[quote/]
ท่านเข้าใจผิดกับเรื่องผู้กล้าในสมัยก่อนครับ เรื่องไดนั้นค่อนข้างสบายแถมด้วยพลังโกงตังแต่แรกมีอาวุธท้อปตังแต่ต้นแถมฝึกวิชาเทพก่อนตังแต่เริ่มผมพูดตามตรงโคตรopยิ่งกว่าผู้กล้ายุคใหม่อีก แต่ผู้กล้าในอดีตส่วนมากไม่เทพแบบไดฐานที่มันเหลือแค่ในป้อมเมืองที่ทำการป้องกันไหวจอมมารทำอะไรได้ตามใจ มีมอนแทบทุกที่ที่ออกเมืองสภาพแบบนี้คือครองโลกไปแล้วครับเหลือเมืองไม่กี่แห่งทำการต่อต้าน และผู้กล้าก็เป็นตัวตนจิ้บจ้อยที่ราชาไห้เงินร้อยบาทไปสู้กับจอมมารและเงินที่ได้มายังไม่พอซื้อมีดเริ่มต้นเลยด้วยซ้ำ ด้วยความจิ้บจ้อยของผู้กล้าไม่มีค่าพอจะไห้จอมมารที่มีลูกน้องเต็มโลกเหลือบมองด้วยซ้ำ ในเกมที่เราเป็นผู้กล้ามักรับบทกระจอกง่อกง่อยแบบนี้เหมือนพวกเล่าปี่อาสาตัวเป็นผู้กล้านั้นแหละพวกแบบนี้มีเยอะและรอดน้อยมาก แต่ถ้านิยายที่มีการแข่งขันสูงมาเล่าเรื่องแบบกว่าจะเก่งแบบผู้กล้าในเกมมันจะน่าเบือแค่ไหนใครเคยฟามเกมภาษามารู้ดี ขนาดเรื่องน้องแมวดาบเทพตอนดาบผีมันฟามเรายังเบื่อกัน
ถ้าเอาระบบเกมส์มาพูดผู้กล่้าก็คือโจรที่เข้าค้นลิ้นชักชาวบ้านนะครับ ฮา
ผมพยายามแยกระหว่างระบบเกมสืกับเนื้อเรื่องน่ะ
ว่าผู้กล้าไม่ใช่คนที่ทุ่มชามทุ่มไหชาวบ้านเพื่อหาเงินและของ
ไม่อย่างนั้นก็คงจจะคิดว่า ไอ้พวกร้านค้านี่เห็นแก่ตัวเป็นบ้า เราจะกำจัดจอมมาร พวกเอ็งก็ขูดรีดตูอีก
..ที่ตอบสนองสัญชาตญาณเบื้องลึกของคนเล่นได้ดีนี่น่าจะ ปากาป็องล่ะมั้งครับ
ให้เราปล้นไอ้ร้านที่มันกวนโอ๊ยเราได้
ถ้าเป็นเควสต์ของต่างประเทศ จีเอ็มจะพยายามหาทางอธิบายว่า ทำไมไอ้คนเทพๆมันมอบเควสต์ให้เราและมันไม่ไปเอง
เช่นราชามีทหารเต็มปราสาทก็ต้อง(แถ) อธิบายว่า ต้องเอาทหารมาคุมเชิงกองทัพปีศาจหรือเคลื่อนไหวข้ามเขตแดนจะเกิดแปัญหากับประเทศเพื่อนบ้าน
ความจริงแนวคลา่สสิคอย่าง ลอร์ดออฟเดอะริงก็อธิบายได้ดี
ตอนที่โฟรโดกับแซมเวี่ยงตาย
อารากอน เลโกลัสก็สู้อยู่
แล้วกองทัพก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ เคลื่อนไหวเพื่อสร้างโอกา่สให้แซมและโฟรโดรเพื่อทำให้สำเร็จ
[quote/]
มันเป็นจินตนาการ Portrait ถึงคนกลุ่มนี้ในยุคแรกๆที่มันยังไม่เป็นที่รู้จักโน่นแน่ะ พวกไอ้โจ๋ เด็กแนวขวานผ่าซากไม่ฟังใคร Punk - outlaw ในสังคมพยายามสร้างภาพลักษณ์แบบด้อยปัญญาว่า ต้องเกรียน, เก๋า, มีลูกครอบครัว ทำลูกนับ 10 และถ้าเก๋าขนาดไปเกรียนคนทำงาน มีอายุได้ คือดี ซึ่งอาจได้รับอิทธิพลทางพฤติกรรมคนที่ไหนก็ไม่รู้หรือเรียน Philosophy มาแบบผิดๆมาเสียส่วนใหญ่
หารู้ไม่ว่า คนเหล่านี้จริงๆไม่ใช่คนใฝ่อะไรเสื่อมๆพวกอย่างโน้น ส่วนใหญ่ก็คือ Ego มากไปหน่อยไม่ก็เป็น Prodigy (เฉลียวฉลาดบางมุม - เทียบเท่าหรือเหนือกว่าอัจฉริยะรอบด้านราวๆ 4 เท่าหรือมากกว่านั้น) ที่หาความสุขจากงานอดิเรกหรือใฝ่หาความรู้จนไม่ค่อยสนใจเรื่อง Mating - marriage เท่านั้นเอง ดีไม่ดีเข้าสังคมได้เก่งกว่าคนที่ดูถูกพวกเค้าอีก และคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าอายทึ่จะเผยมุมนี้ให้กับคนใกล้ชิดได้รับรู้
ผมรู้สึกว่าคนแต่งท่าทางจะอยากประชดพวกโอตาคุอย่ารงไรก็ไม่รู้
แต่ประชดโอตาคุโดยการให้ตัวเอกขายตัวนี่..มันไม่ใช่ยั่วโมโหโอตาคุสายไวฟุ purity
คนที่ไม่ใช่สายไวฟุอย่างผมยังโมโหปรี๊ดเลยล่ะ
จะว่าคนแต่งสำเร็จก็ได้มั้ง พยายามยั่วอารมณ์โกรธคนแนวล้อเลียนเสียดสี จะว่าได้ผลก็ได้ผลอยู่
