แหล่งนิยายแปล แหล่งนิยาย นิยายแปล นิยายแต่ง มังงะ การ์ตูน อนิเมะ นายท่าน เว็บไซต์นายท่าน กระทู้สไลม์ สไลม์ยอดรัก

ผู้เขียน หัวข้อ: เส้นทางชีวิตนักผจญภัย/คุยกันเรื่องของนักผจญภัยหน่อยครับ  (อ่าน 1302 ครั้ง)

ออฟไลน์ samuison

  • ยอดกวีแห่งเขาเซนนิคุมะ
  • จอมทัพหมีหนุ่ม
  • *
  • กระทู้: 8,997
  • ถูกใจแล้ว: 2942 ครั้ง
  • ความนิยม: +162/-427
ช่วงนี้กำลัง Role play อยู่และอ่านนิยายของฝรั่งที่เขียนรายละเอียดของระบบนักผจญภัยเลยอยากคุยในสัพเพเหระหน่อยครับ

นิยายที่ผมอ่านเจอประมาณว่า


พวก the watch การ์ดและยามประจำเมือง มองว่านักผจญภัยเป็นตัวสร้างปัญหา


และหัวหน้าหน่วยของกิลด์นักผจญภัยงานประจำคือ แก้ปัญหาที่เกิดจากการทำตัวบ้าๆบอๆของนักผจญภัยทั่วไป

ลงโทษเล็กน้อยหรือ ยกเลิกใบอนุญาตในกรณีที่ทำโทษหนัก มีทั้งปรับไปถึงไล่ออกจากสมาคม


ชาวบ้าน มองเวทย์อย่างหวาดระแวง

เพราะนักผจญภัยนั้นสามารถฆ่าล้างคนธรรมดาทั้งหมู่บ้านได้ต่อให้ใช้มีดแค่เล่มเดียว

ค่าสถานะและสกิลของ ชาวบ้านที่เป็นคนธรรมดา สายอาชีพ ไม่สามารถสู้กับสายต่อสู้อย่างนักผจญภัยได้
แม้แต่เมจ ที่นักผจญภับมองว่าตัวเปราะ


ในสายตาชาวบ้านก็ยังแข็งแรงเหนือมนุษย์

อารมณ์เวลาชาวบ้านเห็นนักผจญภัยคือ มองเหมือนเห็นขุนนางระดับล่างๆ

ที่จะมองเสื้อผ้าและอาวุธชุดเกราะด้วยความอิจฉา

โดยธรรมชาติอาจจะไม่รู้สึกตัว

แต่นักผจญภัยนับว่ารายได้ดีมากๆ หากเทียบกับชาวบ้านที่ขุดดินกินหญ้า


อย่างที่ผมเคยบอกว่า ดาบสั้นธรรมดาเล่มหนึ่ง ซื้อวัวได้สองตัว


ส่วนดาบเวทย์อาจจะสามารถซื้อที่ดินได้นับสิบไร่มีคฤหาสน์หลังเล็กๆ มีคนรับใช้

กลายเป็นขุนนางระดับล่างๆได้สบาย หากขายชุดเกราะ อาวุธและเกษียณ จากงานนักผจญภัย


หมายความว่าหากมองกันดีดี กัซในเบอร์เซิร์ก หากเทียบมาตรฐานกันจริงๆ ถือว่าพี่แกเป็นคนที่รวยระดับเศรษฐีย่อยๆในสายตาชาวบ้าน

ดาบอย่างดี อาวุธเหล็ก เกราะเหล็ก  ไม่เคยเห็นแกลำบากเรื่องเงินเพราะรูดทรัพย์จากชาวบ้านและสาวกตลอด


แต่ที่ต่างไปในมุกของฝรั่งคือ ไม่มีมุกอย่างที่รู้สกิลแบบต่างโลกญี่ปุ่น

ในแบบฝรั่ง คือการคำนวณค่เสียหายกันเป็น %และทศนิยม

บางเรื่องเล่นมุกว่าความลับค่าสถานะและอาชีพ  ปกปิดเป็นความลับ ไม่ใช้ให้คนญี่ปุ่นที่มาจากต่างโลกเก่งคนเดียวในการหาสกิลและอาชีพ


อีกเรื่องเกือบๆจะล้อเลียน

การค้นคว้าเรื่องอาขีพและค่าสถานะมีคนค้นคว้า scholar ในหมู่นักศึกษา นักวิชาการเป็นเรื่องราว


จอมมารคือคนที่ min-maxing ได้เก่งที่สุด

"คลาสของจอมมารคือคลาสที่ผสมกันแล้วทุกคนยอมรับว่าโกงที่สุดเท่าที่ผมศึกษามา หากท่านต้องการเป็นที่นิยมในหมู่สาวๆ ผมขอแนะนำสาย bard หรือ summonerที่เพิ่มค่า  cha ได้มากที่สุดตอนอัพเลเวล "


มักเจอฝรั่งบอกว่า

"เป็นเรื่องแปลกที่คนญี่ปุ่นไปต่างโลกจะใช้ระบบได้ดีกว่าชาวบ้านที่อยู่โลกนั้นกับระบบมาหลายชั่วคน"

ผลลัพธ์คือพอใส่นิสัยฝรั่งลงไปในแนวนักผจญภัย

ทุกคนเลยกลายเป็น Min-maxing จนหมดเลยล่ะครับ

แบบเล่นมุก ว่าไอ้คนนี้ ใส่ agi อย่างเดียวจนเคบื่อนๆหวเร็วที่สุด

คนนีใส่ vit   อย่างเดียวจนทนที่สุด

คนนี้ใส่ int  อย่างเดียวจนมีพลังเวทย์สูงสุด

ฯลฯ

ทุกท่านคิดว่าโลกที่ทุกคน min-max ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรล่ะครับ?

"เจ้านายของท่านเป็นมังกร ผมแนะนำสาย crusader เพิ่มพลังกายและการรักษาตัวกับพลังป้องกัน ด้วยพลังของมังกรที่เพิ่มพลังป้องกันไป ไม่มีใครสามารถโจมตีเข้าได้อย่างแน่นอน"


  ทุกท่านเห็นด้วยกับแนวคิดฝรั่งนี้ไหมครับ?

นักผจญภัยของฝรั่ง ต้นแบบมาจากเกมส์ role play DnD ทำให้ทุกคนติดนิสัย min-max กันหมด เลยส่งผลกระทบต่อโลกในจินตนาการของพวกเขาด้วย


เรียกว่า ในสายตาฝรั่ง เมกุมินกับเมเปิ้ล สามารถอยู่ในโลกเดียวกันได้ ไม่แปลกแต่ประการใด

คนที่จะโดดเด่นเหนือใครได้ ต้องเป็นคนที่ Min-Max เก่งที่สุด

คนธรรมดาโลกไม่จดจำว่าอย่างนั้นล่ะครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 21, 2020, 12:42:37 PM โดย samuison »
http://goshujin.tk/index.php?topic=944.0
นิยาย crossover Harry Potter/Type Moon ดูว่าคนที่มีเวทมนตร์อย่างแฮร์รี่ จะเอาตัวรอดอย่างไร ในโลกที่โหดร้ายของ ไทป์มูน
 
เหล่าหมีที่ถูกใจสิ่งนี้: Kopyor

ออฟไลน์ Hanaroo

  • หัวหน้าฝูงหมีใหญ่
  • *****
  • กระทู้: 1,427
  • ถูกใจแล้ว: 581 ครั้ง
  • ความนิยม: +32/-224
อันนี้เกินไป เพราะนักผจญภัย ก็มาจากชาวบ้าน

