[quote/]ชอเรื่องนี้เหมือนกันครับ เด็กหนุ่มมีการแปลงเป็นผู้หญิงและมีลุกในบางตอนอีกต่างหาก
ออกแนวหญิงก็ได้ชายก็ดีว่าอย่างนั้น
ตอนของโสคราตีสก็แสดงได้ดีมาก
ตอนที่แซวภริยาว่า "เจ้าเป็นผู้หญิงที่ดีนะ เสียแต่โมดหหลายกว่าพันปีก็ยังดดนล้อน่าสงสาร"
มองในแง่หนึ่งที่ภริยาปากคอเราะร้ายได้ เพระาโสคราตีสให้โอกาสการโต้เถียงกันล่ะนะครับ
เป็นที่มาของมุกที่เล่นกันว่า"ถ้าตูทนอีนี่ได้ ตูก็ทนปัญหาอื่นใดในโลกนี้ได้" แต่นั่นคือคำพูดปัจจุบัน โสคราตีสกล่าวด้วยคำที่สวยงามกว่านั้น
แปลงเป็นผู้หญิงอยู่เล่ม4
ตอนนั้นตกใจมาก นี่ตัวเอกเล่นแปลงเพศสมสู่ไม่เลือก
ฉากจบตอนนั้นก็โคตรดี มีหลายตอนมากที่ประทับใจ ตัวเอกเล่นกับความรู้สึก เล่นกับ
ทางเลือก มอบให้ ยื่นให้ แต่เฝ้ามอง ศึกษา รับรู้ เจอบางตอนเช่นตอนที่ตัวเอก
อุตส่าห์ยื่นข้อเสนอ พยายามยัดเยียดข้อเสนอเพราะเห็นใจมากๆ แต่ตัวละครนั้นๆ ดัน
บอกว่าไม่เอา เป็นเช่นเดิมดีอยู่แล้ว ตัวเอกร้องไห้ แล้วบอกว่า มนุษย์นี่ช่างกระไร
อย่างตอนที่ตัวละครชายหญิงสองคนหนีตามกันไป จากนั้นมีลูกมีหลาน แก่เฒ่าอยู่กินกัน
แล้วตัวเอกก็เข้ามาหา พร้อมบอกว่า จะให้สิ่งนี้คงนิรันด์ ยินดีมั๊ย ตัวละครสองตัวกลับบอกว่า
ไม่ต้องการ แล้วภาพก็ตัดมาที่ ตัวละครสองคน แท้ที่จริงแล้ว รถคว่ำตายไปตั้งกะตอนที่
หนีตามกันแล้ว ตายไปตั้งนานแล้ว
หรืออย่างตอน ที่เผ่าพันธุ์นึง อิงตามอินเดียแดง มีหน้าที่ส่องแสงประภาคารเพื่อเครื่องบิน
แล้วตัวละครผู้หญิงจำต้องแต่งงานกับชายแก่ที่ทำหน้าที่นี้ ตัวเอกก็มายื่นข้อเสนอให้ ว่าจะ
มาพบเรื่อยๆ แล้วจะพาหลุดพ้นทุกข์นี้ ผ่านไปปีแล้วปีเล่า ตัวเอกก็มาหาเรื่อยๆ ส่วนตัวละครหญิง
ก็แก่ลงเรื่อยๆ สามีแก่ก็ตายจากไป สุดท้ายตัวเอกถามตัวละครหญิงว่า ต้องการหนีอีกมั๊ย
ตัวละครหญิงทบทวนชีวิตที่ผ่านมา มันช่างเป็นความทุกข์ที่มีความสุขล้นเหลือ แน่นอนว่าเธอ
เลือกที่จะฝังศพตัวเองข้างๆสามีที่เธอไม่ได้หมั้นหมายมา ความรักอาจเริ่มต้นจากโดนบังคับ แต่
ความรักสามารถผลิบานได้
การ์ตูนเรื่องนี้ ออกแค่ปีละเล่ม ถือเป็นการ์ตูนขึ้นหิ้ง