ตัวละครขุนนางตัวร้าย คือ ผู้ที่ได้ประโยชน์จากโครงสร้างทางสังคมแบบฐานันดร และเพื่อยังคงประโยชน์แก่ลูกหลาน พวกเขาก็จะปกป้องระบบนี้เต็มกำลัง
ถ้าเป็นศักดินาตะวันตกก็จะมีเรื่องศาสนจักรเข้ามาเกี่ยว ขุนนางแต่ละคนก็จะมีอาร์คบิชอปที่ศาสนจักรส่วนกลางแต่งตั้งขึ้นเพื่อช่วยงานขุนนางเจ้าครองแคว้น เนื่องจากพวกพระเหล่านี้เรียนหนังสือ อ่านออกเขียนได้ ซึ่งหน้าที่ของพวกเขาคือเป็นที่ปรึกษาเจ้าครองแคว้น และรวมถึงการอ้างสิทธิเคลมดินแดน ยิ่งในยุคจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ก็จำเป็นอย่างยิ่งยวดที่ต้องมีอาร์คบิชอปประจำแคว้นช่วยงาน เพราะ การยกกองทัพไปรุกรานแคว้นอื่นเพื่อยึดครอง ไม่ใช่อยากทำก็ทำได้เลย แต่ต้องอาศัยการอ้างสิทธิ และการอ้างสิทธิเหล่านี้จะอ้างขึ้นก็ต่อเมื่อศาสนจักรแสดงท่าทีเห็นพ้องหรือยอมรับ
ส่วนศักดินาแบบตะวันออก จะมีลักษณะจุดเด่น คือ การส่งบรรณาการไขว้กันไปมาจนเหมือนเครือข่าย อารมณ์เหมือนของขวัญทางการทูต แต่ทางตะวันออกเอเชียจะเรียกว่าบรรณาการหมด อย่างกรณีล้านช้างใน อานัมสยามยุทธก็ส่งบรรณาการให้ทั้งสยาม และ อาณาจักรอานัม(เวียดนาม) หรือแม้แต่สยามเองก็ส่งบรรณาการไปหลายประเทศเหมือนกัน ถ้าให้จีนก็เรียกว่า จิ้มก้อง เป็นต้น การส่งบรรณาการในประเทศตะวันออก จะด่วนสรุปว่าเป็นเมืองขึ้นไม่ได้ เพราะถ้าสรุปแบบนั้น นั่นหมายถึงสยามเป็นเมืองขึ้นจีน ซึ่งใครๆก็รู้ว่ามันไม่จริง
หมายควงามวว่าในบางเรื่องที่ดยุกเรียกโบสถ์มาช่วยได้แสดงว่าพลังเส้นสายของดยุกมีมามมหาศาลเบยสินะครับ
ช่วงนี้ผมกำลังอ่านการวิเคราะห์สามก๊ก total war ของอ้วนเสี้ยวที่ทำให้คนอยู่ในปกครองได้ง่ายมากจนคนเล่นโวยต้องให้เนิร์ฟพลังดูดคนลงไปกว่าเดิม
แต่ผมว่าโลกควาเมป้ฯจริงก้ประมาณนั้นหรอืเปล่าครับ?
อ้วนเสี้ยวในเจาะเวลาหาโจโฉบอกว่าโดยตำตแหน่งถือตรามหาขุนพล หากโจโฉไม่มีฮ่องเต้ก็ต้องฟังคำสั่งอ้วนเสี้ยวนั่นล่ะ เพราะตรามหาขุนพลสั่งการทหารทั่วแผ่นดินได้
เรียกว่าดยุกอาจจะไม่ต้องทำอะไรมาก โดนคนวิจารณ์ว่าหยิบหย่งอย่างอ้วนเสี้ยว แต่หากมีความสามารถรวมคนและสั่งการได้เท่านั้นก็เกินพอแล้วผมนุกภาพเรื่องเกทน่ะครับที่จักรวรรดิรวบรวมกองทหารนับแสนคนมาโดนญีปุ่่นยิงตายได้ ทางเทคนิคถือว่าอำนาจสูงๆมากนั่นล่ะหากไม่เจอเทคโนโลยีฉิมืออิเซไคก็คงชนะไปแล้วจากจำนวนที่เนหือกว่า
[quote/]
เพราะมันคือต่างโลก~ ชาวบ้านติดที่แต่ย้ายถิ่นฐานได้ด้วยนะเออ
แถมคนแปลกหน้าเข้าเมืองได้ แค่ไปทำบัตรกิลด์นักผจญภัยก็สามารถ
ร่อนไปทุกเมือง
แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เกิดถ้ามันเหมือนโลกเราสมัยก่อน ต่างโลกมันก็
น่าหดหู่ ไม่สนุก ไม่สามารถผจญภัยได้ ว่าแต่.... ถ้าในโลกจริงเมื่อโบราณ
ทำแบบนี้ได้หล่ะก็ สงสัยบ้านเมืองมีสปายร้อยพ่อพันธุ์แม่แหงๆ
ไม่รู้เป้นไงผมมองท่านแบบเซเลอร์มูนที่ปกครองซิลเวอร์มิลเลเนี่ยม หน้ากากทักซีโด้กังวลปัญหาความอดอยาก ส่วนลูกสาวดยุก กังวลกับงานเลี้ยงเต้นรำ
สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นจากนิยายกับมังกะส่่วนใหญ่คือ พวก Serf ชีวิตดูดีเกินเบอร์ไปมากๆฮะ
ของจริงนี่ี่ชีวิตพวก Serf คือบัดซบสัสหมามากๆนะ ถ้าเอาที่สมจริิงหน่่่่อยก็ต้องใน The Witcher แหละ
แบบบากะริน่า มีการเล่นมุกว่าไม่มีสลัมในอาณาจักรน่ะครับและคนบอกว่าบบ้านของมาเรียตึกอิฐอย่างหรู มีของประดับแจกันสีม่วงไวโอเล็ต หนังสืออ้างอิงในห้องฯลฯมันไม่ใช่ของที่คนจนจะมีหรอกนะ
แต่อย่างว่า"จน"ในสายตาของลูกสาวดยุกที่อยู่ชนชั้นสูงสุดในแผ่นดินอาจจะมองครอบครัวที่ฐานะดีของชาวบ้านว่าจนก็ไม่แปลก
เจอราร์ดก็บ่นในวิทเชอร์ว่าพอบ้านเมืองพัฒนาขึ้น สัตว์ประหลาดก็ค่อยๆหายไปน่ะครับ
[quote/]
เอาง่ายๆครับแค่คำว่าดยุกมันก็มีสิทธขาดในเขตตัวเองแบบ100%อยู่แล้วไม่ต้องนับอย่างอื่นอย่างความฉลาดเส้นสาย เอาแค่ดยุกเพียวๆคุณก็สังไห้ใครตายหรือทำอะไรก็ได้ในเขตตัวเองแต่ดยุกจะไม่มีอำนาจมากไปกว่าเขตของตัวเอง เช่นดยุกครองเมืองเอมันจะทำอะไรก็ได้ในเมืองรวมถึงชาวบ้านในเมืองด้วยแต่มันจะสังพวกพ่อค้าที่มีสังกัดขุนนางอื่นๆไม่ได้รวมถึงหน่วยงานที่มีอำนาจมากกว่า แปลว่าตราบใดที่ไม่ยุ่งกับคนมีอำนาจเท่าๆกันดยุกจะทำอะไรก็ได้ครับ ที่พระเอกอิเซไคตบดยุกมันคือดยุกกากไร้เส้นสายไร้สมองต่างหากครับ การที่พระเอกมีพลังโกงมันเท่ากับพระเอกมีอำนาจเหนือดยุกหมูอ้วนไงครับไม่มีใครอยากช่วยดยุกโง่ๆไร้เส้นสายแถมมีแต่ชื่อเสีย กับคนที่เดียวกับกองทัพหรือตบมังกรได้หรอกครับดยุกหมูอ้วนในนิยาย มันมีค่ามากสุดแค่คุมเมืองๆเดียวไร้เส้นสายมีแต่คนเกรียดเต็มไปด้วยชื่อเสีย แต่ถ้าดยุกมีแบ็กโหดๆอย่าโบสถมันจะเป็นอีกเรื่องครับ ว่าง่ายๆคืออำนาจมันจะยกไปเกือบเท่าราชาเลยพวกแบบนี้ที่เห็นชัดๆเลย ก็โจโฉที่มีพ่อเป็นขันที่คุมวังตัวเองเป็นขุนนางคุมท้องที่ผลคือมีอำนาจตัดสินใจระดับประเทศ แต่ยกโจโฉอาจไม่เก็จเพราะมันไม่ได้โง่และชื่อเสียระดับไปฉุดเมียชาวบ้าน งันผมยก ฮิคารุ เกนจิ ก็ได้หมอนี่ร้องรำทำเพลงกินดืมเที่ยวเป็นขุนนางเชื้อพระวงค์มีอำนาจกับวัดหรือวัดหนุนหลัง