ไม่ใช่ผุดออกมาเป็นยอดมนุษย์เสียหน่อย

ยิ่งดาบเวทย์ราคาแพงนี่ไม่สมเหตุผล

ดายฟันธาตุไฟราคาเท่าปราสาท(1แสนเหรียญทอง)
ถามว่าจะเอาไปทำอะไร เอาไปฟันโอเกอร์ที่ราคาตัวละ10เหรียญทองเหรอ
 
เหล่าหมีที่ถูกใจสิ่งนี้: pol

ออฟไลน์ Mortem

  • หัวหน้าฝูงหมีใหญ่
  • *****
  • กระทู้: 1,218
  • ถูกใจแล้ว: 744 ครั้ง
  • ความนิยม: +54/-45
  • เพศ: ชาย
  • ก็แค่แมวที่ผ่านทางมา
[quote/]
ที่สมจริงตรงๆสุดก็ก็อบลินสเลเยอร์ซินะครับ
ก็อบลินผมว่าก็ยังไม่สมจริงอยู่นะครับ
แบบว่ารู้ทั้งรู้ว่ามีโอกาสโดนก็อบลินบุกทำไมชาวบ้านในหมู่บ้านไม่หาทางรับมือซักหน่อยกันล่ะจะรอแต่นักผจญภัยมาจัดการมันก็ไม่ทันอย่างที่เห็นล่ะนะ
 

ออฟไลน์ Rumia

  • จอมทัพหมีหนุ่ม
  • *
  • กระทู้: 8,187
  • ถูกใจแล้ว: 3909 ครั้ง
  • ความนิยม: +298/-402
ในความเป็นจริงการอับสเตตัสค่าเดียวแบบเกมมันเป็นไปไม่ได้คุณจะอับความเร็วโดยที่ความแข็งแรงและพละกำลัง1ผลคือคุณจะเหนื่อยเร็วมากเมื่่อไช้ความเร็วและบาดเจ็บง่ายมากจากความเร็วของตัวเอง และถ้ามีความแม่นยำมาเกี่ยวข้องอีกด้วยความเร็วที่อับมากเกินไปคุณจะบังคับหลบอะไรยากมากและน่าจะชนอะไรสักอย่างเป็นประจำ ในความเป็นจริงเมื่อคุณมีความเร็วที่มากคุณก็จะมีพละกำลังที่มากตามไปด้วยเพื่อที่จะไช้จ่ายตามค่าความเร็วที่มีความเเข็งแรงมันก็จะมีมากตามกันไป มันเป็นไปไม่ได้ที่เมื่อมีความเร็วสูงมากๆจะมีพลังโจมตีแค่1แบบในเกม แม้แต่นักวิงที่เร็วที่สุดในโลกก็มีพละกำลังมากไปตามสัดส่วนความเร็ว หรือนักยกน้ำหนักก็ยังวิงเร็วกว่าคนปกติหรือถ้าจะช้ากว่าก็ไม่เท่าไหร่ ไม่ได้ช้าเป็นเต่าอย่างในเกม ส่วนนักผจญภัยนะเราเห็นแต่พวกเทพๆในเมะแต่ถ้ามันเป็นโลกจริงพวกนี้ดีสุดคือทหารรับจ้างกากสุดคือกุ้ยนักเลงรับงานตามใบสัง ในนิยายแค่ขยายสเกลพลังพวกนี้คูนสิบคูณร้อยเท่านั้นถ้าคิดในมุมกลับ ทหารตำหรวจปกติที่มีการงานมันคงอาวุธครบมือมันก็ต้องคูณพลังเหมือนกับนักพจญภัยครับ แล้วผมก็ไม่ค่อยเห็นประเทศในในยุคไหนจะมีทหารรับจ้างหรือกุ้ยรับจ็อบมีพลังมากกว่าทหารของประเทศ ดังนั้นการเขียนถึงนักพจญภัยคือการเขียนในมุมเดียวของนักพจญภัยกับตัวเอกที่โกงมาครับ เพราะถ้าพวกนี้เทพจริงจะไปรับงานในเมืองทำใมปล้นวังเลยไม่ง่ายกว่าเรอะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 21, 2020, 01:06:12 AM โดย Rumia »
 
เหล่าหมีที่ถูกใจสิ่งนี้: Kopyor

ออฟไลน์ nosta

  • แม่ทัพหมีชั้นสูง
  • ***
  • กระทู้: 2,522
  • ถูกใจแล้ว: 1150 ครั้ง
  • ความนิยม: +106/-145
มันขึ้นกับว่าอยู่โลกไหน นักผจญภัยบางโลกมันก็เทพขิงๆ เกมส์ rpg แบบเล่นคนเดียวนี่เลเวลขึ้นไวมาก เป็นจุดแข็งที่น่ากลัวที่สุด ทุ่มสัปดาห์เดียวอาจจะเลเวลพอจะตบจอมมารได้เลยบางเกมส์  ถ้าเป็น mmorpg เลเวลมักจะขึ้นช้ามากเ่นไลเนจนี่เล่นกันเป็นหลายปีกว่าจะแม๊กแต่ก็ถือว่าโหดมาก
บางเกมส์ที่นักผจญภัยไม่เก่งมากต้องเป็นเกมส์ที่เราไม่ได้เบ่นเป็นนักผจญภัยเช่น มาเจสตี้อันนี้เน้นสู้เป็นทีม


ส่วนรวยปกติก็รวยกันแทบทุกเกมส์ เพราะเก่งเว่อร์ตามเลเวล และงานเสี่ยง
พูดถึงเพลเยอร์นะ แต่นักผจญภัยคนอื่นๆอาจจะไม่เทพอะไรขนาดนั้น บางคนสู้จนวัยกลางคนโดนพระเอกที่ฝึกมาไม่ถึงเดือนตบคว่ำ



     
 
เหล่าหมีที่ถูกใจสิ่งนี้: Kopyor

ออฟไลน์ samuison

  • ยอดกวีแห่งเขาเซนนิคุมะ
  • จอมทัพหมีหนุ่ม
  • *
  • กระทู้: 8,997
  • ถูกใจแล้ว: 2942 ครั้ง
  • ความนิยม: +162/-427
อันนี้เกินไป เพราะนักผจญภัย ก็มาจากชาวบ้าน

ไม่ใช่ผุดออกมาเป็นยอดมนุษย์เสียหน่อย

ยิ่งดาบเวทย์ราคาแพงนี่ไม่สมเหตุผล

ดายฟันธาตุไฟราคาเท่าปราสาท(1แสนเหรียญทอง)
ถามว่าจะเอาไปทำอะไร เอาไปฟันโอเกอร์ที่ราคาตัวละ10เหรียญทองเหรอ
ชาวบ้านเผาเด็กสาวน่ารัก หูแมวได้ใมนเรื่องทำนองนี้น่ะครับ ฮา
ลืมมุก"นางเอก ผมละตาสีดำ น่าสงสัยเพราะมีวิญญาณของเทพแห่งความมืด"แล้วหรือครับ?
อาวุธธาตุให้นึกถึง ดราก้อนสเลเยอร์ของกัซในเบอร์เซอร์กน่ะครับ
อาวุธที่สามารถโจมตีวิญญาณอะไรได้นั้นดีกว่าอาวุธธรรคมดาที่ไม่สามารถโจมตีศัตรูบางประเภทเข้า
หรือไม่สามารถเจาะเกราะของศัตรูบางประเภทได้โดยไม่ใช้พลังธาตุ

