ตราบใดไม่เอาไปหารายได้หรือทำลายผลงานเขาก็ไม่มีใครสน จะฟ้องได้ก็ต่อเมื่ออธิบายได้ว่าการกระทำเช่นนั้นสร้างความเสียหายให้แก่เจ้าของลิขสิทธ์อย่างไร แต่ถ้าทำแบบโดจินขายผลงานก็อยู่ที่ดุลพินิจของเจ้าของลิขสิทธ์อีกที ยกตัวอย่างตอนสุดท้ายของโดราเอมอนที่โด่งดังจนสำนักพิมพ์ขอให้หยุดขาย ในไทยนี่ตราบใดไม่เอาภาพเสียงหรือสิ่งพิมพ์ต้นฉบับมาอ้างเขาก็จับลิขสิทธิไม่ได้หรอก เพราะลิขสิทธิบ้านเราเขาซื้อมาเป็นอย่างๆ ถ้าเขาไม่ซื้อผลสิทธิของตัวละครมาด้วยเขาก็จับไม่ได้ สมมุติมีคนเอาแค่ลิขสิทธิ อนิเมทีวีโดราเอม่อนเข้ามา แล้วมีคนวาดโดราเอมอนใส่ชุดไทยเป็นมาสคอตหน้าร้าน คนซื้อลิขสิทธิอนิเมมาไม่มีสิทธิจับ แต่ถ้ามีคนขอซื้อลิขสิทธิใช้หรือดัดแปลงตัวละครมา เขาถึงจะฟ้องได้เพราะเขาจ่ายค่าลิขสิทธิเพื่อจะใช้สิทธินี้
จับลิขสิทธิแฟนฟิคที่ไม่ได้เอาไปขาย ไม่มีใครบ้าทำลายตัวเองแบบนั้นหรอก ฟ้องก็อาจจะชนะในเรื่องทำลายภาพพจน์ตัวละคร ค่าปรับนิดหน่อย เพราะอธิบายไม่ได้ว่าทำเขาเสียรายได้เท่าไหร่ ซึ่งแม่งอาจจะไม่เสียด้วยซ้ำ ดีไม่ดีอธิบายส่วนนี้ไม่ได้โดนถอนฟ้อง แต่ผลตอบแทนหลังจากนั้นอาจจะโดนคนอ่านแบนผลงานยอดขายตก etc ได้ไม่คุ้มเสียแบบไอ้โง่สุดๆ
เห็นแล้วสะดุ้งเฮือกๆเลยแฮะ แล้วถ้าอย่างผมเอาตัวละครจากอนิเมะหรือดิสนีย์มาเป็นภาพ เปลี่ยนชื่อโดยใช้ชื่อตัวละครจากหนัง แต่บทเอามาใส่เอง
เช่น รูปครูเอลล่าจากหมาร้อยเอ็ดตัว ใช้ชื่อเจ๊แต๋ว(หอแต๋วแตก) แต่นิสัยคือเป็นอดีตครูผู้ซื่อตรง ปัจจุบันทำธุรกิจหอพักที่เอาใจใส่ผู้เข้าพักแล้วมีจรรยาบรร
หรือรูปไม(ดอกทอง)จากผู้กล้าโล่ ใช้ชื่อจีน่า(เลี่ยงบาลีจากลีน่าจัง) มีช่องข่าวคูลทีวี(ล้อเลียนฮอตทีวี)เน้นด่าแบบลีน่า แต่ไม่เข้าเรื่องการเมือง เน้นด่าคนทำผิด(เช่น ข่มขืน หลอกตบทรัพย์ ขโมยของ ฆ่าคน ฯลฯ)และพวกละครน้ำเน่า
