[quote/]
เออะก็ยัดคอมฯให้เลยนะ ก็อย่างที่หลายๆคนอธิบาย คือถ้าไม่กระจายความเจริญ คุณก็จะเห็นความเหลื่อมล้ำ เห็นการศึกษาที่ไม่เข้าถึง เห็นคนจนแบมือขอรัฐอยู่เรื่อยๆแบบนี้แหละ คุณคงได้บ่นเรื่องคนจนทุกวันหลังเวลาอาหารต่อไปนี่แหละ เพราะระบบมันไม่เอื้อกับการสร้างเนื้อสร้างตัว
ไอ้หลักพึ่งตัวเองที่คุณพยายามย้ำมาตลอดเนี่ย เอาตรงๆนะ มันคล้ายกับจูเช่ของเกาหลีเหนือมากเลย หนักกว่าคอมฯที่ว่าอีกนะนั่น คือการพึ่งตัวเอง รัฐไม่เกี่ยว อ้าว แล้วเราจะจ่ายภาษีทุกปีไปเพื่อ? หรือถึงไม่อยากจ่ายตรงๆซื้อของยังต้องเสีย 7% หรือสนับสนุนร้านค้าที่เสียภาษีกันอีก ซื้อของก็เป็นการช่วยจ่ายภาษี จริงๆมันก็ดีนะ ไอ้บอกว่าพึ่งตัวเองบ้าง แต่บางครั้งมันก็ไม่ควรถึงขนาดที่จะต้องปล่อยผ่านให้รัฐขนาดนั้น และผมไม่ได้พูดถึงแต่บนดอย แต่รวมถึงทางราบด้วย บางที่นรกแตกไม่แพ้บนดอย
เอกชนที่ไม่ลงทุน มันไม่ได้มีแต่คุ้ม-ไม่คุ้ม มันเพราะมีอิทธิพลมาเฟียท้องถิ่นที่คุมคิวรถสองแถวในพื้นที่ด้วยไง ถ้าสืบจริงๆก็เป็นลิ่วล้อพวกฝ่ายบริหารกันทั้งนั้น อย่างโคราช เชียงใหม่ เอกชนอยากลงทุนกันจะตาย ไม่ใช่แค่เดี๋ยวนี้ แต่จวนจะ 10 ปีละ จังหวัดท่องเที่ยว มีทั้งห้างใหญ่ ตลาดดัง สนามบิน โรงเรียน มหาลัยอีกนับไม่ถ้วน แลนด์มาร์คอีกหลายที่ แต่เชียงใหม่มันติดอิทธิพลสองแถวแดงเจ้าถินไง ระบบมาเฟียที่เผลอๆคนภาครัฐนี่แหละหนุนทางใดทางนึง ไม่เอื้อต่อการพัฒนามันกดเอาไว้นี่แหละครับ
อยู่ไกลก็ย้ายมาสิ ด้วยความเคารพนะครับ สิ้นคิดมาก คิดว่าค่าย้ายบ้านมันแค่ 1-2 บาทรึไงครับ ค่าใช้จ่ายเยอะ เดินเรื่องกันวุ่นวาย ยิ่งเจอระบบราชการแบบไทยๆด้วยยิ่งช้า มาในเมืองหรือใกล้ๆที่ก็เต็มแล้วเพราะคนที่คิดอย่างที่คุณบอกมันเยอะ ก็กลายเป็นต้องเช่าห้องรูหนูอยู่ ไปอยู่สลัมเน่าๆ เพราะที่ดีๆเต็มหมด สุดท้ายก็กลายมาเป็นชนชั้นที่คุณเหยียดแทบทุกกระทู้
ดิ้นรนแค่ไหนก็เจอค่าใช้จ่ายบาน โอกาสเข้าถึงการศึกษาหรืองานดีๆอีก งานที่มีก็รายได้น้อยโคตร สุดท้ายคุณยังไปว่าเขาอีกว่าขยันผิดที่ 10 ปีก็ไม่รวย ซึ่งไอ้ที่ๆผิดเนี่ย ทานโทษครับ มันคืออาชีพที่ขาดไม่ได้เลยในสังคมแบบนี้ คนทำความสะอาด คนเก็บขยะ คนลอกท่อ คนงานก่อสร้าง คนขับรถเมล์ ฯลฯ ซึ่งประเทศนี้เทคโนโลยีทำแทนยังไม่ได้ แม้แต่ยุโรป เมกา ญี่ปุ่น หรือประเทศโลกที่1 ก็มีอาชีพนี้ ถ้าบอกว่าพวกเขาทำผิดที่ก็เป็นการบีบให้เขาไม่ทำงานนี้ ส่งลูกหลานเข้าราชการกันหมด แรงงานขาดแคลนก็ต้องไปจ้างแรงงานต่างด้าว ลาว เขมร พม่า ซึ่งจ้างถูก แต่เงินไหลออกนอกประเทศอีกเพราะยังไงพวกนั้นก็ต้องส่งเงินให้ครอบครัวที่นั่นอยู่แล้ว แล้วถ้าวันนึงประเทศพวกนี้เกิดพัฒนาขึ้นมาจนคนไม่นิยมเป็นแรงงานต่างบ้านต่างเมืองล่ะ? ก็ต้องมาง้อคนชาติเดียวกันอยู่ดี ซึ่งก็สายไปแล้ว