เรียกว่าหกเล่นมุกก็อบลินสเลเอยณ์ การทอยเต๋าต้องทอยมากกว่าเดิมสองแต้มจากลูกเต๋าหกหน้าสองลูก จึงจะโจมตีเข้าแม้จะฟันดาบดดนก็ตามเรียกว่า +2 ประมาณนี้น่ะครับ
เรื่องสัตว์ประหลาด ระดับโอเกอร์ที่อยู่กันเป็นฝูง จะมีค่าหัวประมาณสองพันสามพันเหรียญทอง
ที่ราประมาณนี้เพราะมาจากพวกขุนนางที่ขี้เกียจเอาทหารข้ามแดนไปติดกับชายแดนขุนนางข้างๆเลยหลีกเลี่ยงปัญหาทางการเมืองดดยใช้งานนักผจญภัย
นักผจญภัยยคืออาชีพของการลงทุน
ที่จะเริ่มใช้ของดีขึ้นเรื่อยๆ

ที่พอถึงระดับหนึ่งแม้อาจจะบ่นว่าไม่มีเงืน แต่ทั้งเนื้อทั้งตัวก็ไม่ต่ำกว่าห้าหมื่นเหรียญทองแน่ๆถ้าเอาไปขาย
คิดว่าดาบฆ่ามังกรของกัซจะราคาเท่าไรล่ะครับ?
และชุดเกราะอย่างดี ปืนใหญ่ที่แขนอีก
นั่นแบบจักวาลเบอร์เซิร์กที่มีเวทย์นร้อยแล้งนะครับ
นักผจญภัยในแนวแฟนตาซีจะมีของเยอะวกว่านั้นอีก
แต่พวกนั้นไม่ขายก็เพราะอาวุธและของเวทย์พวกนั้น มันจำเป็นต่้อการประกอบอาชีพและอาจจะตัดสินระหว่างความเป็นกับความตาย
จำได้ว่าท่านชอบแอสก็น่าจะพอเข้าใจนี่ครับเรื่องการใส่ของให้โจมตีแรงๆ
ตอบข้อความหัวกระทู้ครึ่งหลัง

[ทุกท่านคิดว่าโลกที่ทุกคน min-max ผลลัพท์จะเป็นอย่างไรครับ?]

ก็จะมีจุดอ่อนมหันต์และจุดเด่นก็อาจไม่เด่นอย่างที่คิด  เอาง่ายๆถ้ามีบางเกมส์ที่คูลดาวน์เกี่ยวข้องกับค่า
dex หรือ agi  ไม่ใช่มีคูลดาวน์ตายตัวหล่ะก็  การอัพ int อย่างเดียวอาจได้ระเบิดกัมปนาท  แต่ต้อง
แลกมาด้วยการมีคนคุ้มครองและศัตรูไม่รู้ตัว  อย่าง  strอย่างเดียว ถ้าโดนธนูจิ้มดอกเดียวตายเพราะ
ไร้ค่าvit  คือจุดอ่อนมันเยอะแยะ  แล้วที่สำคัญเลยก็คือ  มันแล้วแต่เกมนั้นๆหน่ะ

[ส่วนเรื่องอัพป้องกันรวมบัพของครูซาเดอร์  คิดยังไงเหรอ]  มาฟังความคิดของคนเล่นสายครูซาเดอร์
แบบเบียวๆให้ฟัง  เป็นครูซาเดอร์อัพ vit99  สกิลที่อัพจะเพียวไปที่ป้องกันตัวเองและเหล่าผองเพื่อน
ไม่สนพลังโจมตี การหลบหลีก  ความแม่นสักนิด ใส่การ์ดเพิ่ม vitอีกด้วย ฮา  บอกเลย  สิ่งที่ต้องทำคือ
อุดรอยรั่ว  อุดจุดอ่อนของตัวเองเป็นอันดับแรก  ในเวลาสงครามกิลด์หรือแม้กระทั่งตอนอัพเลเวล
อย่างเช่นต้องอัพ  สกิลโจมตีโดนโดยไม่สนdex  สกิลโจมตีระยะไกลปาหอกเพราะต้องการลดเลือด
ศัตรูสักนิดก่อนสู้ระยะประชิดเนื่องจากstrน้อย  ต่อให้อึดก็เหอะ  และปัญหาใหญ่สุดคือค่า int ที่
โคตรน้อยทำให้ใช้สกิลได้ไม่กี่ครั้ง  เรียกว่าต้องซดโพชั่นเพิ่มMPอย่างกับสายน้ำ  เนี่ยแหละจุดอ่อน
ของสายแมกซ์ล้วน


ขอบคุณครับ
และมีปัญหาดดยการโดนาวบ้านหาว่าเป็นคนโง่ด้วย ฮา
หากมองตามสภาพความเป็นจริงที่ค่าสถานะคือตัวแทนคนจริงๆ
คนที่ vit ก็จะร่างกายบึกบึน น้ำหนักเยอะ กล้ามเป็นมัดๆ
หมายความว่า หากท่านเป็นหญิงสาว ท่านก็ต้องคบแต่ผู้ชายที่ชอบสาวอ้วนๆสไตล์นั้น ฮา :P
แต่อย่างที่ท่านว่าเรื่องกิลด์ล่ะครับ
กิลด์จะต้องการคนที่โดดเด่นเฉพาะทางในตำแหน่งหนึ่งๆมากกว่าคนที่จะเป็นสายสมดุลย์ที่จะเอามาเสียบตรงไหนก็ได้เพราะไม่โดดเด่นเหนือคนอื่นนั่นเอง


ข้อความหัวกระทู้ครึ่งแรก  คิดว่ามันคือการตีความของคนแต่งนิยายในแบบฉบับของเขา  การตีความของ
พวกเขานั้นทำให้นึกถึงภาพยนต์ x-men ของมาร์เวล  ที่มนุษย์ธรรมดาหวาดกลัวผู้ที่มีพลังพิเศษ 

ในด้านพลังวิเศษนั้น  ฝรั่งกับชาวเอเชียจะมองคนมุมกัน  สำหรับฝรั่ง  ถ้าพวกเขาเจอ  พวกเขาจะหวาด
กลัวและทำลาย  ถ้าเอเชียเจอ  พวกเขาจะให้เคารพ  ยกตัวอย่างมังกรก็ได้  ฝรั่งล่ามังกร  เอเชียเคารพ
ให้เป็นสัตว์เทพ  พ่อมดหมอผีฝรั่งเจอ  ฝรั่งจะล่าจะทำลายจะจัดหมวดหมู่ให้เป็นศาสตร์น่าขยะแขยง
พ่อมดหมอผีถ้าเอเชียเจอ  ก็จะกราบไหว้ให้ความเคารพฝากตัวเป็นศิษย์  พลังวิเศษก็เช่นกัน  ถ้าคน
ธรรมดาเกิดอยู่ดีๆได้พลังเวทย์ขึ้นมา  หรือบำเพ็ญเพียรจนเป็นนักพรต  เป็นเซียน  เป็นเกจิ  ถ้าฝรั่ง
ฝูงชนคนธรรมดารอบๆตัวจะหวาดกลัว  ขับไล่  แค่สงสัยก็ลากไปเผาแล้ว  แต่ตามประวัติศาสตร์ของ
เอเชีย  ถ้าใครอาจเป็นเซียน  เป็นนักพรต เกจิ  ฝูงชนคนธรรมดาจะมองในอีกมุมมองนึง  ทางเอเชียเรา
แม้แต่ทางราชสำนักต่างๆ  เอาที่เรารู้จักดีไม่ต้องพูดถึงของไทยเพราะพราหมณ์ก็คงถือว่าเป็นนักเวทย์
ประจำราชสำนัก  เอาญี่ปุ่นนี่หล่ะก็ยังมีนักเวทย์ประจำราชสำนักเป็นที่นับหน้าถือตา

