เด็กรุ่นใหม่อ่านดราก้อนบอลแล้วน่าเบื่ิอท่านคิดอย่างไร

[hillmaker]

วันก่อนเพิ่งจะโหลด ฮาโลวีนภาคแรก(หนังปี1978)มาดู ซึ่งเป็นหนังที่ว่ากันว่าเป็นบิดาของหนังไล่เชือดทั้งปวง ทั้ศุกร์13 ทั้งเท็กซัสเชนซอร์
ปรากฏว่าไม่รู้สึกน่ากลัวหรือลุ้นระทึกเลย น้องชายที่นั่งดูด้วยกันยังนั่งขำเวลาเพลงขึ้นก่อนฆาตกรจะโผล่ตามมา


สรุปรสนิยมเป็นของส่วนตัว คำวิจารย์จากมุมมองผู้พูดก็ไม่ใช่เรื่องที่จะไปตัดสินถูกผิดได้
ปล.the thing(1982) ถึงจะเก่าแต่ก็ดูสนุกนะ

[ap98269329]

     จริงๆเรื่องดราก้อนบอล ช่วงพีชที่สุดมันจะอยู่ในช่วง งานประลองเจ้ายุทธ์ ลากยาวไปจนถึง ตอนเจอกับเบจิต้า
แล้วก็ดาวมนุษย์ตัวเขียว กับฟรีสเชอร์ ที่จะเป็นช่วงที่สนุกที่สุดแล้ว แต่ถ้าไปอ่านช่วงอื่นๆนอกเหนือจากนั้น
จะบ่นว่าไม่สนุก มันก็ไม่แปลกเลยครับ เพราะมันก็ไม่ค่อยสนุกจริงๆ นั้นละ สเกลพลัง มันออกทะเลไปแล้ว 
แต่คนอ่านมันบ้ารึป่าวฟระ ไปเอาลายละเอียดอะไรกับมังงะ ที่เขียนเกือบจะ 30 ปีที่แล้ว แล้วเอามาเทียบ กับความสมจริง
ของมังงะยุคปจจุบันน่ะ ลองไปอ่านมังงะในยุคเดียวกับดราก้อนบอล เรื่องอื่นๆก่อนเถอะ แล้วมันจะรู้ถึงสัจธรรม
ว่าดราก้อนบอลนี้มัน เมพที่สุดแล้วในยุคนั้น 

[ExilE]

ผมเกิดปีเดียวกับเค้านะครับ(92) แต่ผมอ่านดราก้อนบอลตอนสมัยประถมมัธยม ติดจนไล่ซื้อทุกเล่มเลย
ผมว่ามันเหมาะอ่านตอนเด็กนะครับ [size=78%]มาอ่านตอนนี้นี่ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะชอบมันมั้ยเหมือนกัน[/size]
[size=78%]แล้วช่วงเด็กมันสะเปะสะปะจริงนะ แต่โคตรสนุกเลย ยังหามังหงะแนวผจญภัยที่สนุกเท่าดราก้อนบอลช่วงเด็กไม่ได้เลยสำหรับผม[/size]

[panuponk]

เหมือนเอาเด็กยุค80-90ไปอ่านการ์ตูนยุค60-70แล้วบอกว่าชอบมั๊ย ผลออกมาก็กระจายเหมือนกัน

[samuison]

เรื่องแฮร์รี่ มีคนบอกว่าแถหลายๆอย่าง


แต่แปลกแต่จริงครับ เรื่อง power level เป็นเรื่องเดียวที่เจ.เคไม่มั่ว


ว่าแต่ละคนเทียบกับโวลเดอมอร์/ดัมเบิ้ลดอร์เป็นได้แค่ลูกกระจ๊อก


ที่ผมค่อนข้างขัดใจสุดก็มีเคสที่ คุณนายวิสลี่ย์ฆ่าเบลลาทริกซ์ได้ กับ มักกอนนากัล/สชักฮอร์น/ชัคเคิลโบล สู้กับโวลเดอมอร์ได้พักหนึ่
โวลเดอมอร์ควรจะจัดการสามคนนั้นได้ภายในไม่กี่คาถา

[ganarel]

