สืบจากกระทู้นี้ เรื่องช่วงรถบัสไปไม้กลายเป็นหินครับ
https://goshujin.tk/index.php?topic=21289.0ว่าจะไม่เล่าแล้ว แต่มันอดไม่ได้จริงๆ วันนี้ขึ้นรถเมล์กลับบ้านประมาณเย็นๆ โบกแล้วคันนึงไม่จอด เป็นรถแต่งสวยดูสะอาด สีสด ไฟในรถสว่าง คันนั้นวิ่งมาเลน2 แล้วเปลี่ยนมาเลน1 แต่เสือกไม่จอดเฉย ประตูปิดมิดชิด มีคันหลังตามมา สายเดียวกันจอด แต่เป็นรถเน่า หน้าต่างเขลอะเป็นคราบ ประตูเปิดตลอดทาง ในรถไฟสลัวมาก บางดวงก็ไม่ติด พัดลมด็ติดไม่กี่ที่ซึ่งเป็นที่ที่คนนั่งหมดแล้ว
ปกติผมไม่อะไรนะ แต่วันนี้มันกลับรู้สึกดิ่งกว่าปกติ พอเล่าให้ใครฟังส่วนมากก็บอกว่าแค่มาถึงที่หมายได้ก็พอแล้ว คือเหมือนเราไร้สาระไงไม่รู้ ใช่ กูมันไร้สาระไง พวกมันไม่เคยห็นกูดีหรอก น้องสาวผมติดโทรศัพท์ขนาดที่ติดจนบ้า ขนาดที่เล่นเกมส์ไม่ก็ดูไอ้พวกยูทูปเบอร์ตลาดล่าง กับยูทูปเบอร์ตัวนึงที่เหมือนจะดีแต่มีทัศนะคติพ่อแม่รักลูกทุกคนจนผมแบน เทียบกับกูที่ติดนั่นแหละ แต่ส่วนใหญ่โพสต์วิเคราะห์ละครสั้น แต่พอใช้งานผมทำทันที แต่สุดท้ายมาหาว่ากูติดโทรศัพท์มากกว่าน้อง พอกูบอกว่ากูวิเคราะห์ละครบอกไม่ดู ไม่สนว่ากูมีหลักฐานอะไร กูโพสต์สาธารณะทุกโพสต์ เอาแต่จะด่ากูอย่างเดียว เออ เกิดมามีจิ๋มมันดี เกิดมามีควยผิดเสมอ(ขออภัยผู้หญิงที่เห็นนะครับ ไม่ได้มีเจตนาเหมารวม แต่แค่พูดตามสถานการณ์ที่บ้านผมมักจะปลูกฝังให้เคารพเพศหญิงซึ่งบางทีก็สุดโต่งเกินไป) อ้าปากอธิบายคือเถียง เด็กเลว พอพูดถึงด้านเสียชะนีคือไม่สุภาพบุรุษนินทาผู้หญิง เออ หาเงินได้ปลูกถ่ายมดลูกใส่ตัวคงจะพอใจสินะ
แล้วอีเพื่อนบ้านเหี้ยอีกตัว มาบอกว่าผมไม่ดูแลพ่อปล่อยเดินขาเป๋ไปจ่ายตลาด แล้วกูเลิกงานหกโมงไง ตอนนั้นสี่โมง กลับมาโดนพ่อเหวี่ยงใส่ ส่วนนึงเพราะภาวะอารมณ์ด้วยไง เป็นเบาหวานน้ำต่าลต่ำ กระดูกขาผิดรูป อ่อนไหวกับหลายๆอย่าง กูก็ไม่รู้ว่าจะต้องเป็นถังขยะเมื่อไหร่ กลับมาเหนื่อยๆยังจะโดนเหวี่ยง ยังดีที่ตอนหลังปรับความเข้าใจกับพ่อได้ แต่ขอบอกเลยว่าเกลียดอีเหี้ยนั่นมาก อีขี้เสือก มึงไม่รู้อะไรเงียบหีหุบควยไป มาทำตั้งสมมุติฐานแบบคนไม่มีสมองว่ากูยังงั้นยังงี้ ลูกสาวมึงตีฉิ่งกับทอมกูยังไม่เสือกเลยไม่อยากฟังเรื่องดราม่าจากครอบครัวไหน
มึงมันไม่รู้จริงไง กูต้องอยู่ถึงตี3 ไปแอบงีบที่ทำงานเพราะพ่อเจ็บขา นอนไม่ค่อยหลับ กูทั้งห่วง ทั้งปวดใจเลย มึงบอกว่ากูไม่ดูแล มึงบอกว่ากูไม่ดูแล กูปูที่นอนให้เขาทุกวัน บางทีกูต้องเป็นคนเลว ต้องยอมรับผิดในส่วนที่ไม่ได้ก่อเพื่อความสบายใจ ยอมโดนมองว่าเหี้ยกว่าน้องที่โคตรไม่ได้เรื่อง เก่งแต่เรียนแต่ติดโทรศัพท์เข้าขั้นเสพติดก็เคยแล้ว พวกที่ไม่เคยดูแลคนป่วย หรือถึงมีก็ป่วยแบบสวดมนต์แล้วหายก็พูดได้ว่ากูเลวกูไม่ดี โรงบาลก็เลื่อนผ่าตัดข้ามเดือนข้ามปีเลย
ขออภัยที่หยาบคาย ดูแลคนป่วยมันเครียดนะ โดยเฉพาะถ้าไม่ใช่หมอ-พยาบาลที่ฝึกให้รับมือกับคนกลุ่มนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ทุกวันนี้ผมก็เริ่มอ่อนไหวกับหลายอย่างนะ ขนาดขึ้นรถเมล์ คันที่สภาพดีๆไม่จอดรับแล้วทิ้งให้รถเน่าๆจอดรับ เหมือนว่าชีวิตคู่ควรแต่ของไม่ดี ถึงได้ขึ้นรถดีๆก็ได้นั่งที่นั่งไม่ดี แล้วมันไม่ใช่1-2ครั้งนะ มันหลายครั้งมาก ทั้งคันดีๆวิ่งเสริม คันเน่าๆวิ่งยาว มันเกี่ยวเนื่องกับความเครียดผม กลายเป็นโหยหาสิ่งดีจนเกินตัวไปเลย
ขออภัยอีกครั้งครับ ที่อาจจะสร้างบรรยากาศที่ไม่น่าดู
