[quote/]
หลายสกิลผมว่าโอเค แต่ไอ้ฆ่าโดยไม่สนว่าจะเก็บหัวใจไว้ไหน
ผมว่าอันนี้ไม่โอเคนะ
คือ พวกอมตะหลายคนที่สร้างร่างแยกไว้ เพื่อเป็นกึ่งอมตะ
ถ้าจะต่อยแล้วฆ่าได้ควรมีเงื่อนไขตามมาด้วย ไม่ใช่พลังคอนเซ็ป
คือต่อยทำลายร่างจนหมด แต่ไม่มีผลถึงหัวใจที่เก็บซ่อนไว้
หรือ สามารถค้นหาตำแหน่งหัวใจ จากร่างต้น
หรือ ต่อยเพื่อทำลายการเชื่อมต่อระหว่างร่าง
คือ แยกเป็น 2 หมัด 1 ทำลายร่างต้น 2 ต่อยข้ามมิติไปทำลาย หัวใจ
หรือส่งคำสาปผ่านทางการเชื่อมต่อร่างหลักกับหัวใจ
ที่ให้แยกเป็น 2 หมัดเพราะถ้าซัดแบบ พลังคอนเซ็ปถ้าจะใส่มา
ปรกติวิชาพวกนี้จะทีได้มันต้องฝึก แล้วก็ต้องมีการคิดค้นวิชา
ซึ่งมันจะแปลว่ามีคนใช้วิธี เอาหัวใจออกจากร่างกันเต็มไปหมด
ซึ่งปรกติวิธีพวกนี้มีแต่ระดับบอสใช้
การที่จะสร้างวิชารึฝึกสำเร็จมันต้องผ่านการทดลองตัวอย่างมาอย่างมากมาย
ซึ่งขัดกับคอนเซ็ปที่เป็นวิชาที่น้อยคนจะใช้
แต่ถ้าเอาวิชาต้นมาให้คนฝึกแยกหัวใจ แล้วค่อยเอามาเป็นเป้าซ้อม
ไอ้คนทำนี่โครตเลว
ที่ปรกติไม่มีตัวละครแนวแยกหัวใจในนิยายจีนเท่าไหร่เพราะมันขัดกับความเชื่อเขา
คือคนจีนเขาถือเรื่องสภาพศพสมบูรณ์ อย่างขันธี
เขาจะเก็บชิ้นส่วนที่โดนตอนใส่ขวดดองไว้ให้ รึใช้วิธีตากแห้งก็ไม่แน่ใจ
เพราะงั้นในนิยายจีน การแยกร่างเพื่อชีวิต 2 จะมีแค่ แบ่งวิญญาณ
รึ การแบ่งเลือดต้นกำเนิดเพื่อคืนชีพจากเลือด
ซึ่งปรกติคนเขาก็ไม่ทำกันเท่าไหร่เพราะมีผลต่อพลังแล้วทำให้การเลื่อนขั้นมีปัญหา
ซึ่งเมื่อมีตัวละครที่แบ่งส่วนไปฟื้นคืนชีพ ในนิยายส่วนใหญ่
คนฆ่าก็จะหาไม่เจอ รึต้องตามไล่ค้นหาตามทำลายทีหลัง
เพราะถ้าการโจมตีใส่หัวใจข้ามระยะทางด้วยพลังคอนเซ็ป
โดยไม่สนตำแหน่ง จะเป็นวิชาโครตโกง ระดับเทพผู้สร้างเลย
เหมือนต่อยหมัดเดียวสลาย 9 ชั่วโครต ใครมีสายเลือดใกล้ชิดโดนหมด 
งั้นแก้เป็นสองหมัดก็ได้ครับหรือจะบอกว่าเหมือนกับวิชากึ่งๆเวทมนตร์ว่า
สื่อวิญญาณ ขอเพียงมีฮอร์ครักซ์อยู่หนึ่งอัน สายสัมพันธ์ทางเวทมนตร์ก็เหมือนสื่อถึงกันหมด
หรือจะเอาเป็นว่า ร่างหลักโดนทำลาย ถ้าทศกัณฑ์ต้องการฟื้นก็ต้องเริ่มจากร่างที่เติบโตจากหัวใจแบบโวลเดอมอร์ที่เป็นเด็กทารก
ตอนเล่นเควต์เคยเจอ GM ให้เจอกับศัตรูสองคน
คนแรก มนุษย์สี่มิติ 4D Man ที่มีความสามารถเทเลพอร์ต แยกร่างสี่ร่างเวลาเวลาเดียวกัน
กับมนุษย์หมอก ที่ใช้หมอกคลุมพื้นที่ฆ่านักเวทย์บริเวณนั้นจนหมดเพื่อเพิ่มพลังตนเอง