ก็นั่นล่ะครับ
แต่แนว isekai ชอบให้ออกในแนวฝรั่ง แต่ไม่เอาความคิดของฝรั่งจริงๆมา
ว่าพวกนี้มันจะ min-max กันจนหยดสุดท้ายถ้าเป็นพวกเนิร์ด
และพวกนีั้มันจะวิเคราะห์กันทั้งวันทั้งคืน ไม่กินไม่นอนกันแน่ๆ
ท่านมองว่าฝรั่งเกลียดแต่ความจริง พวกห้าวเป้ง ชอบค้นคว้ามันก็มีล่ะครับ
เลยออกแนวบาลานซ์กันว่า
ให้นรักผจญภัยยอยู่ในโซนหนึ่งไป อย่ามาเกะกะหูตาประชาชน
เรียกว่าเป็นความต่างของคนเมืองการศึกษาสูง บณฑิตที่มีความรู้ ขุนนางที่ตนเองก็มีเวทย์ ไม่ได้รังเกียจนักผจญภับ
แต่ชาวบ้านที่แทบอ่านหนังสือไม่ออกนั้นจะมองอย่างหวาดระแวงเอาไว้ก่อน
มันขึ้นกับว่าอยู่โลกไหน นักผจญภัยบางโลกมันก็เทพขิงๆ เกมส์ rpg แบบเล่นคนเดียวนี่เลเวลขึ้นไวมาก เป็นจุดแข็งที่น่ากลัวที่สุด ทุ่มสัปดาห์เดียวอาจจะเลเวลพอจะตบจอมมารได้เลยบางเกมส์  ถ้าเป็น mmorpg เลเวลมักจะขึ้นช้ามากเ่นไลเนจนี่เล่นกันเป็นหลายปีกว่าจะแม๊กแต่ก็ถือว่าโหดมาก
บางเกมส์ที่นักผจญภัยไม่เก่งมากต้องเป็นเกมส์ที่เราไม่ได้เบ่นเป็นนักผจญภัยเช่น มาเจสตี้อันนี้เน้นสู้เป็นทีม


ส่วนรวยปกติก็รวยกันแทบทุกเกมส์ เพราะเก่งเว่อร์ตามเลเวล และงานเสี่ยง
พูดถึงเพลเยอร์นะ แต่นักผจญภัยคนอื่นๆอาจจะไม่เทพอะไรขนาดนั้น บางคนสู้จนวัยกลางคนโดนพระเอกที่ฝึกมาไม่ถึงเดือนตบคว่ำ



     
ตามแนวนี้ มีอธิบายไว้ครับ เพลเยอร์ไม่ใช่คนธรรมดา
ตามท้องเรื่องและความสามารถ เพลเยอร์คือคนที่มีความเป้นไปได้ที่จะเป็นตำนานได้ในโลกนั้นๆหากเวลาผ่านไแมากพอโดยไม่ตายไประหว่างทางเสียก่อน
ในความเป็นจริงการอับสเตตัสค่าเดียวแบบเกมมันเป็นไปไม่ได้คุณจะอับความเร็วโดยที่ความแข็งแรงและพละกำลัง1ผลคือคุณจะเหนื่อยเร็วมากเมื่่อไช้ความเร็วและบาดเจ็บง่ายมากจากความเร็วของตัวเอง และถ้ามีความแม่นยำมาเกี่ยวข้องอีกด้วยความเร็วที่อับมากเกินไปคุณจะบังคับหลบอะไรยากมากและน่าจะชนอะไรสักอย่างเป็นประจำ ในความเป็นจริงเมื่อคุณมีความเร็วที่มากคุณก็จะมีพละกำลังที่มากตามไปด้วยเพื่อที่จะไช้จ่ายตามค่าความเร็วที่มีความเเข็งแรงมันก็จะมีมากตามกันไป มันเป็นไปไม่ได้ที่เมื่อมีความเร็วสูงมากๆจะมีพลังโจมตีแค่1แบบในเกม แม้แต่นักวิงที่เร็วที่สุดในโลกก็มีพละกำลังมากไปตามสัดส่วนความเร็ว หรือนักยกน้ำหนักก็ยังวิงเร็วกว่าคนปกติหรือถ้าจะช้ากว่าก็ไม่เท่าไหร่ ไม่ได้ช้าเป็นเต่าอย่างในเกม ส่วนนักผจญภัยนะเราเห็นแต่พวกเทพๆในเมะแต่ถ้ามันเป็นโลกจริงพวกนี้ดีสุดคือทหารรับจ้างกากสุดคือกุ้ยนักเลงรับงานตามใบสัง ในนิยายแค่ขยายสเกลพลังพวกนี้คูนสิบคูณร้อยเท่านั้นถ้าคิดในมุมกลับ ทหารตำหรวจปกติที่มีการงานมันคงอาวุธครบมือมันก็ต้องคูณพลังเหมือนกับนักพจญภัยครับ แล้วผมก็ไม่ค่อยเห็นประเทศในในยุคไหนจะมีทหารรับจ้างหรือกุ้ยรับจ็อบมีพลังมากกว่าทหารของประเทศ ดังนั้นการเขียนถึงนักพจญภัยคือการเขียนในมุมเดียวของนักพจญภัยกับตัวเอกที่โกงมาครับ เพราะถ้าพวกนี้เทพจริงจะไปรับงานในเมืองทำใมปล้นวังเลยไม่ง่ายกว่าเรอะ
อธิบบายประมาณหลฃุยส์ ศูนย?์สนิทน่าะครับ
ว่าวังอยู่ได้เรพาะเทพกว่าคนอื่นๆ
ขุนนางมีเวทมนตร์จึงสามารถกดหัวชาวบ้านได้
มันก็มีการรังเกียจกันระหว่างนักผจญภัยยกัลทหารมองว่านักผจญภัยโลภมาก ส่วนในสายตาของการ์ดเอง มองพวกตนเองว่าเป็นคนดี ปกป้องชาวบ้านจากนักผจญภัยที่ก่อความเดือดร้อน
อย่างที่ท่านว่า มันมีนักผจญภัยที่ไปปล้นฆ่าล้างหมู๔่บ้าน

พอทหารมาไอ้พวกนี้ก็หนีไป
เลยมีการมองในแง่ลบเอาไว้ก่อนน่ะครับ
การจัดลำดับนักผจญภัยคือการจัดลำดับด้วยว่า ต้องใช้ทหารประมาณไหนในการกำจัดนักผจญภัยคนนั้น
อย่างเมปิ้ล
หากค่าสถานะมีผลต่อร่างกาย คงกลายเป็นคนร่างใหญ่ตุ้ยนุ้ย เคลื่อนไหวช้า ไม่มีกล้ามพอที่จะยกอาวุธที่มีน้ำหนักมากได้
ยกเว้นว่าจะได้โบนัสบางส่วนเข้ามาเป็นตัวสช่วยนอกจากค่้าสถานะที่อัพเองได้ไป หรือสามารถฝึกเพิ่มค่าสถานะอื่นๆเองได้