ผลคืออะไรรู้ไหมครับ ไม่ว่าจะจัดหนักกับใครไม่มีความผิดจะนางสนมเมียขุนนางลูกสาวโชกุนกลายเป็นเทรนว่าได้นอนกับฮิคารุ เก็นจิถือว่าโชคดีแล้วนี่คือขุนนางที่มีอำนาจกับโบสถหรือวัดครับถ้าไม่ไช่ยุคสงครามมันมีอำนาจระดับสังปลดจักรพรรติแต่งตังใครมาเป็นแทนก็ได้เลยครับ และฮิคารุ เก็นจิที่ไม่เคยทำงานเที่ยวหณิงอย่างเดียวในประวัติมันปลดพ่อตัวเองออกจากเป็นโชกุนแล้วแต่งตังโชกุนใหม่เองเลนนะครับ นี่คืออำนาจของขุนนางระดับดยุก(ขุนนางเชื้อประวงค์)ที่มีโบสถหนุนหลัง ผมถึงได้ถามว่าไห้มีโบสถหนุนเท่ากับมีอำนาจมากเกินรึป่าว ถ้าคิดเป็นตัวเลขง่ายๆนะครับโบสถมีอำนาจ50%ฝ่ายราชามีอำนาจ50%แล้วที่นี้ เอาคนที่มีอำนาจฝ่ายราชามาอยู่กับโบสถยิ่งเป็นดยุกที่มีเชื้อเจ้ามาด้วยผลมันคืออำนาจฝ่ายดยุกที่มีโบสถหนุนมันเหนือกว่าราชาแล้วครับ ผลที่ได้มันเหมือนฮิคารุเก็นจิที่อยากทำอะไรก็ทำนั้นแหละครับ
ขอบคุณมากครับ หมายความว่า ้คอมโบดยุก+โบสถ์นี่มันเมททียบเท่ากับพลังโกงเลยสินะครับ?
ที่ผมกำหนดพยายามจะหาทางอธิบายควาเมป็นมาของดยุกหมูอ้วนคือ
ลูกชายตัวสำรองที่ส่งไปโบสถ์นั่นล่ะ แต่พอพ่อและทายาทหลักตายเลยต้องมาเสียบตำแนห่งแทนแต่เนื่องจากเคยอยู่โบสถ์มานานเลยมีเส้นสายกับทางโบสถ์มากกว่าคนอื่นว่างั้นล่ะครับ
นกึถึงมุกเรื่องเหนือธรรมชาิหนังไทยมั้งเล่นมุกว่า ผีตายที่วัดอยู่นาน ทำบลุญเลยขึ้นไปเป้นเทวดาได้ และเลื่อนตำแหน่งเร็วเพระาเคยรู้จักกับพระผู้หลักผู้ใหญ่ที่อยู่ในวัดมาก่อน
ค่าของคนอยู่ที่คนของใครจริงๆ
[quote/]
ใช่ครับ คือ ดยุค มันจะทำอะไรกับเขตของมันก็ได้ คิดซะว่าเป็นผู้ครองแคว้น นึกภาพว่าประเทศไทย ดยุคครองทั้งภาคอีสานอะไรแบบนี้ แต่ไม่ได้ทั้งประเทศ
แต่ตัวดยุคเองมันใหญ่กว่าเมือง มันครองแคว้น ซึ่งเท่ากับหลายเมืองหลายเขตปกครองรวมกัน
ตัวดยุคเองก็จะแบ่งซอยเขตปกครองลงไปอีก ให้แก่ขุนนางยศต่ำกว่า คือ มาควิซ(Marquise)
นึกภาพมาควิซก็มีที่ดินประมาณจังหวัดหนึ่งในไทยก็ได้ และมาควิซเองก็จะซอยที่ดินลงไปอีกเป็นเอิร์ล(Earl),ไวซ์เคาท์(Viscount)
จนถึงเล็กที่สุดคือ บารอน(Baron) บารอนให้นึกภาพว่าประมาณผู้ใหญ่บ้าน ส่วนใหญ่มักจะเป็นอัศวินที่ได้รับการเลื่อนยศ
แล้วพวกบารอนก็จะมีอัศวินรับใช้อีก
คือเวลาเป็นศัตรูกับดยุค มันไม่ได้เป็นศัตรูแค่คนเดียว แต่มันเป็นศัตรูทั้งขุนนางในภูมิภาคนั้นเลย
แล้วไม่ใช่เล่นๆนะ ขุนนางระดับดยุค ค่อนข้างใกล้ชิดกับ ฝ่ายโบสถ์ และ ราชสำนักมาก