ต่างจังหวัด บางที่อำนวยการพัฒนากว่ากรุงเทพอีกนะ เช่นนครราชสีมาบ้านผม แค่อำเภอปากช่องอำเภอเดียวก็ใหญ่กว่าทั้งกรุงเทพละ พื้นที่กว้าง น้ำท่วมน้อยกว่า หรืออีกที่ก็ประจวบคีรีขันธ์ มีทะเลทุกอำเภอ จังหวัดเป็นแนวยาวดูแลง่าย จำง่าย โครงสร้างไม่ซับซ้อน สระบุรี นครสวรรค์ก็ใช้ได้ หรือไกลๆหน่อยก็นครศรีธรรมราช เชียงใหม่ ขอนแก่นนี่ก็กำลังโต เป็นเมืองสำรองเหมือนที่คุณ @Black7nos ได้อธิบายเอาไว้ ส่วนกรุงเทพน่ะ เหลือแต่พัฒนาคุณภาพเป็นหลัก แค่เอารถเมล์แอร์มาแทนรถร้อนให้หมด ทำฟุตบาทดีๆ ถนนให้เรียบๆ จัดสรรแผงลอยให้เรียบร้อย เชิงปริมาณก็เห็นจะมีแต่รถไฟฟ้าโครงการต่างๆก็เป็นใช้ได้แล้ว
คือคนจนต้องนั่งง่อยรอรัฐช่วยถึงจะลืมตาอ้าปากได้หรือครับ ไอ้ความคิดแบบนี้ประชากรแบบนี้แหละที่ถ่วงประเทศให้ล้าหลัง
การศึกษารัฐก็สนับสนุนให้จ่ายแค่ค่าอุปกรณ์ถูกกว่าเรียนต่างประเทศเยอะ แล้วตอนเรียนนี่ถามจริงๆคนไทยมันตั้งใจเรียนกันมั้ย เห็นไอ้คนที่ตั้งใจเรียนจริงๆก็มีแต่คนกลุ่มน้อย พม่า เวียดนามจีน แล้วคนไทยเก็บเงินไม่ได้อ้างรายได้ไม่พอแต่ชนกลุ่มน้อยเค้าเก็บกันได้ ลงทุนตั้งตัวกันได้ จนเศรษฐกิจแทบจะถูกคุมโดยชนกลุ่มน้อยแล้ว จูเช่คืออะไรครับผมงง คุณลองไปอ่าน free market ของอดัมสมิท บ้างนะครับนั่นคือแนวคิดที่ผมต้องการจะสื่อ
เพราะผมเห็นไอ้คนจนถ้ามันขยันเรียนจริงๆก็ถีบตัวเองเป็นชนชั้นกลางได้อย่างน้อย ไอ้คนเก่งฉลาดจริงๆก็รวยได้เพราะเค้าไม่งอมืองอเท้า ผมก็มีเพื่อนมีรุ่นน้องที่พ่อแม่มันจนแต่ไม่เห็นมันจะจนเหมือนพ่อแม่มันซักคน
คนไทยย้ายมาเมืองไม่ได้ต้องซื้อบ้านให้ดราม่าควีน ปกติเค้าก็เช่าบ้านกันครับเวลาย้ายมาทำงาน แล้วมันก็ย้ายกันทั่วโลกเป็นปกติ ต่างด้าวจนกว่าไทยยังย้ายมาทำงานที่ไทยได้มีแต่คนไทยนี่แหละที่ย้ายไม่ได้
รัฐบาลควรเก็บภาษีน้อยๆช่วยเอาเงินไปพัฒนาส่วนที่จำเป็นจริงๆ อย่างการศึกษา สาธารณูปโภค คมนาคม ตำรวจ ป้องกันประเทศ ส่วนคนจน ก็ควรช่วยอย่างน้อยไม่ให้อดตาย แต่คนจนจะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นได้ก็ควรจะพึ่งตัวเองไม่ใช่จ่ายแค่ภาษีมูลค่าเพิ่มแต่อยากให้รัฐช่วยให้เท่าเทียมกับคนรวย
ไอ้คนจนที่อยากเรียนตั้งใจเรียนจริงๆ มันหาทุนเรียนฟรียังได้ ทั้งรัฐบาล ทั้งเอกชนมันมีคนช่วย ทั้งคนพิการเด็กกำพร้าก็มีคนช่วย แต่คนจนที่มันไม่ตั้งใจเรียนใครมันจะไปช่วย คนเค้าก็ต้องช่วยคนที่นิสัยดีๆขยันๆ หรือคนที่ลำบากจริงๆก่อน
ไอ้ประเทศที่คนคิดแบบนี้รัฐมันก็ต้องเก็บภาษีหนักกู้เงินหนักมาแบกคนจนที่มีอยู่เต็มประเทศ ถ้าประเทศรวยก็พอไปได้แต่เศรษฐกิจจะไม่โต แต่ถ้าประเทศรายได้ปานกลางหรือจนทำมันจะเหมือนเตี้ยอุ้มค่อม อย่าง เวเน กรีซ อาฟริกาไต้ บลาซิล มันจะทรงๆทรุดๆ
แล้วบริษัทยักษ์อย่าง bts ไม่มีเส้น ต้องกลัวมาเฟียรถ 2แถวนี่เป็นไปไม่ได้
เคยได้ยินประโยคนึงในเน็ตคิดว่าจริงมาก คือ ประเทศไทยเป็นดินแดนแห่งโอกาส ใครๆก็สามารถร่ำรวยในไทยได้ยกเว้นคนไทย