จะว่าไปหากค่าสถานะฝึกได้
การ min-max ก็มีประสิทธิภาพที่สุด
ฝึกค่าสถานะพื้นฐานระดับต่ำและค่าสถานะที่สูงได้ก็อัพจนสูงๆไปเลย
แต่การอัพแบบนี้ความจริงต้องเป็นคนที่ไว้ใจคนและมนุษยสัมพันธ์ดี เพราะต้องพึ่งคนอื่นใมนการอุดจุดอ่อนของตนเองที่เกิดขชึ้นจากการอัพสถานะไปในทางเดียว
[quote/]ก็อบลินผมว่าก็ยังไม่สมจริงอยู่นะครับ
แบบว่ารู้ทั้งรู้ว่ามีโอกาสโดนก็อบลินบุกทำไมชาวบ้านในหมู่บ้านไม่หาทางรับมือซักหน่อยกันล่ะจะรอแต่นักผจญภัยมาจัดการมันก็ไม่ทันอย่างที่เห็นล่ะนะ
ก็อบลินไม่สมจริงหนักๆเลยล่ะครับ
เอาหินปาหัสวเอลฟ์สลบน่ะไม่เท่าไร เพราะเอลฟ์ตัวเปราะแต่เล่นมุกบาบาเรี่ยน พี่กล้ามถอดเสืิ้อตาย ถูกพิาเพราะโดนก็อบลินที่พลังแขนเท่าเด็กจิ้มนี่ หักกฎเกณฎ์ของเกมส์กันตรงๆเลยครับ
เอลฟ์ตัวเปราะน่ะ ดดนหินทุบหัวไปหลบไม่ทันน่ะช่างมันเถอะ
พี่กล้ามบาบาเรียน น่ะสยแท็งก์ล้วนๆ
ตูไม่หลบแต่จะฟันสวนเอ็ง ดูสิว่าใครตายก่อนกันคือหลักการของบาบาเรี่ยนแต่ให้ตายเพราะโดนก็อบลินนที่พลังแขนน้อยฆ่าเนี่ยนะ?จะอวยก็อบลินสเลเยอร์เกินไปล่ะครับ
ผมกะจะเล่นมุกให้พี่กล้ามลบาบาเรียนบอกว่า"เห็นสร้อยที่คอนี่ไหม คือเร่ื่องรางกันพิษและเกราะ+3 มือสมัครเล่นนี่แปลกจริงๆใช้เกราะธรรมดาไม่ใช่เครื่องรางเวทมนตร์หรือรอยสักยันต์เพื่อเพิ่มพลังป้องกัน คือความผิดพลาดของมือสมัครเล่น" :P

http://goshujin.tk/index.php?topic=944.0
นิยาย crossover Harry Potter/Type Moon ดูว่าคนที่มีเวทมนตร์อย่างแฮร์รี่ จะเอาตัวรอดอย่างไร ในโลกที่โหดร้ายของ ไทป์มูน
 
เหล่าหมีที่ถูกใจสิ่งนี้: Kopyor

ออฟไลน์ Hanaroo

  • หัวหน้าฝูงหมีใหญ่
  • *****
  • กระทู้: 1,427
  • ถูกใจแล้ว: 581 ครั้ง
  • ความนิยม: +32/-224
ดาบของกัช ยังไง ก็ราคาไม่เท่าปราสาท

มันคือ ดาบที่ใช้เหล็กชั้นดีเทียบเท่าดาบ80เล่ม เท่านั้น

ดาบชั้นดี80เล่มราคายังไง ก็ไม่เท่าปราสาท

ปืนใหญ่ที่แขน ก็ราคาไม่ได้แพงอะไร แต่แค่มันหาคนใช้ไม่ได้
 
เหล่าหมีที่ถูกใจสิ่งนี้: Kopyor

ออฟไลน์ nosta

  • แม่ทัพหมีชั้นสูง
  • ***
  • กระทู้: 2,522
  • ถูกใจแล้ว: 1150 ครั้ง
  • ความนิยม: +106/-145
พูดถึงสายการอัพ ถ้า min max มันต้องเล่นเป็นทีม พวกเมจ พระ นี่ป้องกันตัวเองยากมากต้องมีแท้งค์มากันให้ และแท้งค์ต้องมีโพรโวคไม่งั้นมอนจะไปตีนักเวทย์หมด แถมยังมีการซุ่มโจมตี เอาแท้งค์กันหน้าแต่มอนโผล่มาข้างหลังก็มี
 
เหล่าหมีที่ถูกใจสิ่งนี้: Kopyor

ออฟไลน์ cemeteryzx

  • หัวหน้าฝูงหมีกลาง
  • ****
  • กระทู้: 842
  • ถูกใจแล้ว: 215 ครั้ง
  • ความนิยม: +8/-5
  • เพศ: ชาย
Min-Max นี่ ผมเคยมีไอเดียบ้าๆอยุ่อันนึง เกี่ยวกับปัญหาในการใช้ชีวิตประจำวันของผู้มีสเตตัสสูงสุดกู่  (มันเริ่มมาจากเห็นอิเซไคบางเรื่อง มีสเตตัสที่เขียนด้วยหลักดาราศาสตร์ นั่นแหละ) :)
กล่าวคือ ผุ้ที่อัพ STR แบบสุดโต่ง พละกำลังมหาศาล ใช้สองนิ้วบีบเหล็กกล้าได้เหมือนก้อนดินน้ำมันอะไรทำนองนั้น (แต่ในสเตตัสพื้นฐานที่นิยมกล่าวอ้าง มักลืมค่าคอนโทรล หรือความชำนาญในการควบคุมพลังไป ใส่เลขเยอะๆเวอร์วังเข้าว่าไว้ก่อน)

พวกนี้น่าจะมีปัญหาในการใช้ชีวิตไม่น้อย (ลองนึกภาพ สิ่งของทุกอย่างที่ใช้งานในชีวิตประจำวัน อย่างช้อนกินข้าว ถ้วยชาม โต๊ะนั่ง ทุกย่างเปราะบางยิ่งกว่ากระดาษทิชชุ่ชั้นเดียวดูครับ จับนิดแตะน่อย ระเหิดเป็นผง ลอยไปกับสายลม)
ซึ่ง ไอ้พวกนี้ในสายค่อยๆฝึกไม่น่ามีปัญหา เพราะมีเวลาที่ค่อยๆคุ้นเคยกับสเตตัสที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นมา
แต่ไอ้พวกที่จู่ๆ STR ก็เด้งจากหลักหน่วยไปเป็นเลขสวยๆสี่หลักขึ้นไป (ทั้งๆที่ในเรื่องที่ค่าเฉลี่ยอยู่สองหลัก และระดับเทพอยุ่สามหลัก) ไม่น่าเป็นไปได้ที่จะใช้ชีวิตประจำวันชิลๆ อย่างน้อยก็จนกว่าจะควบคุมพลังได้อ่ะนะ (แต่แทบทุกเรื่อง ลืมปัญหานี้ไปแล้วปั้มสเตตัสยังกับใส่ Cheat-O-Matic กันอย่างเมามัน ก็ยังเดินชิลๆอยู่เลย)