โดน 4D โจมตีและปิดกั้นมิติ ทำให้หนีไม่ได้และในโลกปกติก็ต้องป้องกันตนเองจากหมอกมีชีวิตที่กินนักเวทย์คนอื่นๆได้
หรือจะบอกว่าคนเล่นเควสต์เจอมุก ฮอร์ครักซ์บ่อยที่ GM ชอบใหัฟื้นคืนชีพทีหลังหรือความสามารถแปลกๆ ทำให้ความสามารถของตัวผู้เล่นออกไปในแนวทางนั้น
เเยวผมเขียนแก้ว่า ฉินหมิงซื่อพลังยังไม่เท่าปู่ละกัน ทำให้ยังไม่สามารถจัดการกับฮอร์ครักซ์ได้
นี่สู้กันในอินเดียชมภูทวีปน่ะครับ เลยมีคนใช้วิชาพิสดารกันเยอะ หลายอย่างเช่นการบูชายัญ การซื้อทาส ที่ต้าฉินห้ามก็ทำกันอย่างแพร่หลาย
ทาสมีได้แค่กรณีนักโทษเท่านั้น นับเป็นการลงโทษ ไม่ใช่เรื่องแพร่หลายทั่วไป
เช่น ลดฐานะลูกหลานคนกบฎเป็นคนชั้นต่ำ เนรเทศหรือผลักไสเข้าซ่องคณิกา
ผมไปอ่านเจอบทความมาว่าสมัยหมิง เคยคิดต่อกับกัปตันชาวดัชท์อย่างดี
พอรู้ว่ากัปตันคนนั้นค้าทาส ชาวหมิงจับกัปตันคนนั้นไว้และสับเป็นชิ้นๆส่งให้กับกษัติริย์และกงสุล
เรียกว่านี่น้าจะเป็นสาเหตุที่ในนิขายจีนพระเอกไม่ค่อยสนใจทาสอย่างนิยายญี่ปุ่น
[quote/] คอนเซ็ปต์นึกถึงอาชูร่าสไตรค์เลยแฮะ การโจมตีที่"หลบไม่ได้ แถมยังแรงสุดๆนี่"
ความจริงผมนึกถังฉากเจ้าอาวาสเส้าหลินสู้กับประมุขยิ่มในกระบี่เย้ยน่ะครับ
ปกติเราจะเห็นว่าลูกกระจ๊อกของเส้าหลินโดนชกตลอด
แต่พอระดับเจ้าอาวาสมา บรรยายว่าวิชามารอะไรไม่ได้ผล ดูดพลังไม่ได้ วิชาฝ่ามือโดนกดข่ม ฯลฯ
หรือเคสเตียบ่อกี้ เจอกับสามหลวงจีนเส้าหลิน ก็มีบรรยายว่าวิชามารที่ใช้ ใช้ไม่ออก ใช้ไปจะเป็นจุดอ่อนมากกว่า
ทำให้ต้องใช้วิชามาตรฐานเข้าปะทะ
เมื่อฝึกวิขามาตรฐานถึงขั้นสูงสุด มันจะจัดการยากมากๆน่ะครับ นอกจากพลังที่เหนือกว่าอย่างเตียบ่อกี้ที่ใช้พลังเข้าข่ม
ไม่มีทางอื่นที่จะจัดการกับพลังของสายธรรมะขั้นสูงนอกจากหักหาญกันตรงๆ
ที่หลวงจีน พร่ำสอนว่าฝึกยุทธต้องปรับพื้นฐานให้แน่นก็ด้วยสาเหตุนี้
แต่คนอื่นมักมองว่าพวกหลวงจีนคร่ำครึ ไร้ความคิดสร้างสรรค์..ที่แท้จริงแล้วมันมีหลักการเหตุผลอยู่ว่าทำไมหลวงจีนถึงคิดเช่นนั้น
ท่านปรมาจารย์ตักม้อ เป็นอัจฉริยะ สมัยหนุ่มๆก็เป็นเจ้าชายจากชมภูทวีปศึกษาวิชาพิสดารมากมาย
มันมีเหตุผลอยู่ที่ท่านตั้งรากฐานวิชาฝ่ายธรรมะของเส้าหลินเป็นเสาหลักของแผ่นดิน
...พูดง่ายๆคือผมอวยเส้าหลินนั่นเอง ฮา
ว่าไม่ใช่สำนักที่เป็นกระสอบทรายให้ชาวบ้าน
เดี๋ยวไปแก้ก่อน ว่าชกทศกัณฑ์สองที
