[quote/]
เอาจริงๆ คือ ผมไม่ได้มีปัญหากับระบบทุนนิยมเลยนะ ออกจะโอเคในระดับนึงเลย ถึงพูดเรื่องภาษี VAT ภาษีเงินได้บุคคล ภาษีนิติบุคคล รวมถึงเรื่องการลงทุน บัญชีต่างๆ เยอะแยะมากมาย
แต่ที่ผมมีปัญหากับมันคือ คนที่อ้างว่าตนเองสัญญาว่าจะเป็นกลางไม่เข้าข้างฝ่ายใด แต่ลับหลังทำลับๆล่อๆ แทรกแซงจนระบบบิดเบี้ยวจนถึงปัจจุบัน
อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรเลยก็ไม่มีใครว่าอะไรหรอกเหมือน ควีนอลิซาเบธ จักรพรรดิอากิฮิโตะ ก็ได้รับคำชื่นชมจากทั่วโลก ทำไมต้อง Try Hard ขนาดนี้ด้วยน้อ?
ประเทศโดยทั่วไปมันมีอำนาจบริหารภาษีและงบประมาณแค่อันเดียว คือ รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง
แล้วไอ้โครงการเพื่อชีวิตดีๆ ที่มีรายจ่ายย้อนแย้งกับชื่อโครงการเนี่ย ผมถามหน่อยว่ามันคือการบริหารภาษีและงบประมาณหรือเปล่า?
สรุปประเทศไทยมี 2 รัฐบาลเหรอ? รัฐบาลหนึ่งมาจากการเลือกตั้ง อีกรัฐบาลหนึ่งเป็นรัฐบาลของ K
อำนาจไม่มีเอกภาพแบบนี้ การเมืองมันจะเข้มแข็งได้อย่างไร พอมันไม่เข้มแข็งมันก็ลูปรัฐประหารไม่จบไม่สิ้น
แล้วการยิ่ง Try Hard แบบนี้ มันยิ่งทำให้ระบบยิ่งพัง มาตรฐานไทยแทนที่จะพัฒนาเข้าใกล้มาตรฐานโลก กลับยิ่งถอยห่างไกลไปทุกทีๆ
[spoiler/]
จริงครับ สตอว่าจะเป็นกลาง แต่งานศพโบว์นี่คืออะไร จริงๆมันไม่ใช่เคสแรก ไอ้การไปเยี่ยมฝ่ายหัวรุนแรงนี้เป็นมาตั้งแต่ 6ตุลา19 เป็นกลางประสาอะไรฟะ พอเบิกเนตรกับพวกนี้เมื่อต้นปีก่อนคือเกลียดไปเลย
แล้วเรื่องลงพื้นที่ทำเป็นว่างานหนัก มีกว่า 4 พันโครงการ เป็นK ที่รวยที่สุดในโลก เมื่อก่อนผมเคยซึ้งใจนะ ถึงจะมีคำถามมาสะกิดนิดนึงว่าทำไมคนอดอยากมีเยอะจัง เขาไม่ช่วยเลยหรอ แต่ตอนนั้นยังเด็กและคนเก่ายังอยู่ คนรอบๆทั้งพ่อแม่และป้า(พี่แม่)ก็สายโปรเจ้าอีก ตอนนั้นก็เลยมีเหตุผลมาปกป้องพวกนั้นว่ามีโครงการใน พถ อยู่แล้ว ที่จนคงเพราะไม่ขวนขวายหาโอกาส ไม่รู้จักเข้าหาเขาเอง พวกนี้คงอยากเอาเงินไปเล่นพนันหรือสูบบุหรี่กัน
เคยเป็นไทยเฉย แต่พอมาต้นปีที่แล้วโควิดระบาด โอไม่กลับประเทศแถมยังใช้ชีวิตไม่สนโลก ไม่ช่วยเหลือคนที่เดือดร้อนจากโควิด ศึกษาย้อนหลังว่าทักษิณมี OTOP มีบัตรทอง ตอนนั้นกระตุกจิตกระชากใจครั้งที่1 กำแพงที่เคยโดนปลูกฝังว่าทักษิณเป็นคนไม่ดีคือพังลงเลย
OTOP คือการให้ทุกตำบลได้แสดงความสามารถของแต่ละตำบลให้ทำสินค้าออกขายแลกเปลี่ยนกัน ทุกชุมชนมีรายได้ มีกิจกรรมร่วมกัน แถมนโยบายลดค่าใช้จ่ายมหาศาลอย่างบัตรทอง 30 บาทรักษาทุกโรค เดิมเจ็บป่วยทีงานหนักครึ่งอายุขัยแทบสูญเปล่า ไร่ นา วัว ควาย รถคือต้องขาย บางคนรู้ตัวว่าคงหายยากก็ชิงผูกคอตาย บางคนพิการตลอดชีวิต
เคสหลังคือย่าผมเอง ที่กลับจากในอำเภอ อาศัยติดรถเขามา แล้วรถชนต้นไม้ข้างทางจนขาพิการ ค่าผ่าขาตอนนั้นก็แพงมาก ตอนนั้นน่าจะประมาณยุคเปรมละมั้ง เงินเก็บก็พอมีจากการทำนา ส่วนปู่เป็นวินมอเตอร์ไซด์ แต่ย่าไม่เข้ารักษาเพราะกลัวไม่มีเงินส่งป้ากับพ่อเรียน พิการตั้งแต่พ่อยังเด็กๆ ทุกวันนี้อายุ81 อาศัยว่าแขนยังดีคอยถัดๆบนบ้านเตี้ยๆได้ แต่ก็กังวลว่าถ้าอายุมากขึ้น แขนขาไม่ดีเหมือนตอนนี้อาจจะติดเตียงแบบย่าทวดผมที่ทำงานหนักมานาน ตอนบั้นปลายก็เส้นเลือดในสมองตีบนอนติดเตียง เสียตอนปี2551 อายุ97
ถ้าเจ้าดีจริง ทำไมทุกคนยังต้องทำงานหนักจนทรุดตอนแก่ จะบอกว่าขยันผิดที่ 10 ปีไม่รวย แต่ไอ้งานที่บางคนบอกผิดที่เนี่ย มันโคตรจำเป็นเลยนะ ถ้าทุกคนไปทำที่ๆบอกว่าถูกที่หมดก็เกิดปัญหาขาดแคลนแรงงานอยู่ดีจนต้องไปเอาพม่า เขมร ลาวมาทำ ซึ่งเงินก็ไหลออกนอกประเทศ แล้วถ้าพวกนั้นวันนึงเจริญจนทุกคนไม่ต้องทำงานต้างบ้านต่างเมืองก็ต้องยิ่งจ้างคนไกลขึ้น แล้วแพงขึ้นด้วย