หรือจะเอาเป็น สาย AGI สุดโต่ง แต่ช่างค่าอื่นทุกอย่าง รวมถึง DEX .... (วรยุทธ์ทั้งหลาย แพ้ชนะ วัดกัน ที่ความเร็ว ไงล่ะ)
นึกภาพ ปรับเมาส์เลเซอร์ให้เร็วสุด แล้วเอาไปใช้บนพื้นผิวขรุขระดู... (ไม่แน่ใจว่าบางรุ่นมันใช้บนที่ขรุขระได้ไหม เอาเป็นว่ากล่าวถึงรุ่นถูกๆละกัน) จะกดปุ่มอะไรทีชวนหัวร้อน เลยปุ่มอยู่นั่น แถมคอนโทรลยาก ไปมั่งไม่ไปมั่ง >:(

-------------------------------------------------
ปัญหาอีกอย่างนึงที่เจอบ่อยในแนวอิเซไค-ต่างโลก หรือจะเแนวเกมเสมือนก็เจอ  (มีไม่กี่เรื่องที่ไม่เจอปัญหานี้) นั่นคือ พลังที่ยิ่งหย่ายยยย แต่ไร้ศัตรูที่คุ่ควร .... กล่าวคือ สเกลพลังระดับระเบิดภูเขา เผากระท่อม ถล่มเมือง ล้างทวีป มีไว้เพื่อ บี้มด ตบยุง .... (เหมือนคน MR15 มาตบ LR โชว์เด็ก)  พลังระดับบอสแต่เจอศัตรุระดับ กีกี้  แต่แทนที่ฝีมือจะทื่อลงเรื่อยๆเพราะไม่ต้องเอาจริงไม่ต้องพยายามก็ชนะง่ายๆ  แต่สเกลพลังดันสูงขึ้นเรื่อยๆ ซะงั้น...

กรณีนี้ มีเรื่องนึง ตบจนราบปราบจนเรียบแล้ว ประมาท .... ไปคนเดียวไม่พกลูกน้อง ไม่พกของ ดูถูกกลายๆว่าสเกลพลังในโลกนี้มันต่ำ ....โดนพวกข้ามโลกเหมือนกัน ดัก PK เกือบตาย (ตัวเอกเป็นสาย PVE เน้นลุยมอนตบบอส แต่คนที่มาPK เป็นสาย PVP ตบคนด้วยกัน ??? )

กรณีนี้ก็ เช่นเดียวกับ การที่ มีเมจิคไอเทมระดับซื้อปราสาทได้ แต่มาหากินด้วยการปล้นชาวบ้านง่อยๆ เพื่อเศษเงินที่ไม่รุ้ว่าจะได้ถึงสิบเหรียญทองหรือเปล่า ... เนี่ยนะ มันดูเอาฮาไปนิด แต่ถ้าเป็นพวกนักผจญภัยปลายแถว ก็เป็นไปได้แหละ แต่แน่นอนว่ามีสิทธิ์โดนสวนกลับเช่นกัน และเพราะเป็นพวกปลายแถว ความเก่งกาจไม่น่าต่างชาวบ้านเท่าไหร่ น่าจะกลบได้ด้วยจำนวน ซึ่งพวกระดับสูง คงไม่มามองเศษเงินจากการปล้นชาวบ้านอ่ะ ตีแย้บินพ่นไฟสักตัวขอดเกล็ดไปขายยังดูได้กำไรดีกว่า (ปล.แต่ถ้าจะเอาดีทางปล้นจริงๆ เล็งพวกพ่อค้าคาราวานไปเลย ให้สมกับเมจิคไอเทมที่มี 8)  รับรองรวย คอนเฟิร์มจาก M&B มัวไปตีชาวบ้าน เสียเวลาเปล่าๆได้ตังนิดเดียว)
 

ออฟไลน์ Rumia

  • จอมทัพหมีหนุ่ม
  • *
  • กระทู้: 8,187
  • ถูกใจแล้ว: 3909 ครั้ง
  • ความนิยม: +298/-402
คืออย่างแรกต้องแยกเกมกับความเป็นจริงและแฟนตาซีออกจากกันนะครับ ถ้ายึดเกมการอับสเตตัสเดียวมันคือเรื่องพื้นฐานแบบสุดๆการบิวค่าเดียวมันจะทำไห้ตัวละครนั้นสุดโต่งไปในสายนั้นๆซึ่งมันมีข้อดีมากกว่าข้อเสียครับข้อดีเพียงจงข้อเดียวคืออาจตีแรงสุดๆ เร็วสุดๆ ถึกสุดๆ ส่วนข้อเสียในการบิวสายเดียวนั้นแก้ง่ายมากด้วยไอเทมและเพื่อนในเกม แต่ถ้านับความสมจริงมันไม่มีทางที่คนเราจะเร็วปรีดแต่เเรงไม่มี หรือแรงเยอะแต่ช้าเป็นเต่าครับ ความสมจริงคือไม่ว่าคุณจะฝึกด้านไหนก็ตามเช่นวิงเร็วคุณจะมีกล้ามเนื้อที่มีกำลังสูงมากตามมาด้วย ถึงแม้ว่าอาจมีกำลังไม่เท่านักยกน้ำหนักแต่พละกำลังมันเพิ่มแน่นอน เช่นเดียวกับนักยกน้ำหนักคุณจะวิงเร็วกว่าตอนคุณยังไม่ได้ฝึกแน่นอนนี่คือความเป็นจริง ส่วนแฟนตาซีมันเป็นจินตนาการล้วนๆมันเอาเหตุผลมาไช้ไม่ได้

ออฟไลน์ samuison

  • ยอดกวีแห่งเขาเซนนิคุมะ
  • จอมทัพหมีหนุ่ม
  • *
  • กระทู้: 8,997
  • ถูกใจแล้ว: 2942 ครั้ง
  • ความนิยม: +162/-427
ดาบของกัช ยังไง ก็ราคาไม่เท่าปราสาท

มันคือ ดาบที่ใช้เหล็กชั้นดีเทียบเท่าดาบ80เล่ม เท่านั้น

ดาบชั้นดี80เล่มราคายังไง ก็ไม่เท่าปราสาท

ปืนใหญ่ที่แขน ก็ราคาไม่ได้แพงอะไร แต่แค่มันหาคนใช้ไม่ได้
แค่เปรียบเปรยให้ฟังน่ะครับ
โกรโดทางเทคนิคก็คือช่างที่มีชื่อเสียงขนาดทำของแปลกๆให้พวกขุนนางได้บ่อยๆ
บอิกว่า castle ปราสาทก็อาจจะเกินไป
พูดว่า คฤหาสน์ mansion น่าจะตรงตัวกว่า?
นึกภาพคฤหาสน์ร้างของแนวเกมส์ไบโอนั่นล่ะครับ
นักผจญภัยต้องไปรับจ็อบซื้อคฤหาสน์นั้นมาจากแหล่งห่างไกลความเจรีิญแล้วค่อยๆปราบมอนแถวนั้นปรับปรุงที่ดิน จนเป็นเจ้าครองดินแดนหลังหนึ่ง

หากให้ผมตั้งราคาดาบฆ่ามังกรน่าจะมากกว่า สองสามหมืน g แน่ๆ]jtเพราะดาบใหญ่ธรรมดาก็น่าจะสูงกว่า 2000 g
แล้ว

