สมมติในโลกคู่ขนานว่าอลิสจังยังคงอยู่ที่นั่นนะเจ้าคะ
การเดินทางของอลิสจัง(โดยไม่นั่ง Shinkansen)
ออกจากบ้าน เดินไปที่ สถานีนานาโอะ
เดินทางด้วยรถท้องถิ่น จากนานาโอะไปคานาซาวะล่ะเจ้าค่ะ
นั่งจากคานาซาวะด้วยขบวนรถของ IR Ishikawa railway ไปสถานีคุริฮาระ
นั่งจากสถานีคุริฮาระไปสถานีอิชิบุริโดยไปกับรถของ Ainokaze Toyama Railway
นั่งจากสถานีอิชิบุริไปสถานีอิโตอิกาวะด้วยรถของ ETR ล่ะเจ้าค่ะ
เข้าพื้นที่ของ JR ล่ะเจ้าค่ะ
นั่งจากสถานีอิโตอิกาวะไปสถานีมินามิโอตาริด้วยรถท้องถิ่นสายโออิโตะล่ะเจ้าค่ะ
แล้วก็จากมินามิโอตาริ ไปเข้าโตเกียวด้วยขบวนอาซึสะ ลงสถานีชินจูกุ
หาม้านั่งข้างถนนนอนล่ะเจ้าค่ะ น่าจะมืดแล้วล่ะเจ้าค่ะ
แล้วเช้าตรู่ก็ต่อจากสถานีชินจูกุไปสถานีชิมบาชิ ด้วยสายยามาโนเตะล่ะเจ้าค่ะ
แล้วก็นั่งรถของยูริกาโมเมะ จากชิมบาชิไป Tokyo Big Sight ล่ะเจ้าค่ะ
นี่คือการตามรอยอลิสจังแบบไม่ขึ้นชินคันเซ็นฉบับสมบูรณ์ล่ะเจ้าค่ะ
บางทีก็อลิสจังได้ชุดนอนสวยๆ แบบนี้มาล่ะเจ้าค่ะ
ชอบคาแรคเตอร์ที่ใส่ชุดเปิดพุงแบบนี้จังล่ะเจ้าค่ะ
นี่อยากแยกร่างตัวเองออกมาน้วยพุงตัวเองตอนใส่ชะมัดเลยล่ะเจ้าค่ะ
หมวกกับสายรัดข้อมือในภาพนั้นก็เป็นสิ่งที่อลิสจังเพ่งเล็งนะเจ้าคะ
น่าใส่นอนกลิ้งๆ จังล่ะเจ้าค่ะ
คิดแบบนี้ก็รู้สึกราวกับมีใครมาหมุนย้อนเวลาให้อลิสจังกลับไปบ้านเกิดและนึกถึงเรื่องเก่าๆ ของตัวเองจังนะเจ้าคะ
แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด ในชีวิตจริงคงไม่เจอกันอีกแล้ว . . . ล่ะเจ้าค่ะ