หลายครั้งที่ดยุคใหญ่ มักจะส่งลูกสาวไปแต่งงานเป็นผู้หญิงของราชาของอาณาจักร อาจจะเป็นนางสนม โชคดีก็ราชินี ถ้าเป็นราชินีแบบโฮจิ๋นก็จะมีอำนาจเพิ่มขึ้นไปอีก
ส่วนโบสถ์ ดยุคก็มักจะส่งลูกคนเล็กไปเป็นคนฝ่ายโบสถ์ เพื่อทำงานเอื้อประโยชน์ให้ตระกูล และเพื่อป้องกันไม่ให้พี่น้องแย่งอำนาจกันเอง
การที่คุณจะเอาชนะดยุค มันถึงยากมาก ซึ่งกรณีที่ดยุคจะแพ้มีไม่กี่กรณี
1.ดยุคสร้างความไม่พอใจในท้องถิ่น จนขุนนางท้องถิ่นใต้อาณัติลุกฮือและขับไล่ดยุคออกจากดินแดน และสถาปนาหาดยุคคนใหม่
2.เป็นศัตรูกับศาสนจักร ทำให้ศาสนจักรประกาศว่าเป็นพวกนอกรีต ทำให้แคว้นเพื่อนบ้านมีสิทธิยกทัพเข้ามาเคลมดินแดน
3.ประกาศตั้งตนเป็นเอกราช ไม่ขึ้นตรงกับราชสำนัก ทำให้ราชสำนักต้องยกกำลังพลและขอกำลังพลยกมาปราบ
4.บ้านเมืองเข้าสู่ยุคสงครามกลางเมือง ราชสำนักหมดอำนาจลง เช่น สามก๊ก เซ็นโกคุ ทำให้แคว้นเพื่อนบ้านสามารถยกทัพเข้ายึดดินแดนได้โดยไม่ต้องอ้างสิทธิ
5.ลูกหลานของดยุคแก่งแย่งกันยกกำลังรบกันเอง จนราชสำนักต้องเข้าแทรกแซง และแต่งตั้งตระกูลใหม่เป็นดยุคแทน
ผมไแเจอมาวง่ามาควิชคือคนที่คุมกำลังทหารได้ในการรบกับประเทศเพื่อบย้านน่ะครับ
ดยุกนี่สามารถยกกำลังข้ามเขตได้ไหมครับ? หรือขึ้นอยู่กับว่าได้อนุญาตจากทางโบสถ์หรือเปล่า?เช่นโดยปรกติไม่ได้แต่เราอยากยึดเกาะร้างตรงนี้เป็นฐานทัพกับเมืองของเรา เราก้ให้โบสถ์ส่งสัญยาณว่านี่คือการปราบโจรสลัดเพื่อปวงประชา
ราชาหรือพวกบารอน มาควิสในทางผ่านของเรา หากจะคัดต้านก็ต้องงัดขช้อกับโบสถ์ไปก่อนว่างั้นเรียกว่าการมีโบสถ์อยู่ข้างเรานี่ราวกับมีพลังโกงก็ไม่ปานเลยนะครับ
..
เรื่องอ้วนเสี้ยวนิดหนึ่งผมเ็นคนแคสต์เกมสืและเจอลุกน้องหน้าแดงไม่พอใจบ่อยผมหากตีความเป้นนิยายคือคนแคสต์เกมสืไม่ได้สนใจการเมืองเท่าไร ว่าไปไล่ตีทหารของราชวงส์ฮั่่นชาวประชาจะโมโห
หากไปไล่ตีโจรผ้าเลหืองและขอคำสั่งอวยยศแต่งตั้งเราเป้นเจ้าเมืองจากเมืองหลวง
โจโฉที่คุมฮ่องเต้อยู่ก็ไม่มีข้ออ้างยึดตำแหน่งหรือขัดขวางเราหรอกว่างั้นแต่พอไล่ตีทหารฮั่นกองซุนจ้านอะไรก่อน เลยดดนโจมตีด้านความชอบธรรมของกองทัพ
แต่อ้วนเสี้ยวสถานะสูงเกินไปจนสามารถแก้ปัญหาได้ด้วยการตั้งตำแหน่งให้เงิน
ซึ่งก็สำเร็จจริงๆพอไล่ตีทหารฮั่นรวบมาอยู่ในอำนาจของมหาขุนพล พริบตาเดียวก็ได้ครองทั้งภาคเหนือ แม้จะรบชนะบ้างแพ้บ้างก็ตาม
ดยุกหรืออ้วนเสี้ยวสามารถทนรับความเสียหายที่พ่ายแพ้ได้ในสงครามเล็กๆ เพระาพี่แกมีฐานกำลังมากพอที่จะสู้อย่างต่อเนื่องระยะยาว
ต่างกับเล่าปี่ ที่แพ้ทีเดียวก้ต้องหนีตายแต่สามารถรวบรวมไพร่พลได้เพระามีเชือ้สายราชวงศ์ฮั่น