ออกแนวมีได้หาไม่ได้ ระดับ rare ที่ต้องให้ช่างตีเหล็กระดับสูงอย่างโกรโด ถูกใจถึงจะยกให้เท่านั้น
เรียกว่าหากเป็นเควสต์ก็ต้องทำเควสต์ตีสนิทโกรโด ถึงจะได้มาว่าอย่างนั้น
สำหรับคนทั่วไปหรือทหารรับจ้างอย่างกรีฟีท เอาดาบธรรมดาจำนวนมากให้คนจำนวนเยอะๆจะดีกว่า
ต้องมีการคำนึงรายรับรายจ่ายของทั้งกองทหารรับจ้าง
ส่วนกัซเป็นสไตลืเอาอย่างไรก็ได้ให้ข้ารอด
ของของกัซสังเกตดูดีดีจะเป็นของที่ดีมาก แค่ใช้งานสมบุกสมบันไปหน่อยเทื่านั้น
ที่ท่านมองคือราคาวัตถุดิบล้วนๆน่ะครับ
ให้มองที่เราตีของนั่นล่ะ ว่าของชั้นสูงก็ยิ่งตียาก
ดาบฆ่ามังกรไม่ใช่ของธรรมดาผมแค่ยอมรับว่าไม่ใช่ของราคาถูกเท่านยั้นแต่ไม่ทราบราคา
อย่างที่เห้นดาบสั้นที่อิชโดรดีใจที่ได้มา ก็คือของราคาแพงที่คนอย่างอิชโดรหาซื้อด้วยตนเองไม่้ได้
ตอนหลังได้ของหายากที่หาซื้อไม่ได้อย่างดาบเวทมนตร์มา
rare ล่ะมั้ง มีเงินก็วื้อไม่ได้ต้องทำเควสต์เอา
คืออย่างแรกต้องแยกเกมกับความเป็นจริงและแฟนตาซีออกจากกันนะครับ ถ้ายึดเกมการอับสเตตัสเดียวมันคือเรื่องพื้นฐานแบบสุดๆการบิวค่าเดียวมันจะทำไห้ตัวละครนั้นสุดโต่งไปในสายนั้นๆซึ่งมันมีข้อดีมากกว่าข้อเสียครับข้อดีเพียงจงข้อเดียวคืออาจตีแรงสุดๆ เร็วสุดๆ ถึกสุดๆ ส่วนข้อเสียในการบิวสายเดียวนั้นแก้ง่ายมากด้วยไอเทมและเพื่อนในเกม แต่ถ้านับความสมจริงมันไม่มีทางที่คนเราจะเร็วปรีดแต่เเรงไม่มี หรือแรงเยอะแต่ช้าเป็นเต่าครับ ความสมจริงคือไม่ว่าคุณจะฝึกด้านไหนก็ตามเช่นวิงเร็วคุณจะมีกล้ามเนื้อที่มีกำลังสูงมากตามมาด้วย ถึงแม้ว่าอาจมีกำลังไม่เท่านักยกน้ำหนักแต่พละกำลังมันเพิ่มแน่นอน เช่นเดียวกับนักยกน้ำหนักคุณจะวิงเร็วกว่าตอนคุณยังไม่ได้ฝึกแน่นอนนี่คือความเป็นจริง ส่วนแฟนตาซีมันเป็นจินตนาการล้วนๆมันเอาเหตุผลมาไช้ไม่ได้

ฝรั่งมันคิดมากกว่าเราน่ะครับ
ไปเจอเรื่องที่กำหนดว่า่จะเพิ่มความเร็วให้ตนเองต้องมี str ด้วย
ไม่อย่างนั้นเคลื่อนไหวเร็วจะบาดเจ็บเอาเสียเองว่าอย่างนั้น
อย่างที่ผมยกตัวอย่างเมเปิ้ลหรือคนที่ชอบเล่นมุกอัพสถานะเดียวนั่่ะครับ
ทำให้ตนเองโดดเด่นเหนือใครน่ะใช่ี
แต่เป็นสายที่ต้องมนุุษยสัมพันธ์ดีด้วยเพราะต้องอาศัยเพื่อนรวมทีม ปกป้องจุดอ่อนของเรา
Min-Max นี่ ผมเคยมีไอเดียบ้าๆอยุ่อันนึง เกี่ยวกับปัญหาในการใช้ชีวิตประจำวันของผู้มีสเตตัสสูงสุดกู่  (มันเริ่มมาจากเห็นอิเซไคบางเรื่อง มีสเตตัสที่เขียนด้วยหลักดาราศาสตร์ นั่นแหละ) :)
กล่าวคือ ผุ้ที่อัพ STR แบบสุดโต่ง พละกำลังมหาศาล ใช้สองนิ้วบีบเหล็กกล้าได้เหมือนก้อนดินน้ำมันอะไรทำนองนั้น (แต่ในสเตตัสพื้นฐานที่นิยมกล่าวอ้าง มักลืมค่าคอนโทรล หรือความชำนาญในการควบคุมพลังไป ใส่เลขเยอะๆเวอร์วังเข้าว่าไว้ก่อน)

พวกนี้น่าจะมีปัญหาในการใช้ชีวิตไม่น้อย (ลองนึกภาพ สิ่งของทุกอย่างที่ใช้งานในชีวิตประจำวัน อย่างช้อนกินข้าว ถ้วยชาม โต๊ะนั่ง ทุกย่างเปราะบางยิ่งกว่ากระดาษทิชชุ่ชั้นเดียวดูครับ จับนิดแตะน่อย ระเหิดเป็นผง ลอยไปกับสายลม)
ซึ่ง ไอ้พวกนี้ในสายค่อยๆฝึกไม่น่ามีปัญหา เพราะมีเวลาที่ค่อยๆคุ้นเคยกับสเตตัสที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นมา
แต่ไอ้พวกที่จู่ๆ STR ก็เด้งจากหลักหน่วยไปเป็นเลขสวยๆสี่หลักขึ้นไป (ทั้งๆที่ในเรื่องที่ค่าเฉลี่ยอยู่สองหลัก และระดับเทพอยุ่สามหลัก) ไม่น่าเป็นไปได้ที่จะใช้ชีวิตประจำวันชิลๆ อย่างน้อยก็จนกว่าจะควบคุมพลังได้อ่ะนะ (แต่แทบทุกเรื่อง ลืมปัญหานี้ไปแล้วปั้มสเตตัสยังกับใส่ Cheat-O-Matic กันอย่างเมามัน ก็ยังเดินชิลๆอยู่เลย)

หรือจะเอาเป็น สาย AGI สุดโต่ง แต่ช่างค่าอื่นทุกอย่าง รวมถึง DEX .... (วรยุทธ์ทั้งหลาย แพ้ชนะ วัดกัน ที่ความเร็ว ไงล่ะ)
นึกภาพ ปรับเมาส์เลเซอร์ให้เร็วสุด แล้วเอาไปใช้บนพื้นผิวขรุขระดู... (ไม่แน่ใจว่าบางรุ่นมันใช้บนที่ขรุขระได้ไหม เอาเป็นว่ากล่าวถึงรุ่นถูกๆละกัน) จะกดปุ่มอะไรทีชวนหัวร้อน เลยปุ่มอยู่นั่น แถมคอนโทรลยาก ไปมั่งไม่ไปมั่ง >:(

-------------------------------------------------
ปัญหาอีกอย่างนึงที่เจอบ่อยในแนวอิเซไค-ต่างโลก หรือจะเแนวเกมเสมือนก็เจอ  (มีไม่กี่เรื่องที่ไม่เจอปัญหานี้) นั่นคือ พลังที่ยิ่งหย่ายยยย แต่ไร้ศัตรูที่คุ่ควร .... กล่าวคือ สเกลพลังระดับระเบิดภูเขา เผากระท่อม ถล่มเมือง ล้างทวีป มีไว้เพื่อ บี้มด ตบยุง .... (เหมือนคน MR15 มาตบ LR โชว์เด็ก)  พลังระดับบอสแต่เจอศัตรุระดับ กีกี้  แต่แทนที่ฝีมือจะทื่อลงเรื่อยๆเพราะไม่ต้องเอาจริงไม่ต้องพยายามก็ชนะง่ายๆ  แต่สเกลพลังดันสูงขึ้นเรื่อยๆ ซะงั้น...