อคติเต็มตัวแต่แรก จะอ่านอะไรก็ไม่สนุกทั้งนั้นแหละ จริงอยู่ที่ดราก้อนบอลมันไม่หวืดหวาอะไร แต่ถ้าอ่านจนจบภาคฟรีเซอกับเซลเกมแล้วยังบอกว่าห่วยนี่ไม่ใช่แล้ว

[oonineoo5]

ที่ผมถามว่าทำไมวิจารณ์แค่Onepiece ไม่พูดถึงHarryPotterด้วยเพราะตอนแรกผมคิดว่าเป็นอคติรึเปลา เลยถามอย่างนั้น
แต่จากที่อ่านคอมเม้นท์ต่อมาๆก็ได้รับการชี้แจงแล้วไม่ใช่อคติแค่ไม่ชอบบางอย่างของเรื่อง ก็พอเข้าใจละ

แล้วที่ผมบอกว่าเค้าไม่ได้วิจารมั่วเพราะเค้าอ้างเซ็ตติ้งในเรื่องอยู่

สำหรับผมคำว่ามั่วจะหมายถึงการกุหรือสร้างขึ้นมาเองทั้งหมดแต่ที่เค้าวิจารณ์นั้นมีการเอาเซ็ตติ้งมาอ้างแล้วใส่คำเสียดสีเพิ่มเติม ผมเลยไม่มองว่าเค้ามั่วแต่เค้าว่าจาเสียๆหายๆกับเรื่องเพราะอคติแค่นั้น

ซึ่งก็มองว่าไม่ควรเอามาคิดแต่แรกละ

[providence_gundam]

อ่านจบแล้ว คือวิจารณ์โดยเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เป็นรสนิยมตัวเอง พยายามวิจารณ์แบบมีหลักการ แต่ด้วยความอ่อนประสบการณ์เลยออกมาโคตรจะกลวง

แล้วคนอ่านมันรู้รึเปล่าว่าคนเขียนวันพีซก็ได้แรงบันดาลใจมาจากดราก้อนบอล -*-

เอาง่ายๆ ละครไทยเรานี่แหละ พระนางข่มขืนกัน จูบ ตบ ปี้ ทั้งเรื่องยังเป็นที่นิยม ในขณะที่หลายๆคนก็มองว่าแบบดูไปได้ไงวะ มันเป็นเรื่องรสนิยมและสิ่งแวดล้อมหล่อหลอมล้วนๆ

อีกตัวอย่างนึง เพื่อนผมมันด่าโดเรม่อนว่าโคตรห่วย เพราะมันเติบโตที่อเมริกา โตมากะดิสนีย์เงี้ย(โปเกม่อนมันยังเอ๋อ แบบไม่รู้เลย) ผมก็ไม่ได้ว่ามันนะ เพราะมันดูแต่ดิสนีย์อ่ะ

ปล.ดราก้อนบอลสำหรับผม ก็โอเค เพลินๆ ไม่ได้ดีมากมายอะไร แต่ก็อ่านซ้ำได้เรื่อยๆ

[bang463]

ภาคแรกมันก็ไม่หนุกจริงๆอะ

[ulquiorra]

ภาคแรกสนุกสุดละสำหรับผม สเกลพลังต่ำเตี้ยเลียดิน เน้นฮา สไตรล์ปรมาจารย์โทริยาม่า อากิระ โกคูเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ไม่ได้เก่งแบบก้าวกระโดดอะไรมากมาย


รองลงมาก็ภาคดาวนาเม็ก


ต้องขอบคุณภาคซุปเปอร์ที่ทำให้เห็นมุมมองที่หลายๆคนไม่เคยสังเกตุของโกคู จากที่เคยชอบมาตลอดกลายเป็นแทบจะเกลียดเลยก็ว่าได้ เบจิต้าจาจกที่ไม่เคยชอบเลย ภาคนี้โคตรพระเอก สามีที่ดี พ่อที่ดี โคตรเท่ห์

[pol]

