงทุน แต่ถ้าเกิดรายจ่ายมากกว่ารายได้ มันก็ไม่ควรทำตั้งแต่แรกเพราะเปลืองเงิน และไม่ได้อะไรกลับมา

[shironeko654]

ผมเลือกลงทุนอวกาศ ส่วนเหตุผลมันยาวอะ ขี้เกียจพิม เม้นบนๆมันก็ตอบได้หมดละนะว่าทำไมถึงต้องทำ