กรณีนี้ มีเรื่องนึง ตบจนราบปราบจนเรียบแล้ว ประมาท .... ไปคนเดียวไม่พกลูกน้อง ไม่พกของ ดูถูกกลายๆว่าสเกลพลังในโลกนี้มันต่ำ ....โดนพวกข้ามโลกเหมือนกัน ดัก PK เกือบตาย (ตัวเอกเป็นสาย PVE เน้นลุยมอนตบบอส แต่คนที่มาPK เป็นสาย PVP ตบคนด้วยกัน ??? )

กรณีนี้ก็ เช่นเดียวกับ การที่ มีเมจิคไอเทมระดับซื้อปราสาทได้ แต่มาหากินด้วยการปล้นชาวบ้านง่อยๆ เพื่อเศษเงินที่ไม่รุ้ว่าจะได้ถึงสิบเหรียญทองหรือเปล่า ... เนี่ยนะ มันดูเอาฮาไปนิด แต่ถ้าเป็นพวกนักผจญภัยปลายแถว ก็เป็นไปได้แหละ แต่แน่นอนว่ามีสิทธิ์โดนสวนกลับเช่นกัน และเพราะเป็นพวกปลายแถว ความเก่งกาจไม่น่าต่างชาวบ้านเท่าไหร่ น่าจะกลบได้ด้วยจำนวน ซึ่งพวกระดับสูง คงไม่มามองเศษเงินจากการปล้นชาวบ้านอ่ะ ตีแย้บินพ่นไฟสักตัวขอดเกล็ดไปขายยังดูได้กำไรดีกว่า (ปล.แต่ถ้าจะเอาดีทางปล้นจริงๆ เล็งพวกพ่อค้าคาราวานไปเลย ให้สมกับเมจิคไอเทมที่มี 8)  รับรองรวย คอนเฟิร์มจาก M&B มัวไปตีชาวบ้าน เสียเวลาเปล่าๆได้ตังนิดเดียว)


ก็นั่นล่ะครับ
เรื่องของฝรั่งที่ผมอ่านเล่นมุกค่า synchro ว่าที่เห็นหน้าจอคือวิญญาณ
การปรัยตัวเข้ากับค่าสถานะต้องใช้เวลา
เปรียบเป็นเรื่อง the gamer คือ ระยยไม่ได้สะดวกขนาดให้สกิล gamer body มาให้
เมื่อร่างกายไม่ใช่ร่างกายแบบเกมส์ก็ต้องเคารพกฎฟิสิกส์
ไปเจอมาคือคนเป็นโจรก็เพราะมีปัญหาเรื่องนิสัย อาจจะติดยา การพนยันผู้หญิงว่ากันไปโดยระบบออกแบบไว้เพื่อพยายามให้สวัสดิการต่างๆ ให้นักผจญภัยยทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อรัฐอยู่แล้วแถมได้มีโอกาสเป็นขุนนางด้วยไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่คนเราก็ไม่ยอมเดินทางนี้ด้วยเหตุผลต่างๆกันไป
มุกที่เล็งพ่อค้าไม่ค่อยได้
เพราะมันมีมุกที่ใช้บ่อยในเกมสืประมาณนี้น่ะครับ
GM มักจะระแวงว่าผู้เล่นจะปล้นสินค้า แทนที่จะวื้อตามปรกติ
เลบยมักจะเล่นมุกว่า "พ่อค้่าคืออดีตนักผจญภัยระดับสูงมาก่อนที่จะประกอบอาชีพขายอาวุธ"
เพื่อให้เวลาผู้เล่นอยากปล้น จะโดนพ่อค้าที่เลเวลสูงกว่ากระทืบ
คือแนวทางที่ GM พยายามควบคุมผู้เล่นให้อยู่ในร่องในรอยยน่ะครับ

ในตามสไตล์ พ่อค้าคาราวานก็จะจ้างทหารรับจ้างเช่นกัน
อารมณ์แบบเสือที่เข้าปล้นสมัยก่อน
จะบุกปล้นบ้านกำนันมันก็ดี ได้ชื่อเสียง แต่บ้านกำนันมีข้าวของเยอะก็จริง แต่ก็เลี้ยงเด็กมีปืนไว้เยอะด้วย

การจะปล้นก็ต้องดูสถานการณ์
ผมคิดว่าในแนวทางปรกติคือ หากดูว่าเป็นรถขุนนาง ก้จะปล่อยไปมากกว่า หรือหน้ามืดก็อาจจะจับเรียกค่าไถ่ แต่โจรไม่น่าจะใจเย็นขนาดนั้นและยุ่งยากเกินความจำเป็น ปล้นชาวบ้านนี่ล่ะสบายใจที่สุดแล้ว
พูดถึงสายการอัพ ถ้า min max มันต้องเล่นเป็นทีม พวกเมจ พระ นี่ป้องกันตัวเองยากมากต้องมีแท้งค์มากันให้ และแท้งค์ต้องมีโพรโวคไม่งั้นมอนจะไปตีนักเวทย์หมด แถมยังมีการซุ่มโจมตี เอาแท้งค์กันหน้าแต่มอนโผล่มาข้างหลังก็มี
ใช่แล้วครับอย่างที่บอกต้องมนุษยสัมพันธ์ฺดี อย่างหนูเมเปิ้ลนี่หากเป็นแนวแฟนตาซีคงดดนอุ้มไปขายที่ไหนสักแห่งตั้งแต่แรกแล้ว
แต่จะเป็นคนที่มีคุณค่้ามาก หากอยู่ในทีม
ผมก็อปปี้ประโยคของ คิดแห่งเซบุไลกันแมนมาว่า
ขอเพียงคนรับวิ่งไปในตำแหน่งที่กำหนด คนขว้างก็ขอบคุณแล้ว
เมเปิ้ล ดัคเนส ทำอย่างอื่นไม่ได้ แต่ขอเพียงตัวแทงก์ยังยืนอยู่ สำหรับทีมเท่านั้นก็พอแล้ว ถือว่าได้ทำหน้าที่ของเขา
http://goshujin.tk/index.php?topic=944.0
นิยาย crossover Harry Potter/Type Moon ดูว่าคนที่มีเวทมนตร์อย่างแฮร์รี่ จะเอาตัวรอดอย่างไร ในโลกที่โหดร้ายของ ไทป์มูน
 

 

Tags:
แหล่งนิยายแปล แหล่งนิยาย นิยายแปล นิยายแต่ง มังงะ การ์ตูน อนิเมะ นายท่าน เว็บไซต์นายท่าน กระทู้สไลม์ สไลม์ยอดรัก