ดราก้อนบอลมันเป็นการ์ตูนต้นแบบของหลายๆเรื่องเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นมุขเจอศัตรูเก่งๆไปฝึกแล้วก็เจอที่เก่งกว่าเดิมแล้วก็วนลูป   ศัตรูบางคนก็ซึนเดเระสู้ๆหน่อยก็มาเป็นพวกที่เขาเรียกว่าวีถีเบจิต้านั่นแหละ  บอสมีร่าง1-2-3-4-5ก็มาจากเรื่องนี้(ฟรีเซอร์ไง)  ถ้าอ่านการ์ตูนยุคใหม่แล้วเพิ่งไปอ่านดราก้อนบอลไม่น่าเบื่อก็แปลกละเพราะมุขมันซ้ำๆกัน  บางทีเขาเรียกการ์ตูนบางเรื่องว่าเป็นดราก้อนบอลโคลนด้วยซ้ำ

[ulquiorra]

ดราก้อนบอลมันเป็นการ์ตูนต้นแบบของหลายๆเรื่องเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นมุขเจอศัตรูเก่งๆไปฝึกแล้วก็เจอที่เก่งกว่าเดิมแล้วก็วนลูป   ศัตรูบางคนก็ซึนเดเระสู้ๆหน่อยก็มาเป็นพวกที่เขาเรียกว่าวีถีเบจิต้านั่นแหละ  บอสมีร่าง1-2-3-4-5ก็มาจากเรื่องนี้(ฟรีเซอร์ไง)  ถ้าอ่านการ์ตูนยุคใหม่แล้วเพิ่งไปอ่านดราก้อนบอลไม่น่าเบื่อก็แปลกละเพราะมุขมันซ้ำๆกัน  บางทีเขาเรียกการ์ตูนบางเรื่องว่าเป็นดราก้อนบอลโคลนด้วยซ้ำ

นารุุโตะเนี่ยแหละชัดเจนสุด เพราะอ.คิชิโมโตะเป็นแฟนตัวยงของดราก้อนบอล 

[natask]

อ่านตอนเด็กๆก็ยังไม่คืดหาพล็อตโฮลมันก็อ่านๆไปสนุกละมั้ง ผมก็ไม่ได้อ่านหรอกเพราะตอนนั้นดูทีวีภาคz แล้วมันยืดจนไม่อยากหามาอ่านเลย


พอโตมาอ่านพล็อตที่มันพัฒนาขึ้นมาอย่างนารุโตะ หรือผงซักฟอก อย่างน้อยมันก็พอบิ้วอารมณ์ได้ ก็ตรงมีตายจริงๆนี่แหละ ดราก้อนบอลมันแบบตายไปก็เท่านั้น เดี๋ยวก็ชุบหมู่ได้ มันเลยไม่ค่อยมีอีเวนท์อะไรให้จดจำ


แน่นอนหล่ะ สมัยนี้ถ้าเป็น manga ละก็ พล็อตบางเรื่องมันเขียนมาดีมาก มีความเป็นเหตุเป็นผล เนื้อเรื่องรวมทั้งลายเส้นถูกวางแผนมาอย่างดี
ยกตัวอย่างก็เช่น ถ้าผมอ่าน death note มาโดยที่ไม่เคยอ่านดราก้อนบอลมาก่อน แล้วโดนบอกให้อ่าน dragon ball ผมก็คงตอบอย่างชัดเจนเลยว่า death note สนุกกว่าแน่นอน
ผมว่ามันไม่ได้เกี่ยวกับแนวเรื่องหรอก ต้องยอมรับว่าพล็อตมันพัฒนาไปไกลมากแล้ว การเอางานยุคนั้นมาเทียบกับยุคนี้ที่มีการแข่งขันสูงนั้น ไม่ควรเอามาเทียบกันตั้งแต่แรกแล้ว

[ลายทาง]

แต่จาบที ก้อไม่เข้าใจสมัยนี้นะ


ซันจิ ไม่ต่อยศัตรูหญิง และทำอาหารให้ศัตรูกิน มันเท่ ตรวไหน


มันคนละอารมณ์ กับตอนปล่อยเบจิต้า หรือ ให้พลังฟรีสท์เซอร์ เลยนะ

(โคตรนอกประเด็นอ่ะ แต่ก็จะพูดอะนะ) ถ้าได้อ่านช่วงเนื้อเรื่องของซันจิ จะรู้ว่า ไอ้ที่คุณไม่ชอบน่ะมันมีที่มาทั้งนั้น
จริงๆไอ้การเก๊กหล่อโชว์หญิงเป็นอะไรที่ ผู้ชายทุกคนเป็นนะ ...แค่ซันจิมันเยอะเกิ๊น ตามประสาการ์ตูนที่จงใจยกมาให้ดูขำ

