คือผมอ่านแนวคิดของหลายๆนิยายวายมา
ผมเห็นด้วยกับสาววายอย่างหนึ่ง
ว่าบทมันจะรักมันก็รักกันจริงๆตามประวัติศาสตร์อย่างราชวงศ์ฮั่นแที่แทบจะยกบัลลังก์ให้กันได้เลย
แต่หมายถึงคนทั่วไปมองแนวชายรักชายอย่างไรครับ?
แบบแนวกรีกโรมันหรือเปล่าว่า หากขึ้นขี่คนอื่นเอ็งเป็นชาย
หากให้คนอื่นขี่ ไม่แมนเอ็งเป็นเกย์ โดนดูถูกดูแคลน
ผมรู้สึกว่าช่วงจิ๋นซียุคจั้นกว๋อนี่คล้ายกับยุคกรีกมากที่ชายรักชายดูแพร่หลายไปทั่วทุกรัฐ
เซี่ยงเส้าหลงก็พบกับหลงหยางจวิน เกย์ชื่อดังแห่งยุค
เท่าที่มีเรื่องเล่าแม้กระทั่งจูเลียส ซีซาร์ตอนแรกก็โดนดูถูกเพราะไปร่วมงานปาร์ตี้สวิงและโดนคนอื่นขี่
ทำให้เสียชื่ออยู่นานเพระาไม่แมนตามความเห้นของคนโรมัน และมีชื่อเสียงว่าหน้าตางดงามเป็นเชื้อสายของเทพวีนัสว่าอย่างนั้น
ฝูเจียนในจอมคนแผ่นดินเดือด ก็บอกว่าชอบนอนกับคู่พี่น้องชายหญิงที่ชายครอสเดรส แต่งกายเป็นหญิง
ผมกำลังนึกภาพว่ามันไม่ใช่ยุคศาสนาคริสต์ที่มีการว่าเกย์คือการผิดบาปโดยตรง
แต่มองว่าเป็นแค่การหาความสนุกหรือเปล่าครับ?
นิยายวายอาจจะต่างออกไป แต่มันชอบบรรยายจักรพรรดิทรราชย์มทีสนมชายเต็มตำหนักเพื่อให้สาววายจิ้นคู่วายได้ว่าอย่างนั้นล่ะครับ
แต่หากเอาแนวคิดกรีกมาจับคือ
จะมีสนมชายก็ไม่เป็นไรแค่มีทายาทและสืบต่อทายาทต่อไปอย่าให้เสียงาน เสียราชวงศ์แบบฮ่องเต้ตัดแขนเสื้อที่จะสละบัลลังก์ให้คนรักหรือเปล่าครับ?
นึกภาพว่าศีลธรรมสมัยนู้นออกแนวกรีกโบราณมากกว่าแนวคิดปัจจุบัน
คืออ่านนิยายวายแล้วคิดเรื่องนี้น่ะครับ ว่าไอ้พวกนี้มันดูรักกันกว่าแนวชายหญิงอีก หึงกันรุนแรงสุดๆ