[Rumia]

[quote/](โคตรนอกประเด็นอ่ะ แต่ก็จะพูดอะนะ) ถ้าได้อ่านช่วงเนื้อเรื่องของซันจิ จะรู้ว่า ไอ้ที่คุณไม่ชอบน่ะมันมีที่มาทั้งนั้น
จริงๆไอ้การเก๊กหล่อโชว์หญิงเป็นอะไรที่ ผู้ชายทุกคนเป็นนะ ...แค่ซันจิมันเยอะเกิ๊น ตามประสาการ์ตูนที่จงใจยกมาให้ดูขำ

วันพีชนะเรื่องสเกลนะมันก็เริ่มไกล้ดราก้อนบอลเข้าไปทุกที่ แต่เนื้อเรื่องนี่สิเป็นคุณจะยอมญาติดีกับโจรสลัดที่ฆ่าล้างหมู่บ้านและครอบครัวไหม ต่อไห้กับตันคุณยอมญาติดีด้วยแล้วคุณที่เป็นลูกเรือจะยอมไหม และหมอนี่มันอ่านผ่านๆอ่านไห้จบๆไปเท่านั้นอย่างแรกคือดราก้อนบอลคนไม่ได้ไช้ชิวีตแบบโลกเทคโนโลยี่เหนือล้ำกว่ามากและนักสู้มีอยู่ทัวไปมาตายไปเยอะภาคจอมมารพิโกโร่จนไม่กล้ามาแข่ง เป็นโลกที่มีสัตว์ประหลาดเดินเกลื่อน ไม่เหมือนโลกเราแม้แต่นิดเดียว และทุกคนรู้ว่าดราก้อนบอลมีจริง ที่เหมือนอย่างเดียวคือคนปกติพลังพอๆกับคนในโลกปัจจุบัน

[zethys]

ก็ง่ายๆ ยุคสมัยเปลี่ยน คนเปลี่ยน สมัยนี้มีคอนเทนต์ให้เสพได้หลากหลาย แนวเดียวกับDBมีให้เกลื่อน แต่สมัยนั้นมีมั้ยล่ะ


ถ้าDBเป็นเรื่องแรกในชีวิต เอ็งจะบอกว่ามันน่าเบื่อมั้ย ถ้าตอนนั้นแค่จะหาการ์ตูนอ่านสักเล่มยังเลือดตาแทบกระเด็นเอ็งจะยังเลือกมากอยู่หรือเปล่า


เอาจริงๆส่วนนึงที่ทำให้DBค้างฟ้าก็เพราะงานออกแบบของอ.โทริยามะนี่แหละ แกออกแบบคาแรคเตอร์ได้ขาดมากๆ โงกุน เบจิต้า คุริริน


หมายเลข18 เห็นแค่เงายังบอกได้ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร เอกลักษณ์ชัดเจน โทนเรื่องมันก็ตามสภาพการ์ตูนรายสัปดาห์นั่นแหละ วางแผนอาทิตย์ต่ออาทิตย์


มีแต่คนที่วางโครงเรื่องล่วงหน้ายาวๆ หรือไม่ก็พวกเขียนรายเดือนโน่นแหละ เนื้อเรื่องถึงจะแน่นๆหน่อย มือคนวาดไม่ใช่เอาสมองมาต่อกับเครื่องปริ้นต์


ไม่งั้นงานในสายงานการ์ตูน-อนิเมชั่นไม่ถูกบอกว่าเป็นงานที่ไม่เป็นมิตรต่อสุขภาพมากที่สุดหรอก

[ronphon]

มันก็แค่เรื่องของรสนิยม
เพราะอย่างผมนี่ก็เป็นพวกที่ไม่ชอบดราก้อนบอลมาตั้งแต่สมัยเด็กๆแล้ว