ผมแน่ะนำว่าฉินหมิงซื่อไม่ควรไปครบทุกจุดครับ
เพราะมันเหมือนไปตีกรอบเรื่องทั้งหมดล่วงหน้าไว้
เช่น ไปตีกรอบว่าอันดับ 1 ของแดน ตะวันออก ตก ใต้ เหนือ คือ....
พอคนอื่นมีไอเดียอยากเขียน แล้วเขียนทีหลัง
ก็ต้องมาตามอ่าน ฉินหมิงซื่อ เพื่อให้สามารถใส่ไอเดียตัวเองลงไปได้
โดยไม่ขัดกันกับเนื้อเรื่องฉินหมิงซื่อ
ถ้าในมุมมองผม ไปญี่ปุ่น อินเดีย โรม อเมริกา มาแล้ว
ควรจะเหลือ ภาคเหนือไว้ กับ ตะวันออกเฉียงใต้
พอใครจะแต่งอะไรลงไปใหม่ ก็ไม่ต้องไปหาข้อมูลมาอ้างอิงมาก
ถ้าถามเหตุผลที่ฉินหมิงซื่อ ไม่ได้ไปเหนือ คือ
ภาคเหนือ หญิง เป็นใหญ่ ไม่ต้อนรับผู้ชาย รับแต่ทูตผู้หญิง
และขั้วอำนาจต่างๆ ไม่ได้สนใจภาคกลางเพราะมีผู้ชายปกครอง
มองแบบอคติมากกว่า แต่ก็รักสันโดษ
ระดับผู้นำไม่คิดจะสานสัมพันธ์ เป็นแดนต้องห้ามทั้งทวีป
ความสัมพันธ์ มีแค่ สำนักสาขาภายนอก
ถ้าให้เทียบ ทั้งเมืองมีแต่ หญิงล้วน ไม่มีผู้ชายสักคน
แน่นอนต่อให้เป็นเจ้าชาย เข้ามาเขตหวงห้ามก็เหมือนโดนลบหลู่
ต้องโดนฆ่าทิ้ง เพื่อเก็บความลับเมืองหญิงล้วนเท่านั้น
เพราะถ้าให้คนอื่นเข้าไปได้ ก็รังแต่จะเป็นการเรียกแขก
แล้วกลายเป็น แดนต่างๆต้องการจับสาวๆไปเป็นทาสกาม
เพราะงั้นเลยติดต่อสานสัมพันธ์ ได้แค่พรรคภายนอก ที่มีทั้ง ญ ช
ส่วนพรรค ญ ล้วน ที่เป็น ฝั่งปกครอง จะอยู่ลึกเข้าไป และไม่ติดต่อกับภายนอกโดยตรง
และก็แน่นอน การผลิตประชากร จะเป็นหน้าที่ พรรครอบนอก
พอมีคนมีพรสวรรค์ ก็จะถูกส่งตัวเข้าไปภายใน ทำให้มีแต่สาวโสด
เพราะงั้นไม่แน่ะนำ ให้เข้าไปเขียน ถึงภาคเหนือครับ
เพราะตัวละคร ฉินหมิงซื่อ ออกแนวเจ้าสำราญ
แน่นอนว่า การ ไป nc18+ กับสาวภายในมันก็เหมือนกับ
ฉินหมิงซื่อ คือตัวละคร หญิง ที่เล่นมีชายชู้ไปทั่ว
ถ้าไปทำกับพรรครอบนอก ก็คงไม่มีอะไร แต่กับพรรคภายใน
เหมือนกับเป็นการหยามเกียรติอย่างรุนแรง
แน่นอนว่าถ้าจะทำก็คือ สงครามแน่นอน
แล้วถ้าเปิดสงคราม ฉินหมิงซื่อ ก็จะกลายเป็นชื่อเหม็นโฉ่สุดๆ
ว่าสังหาร สาวบริสุทธิ ไปนับแสน
แต่ถ้าจะเลี่ยงสงคราม ก็ต้องมอบหัว ชายโฉดหญิงชั่วมา
ซึ่งผมก็ไม่แน่ะนำครับ สำหรับตัวละสายชิวๆตาเด็กสมบูรณ์
ไปแต่ะ ไอดอล ของเรื่อง แล้ว ก็ ไปเก็บสาวอื่นๆต่อ
ไม่งั้นทั้งเรื่อง จะกลายเป็นเรื่อง ฉินหมิงซื่อ กับ ฮาเร็มทศทิศแทน
แต่ถ้าอยากจะแต่งให้เข้าไปในนั้นจริงๆ แน่นอนว่าได้ครับ
แต่ควรจะมีแค่ สาวๆที่ออกมาภายนอกอยู่แล้ว มากกว่าสาวๆภายในที่ไม่ติดต่อคนภายนอก
เพราะถ้าจะเปรียบ ก็เหมือนใจกลาง เป็นพรรคแม่ชี
การเข้าไปยังที่พักแม่ชีคงไม่เหมาะ
แต่ถ้าแม่ชีที่ออกมาแสวงธรรม นอกเมือง อยากจะจีบก็แล้วแต่จะแต่งครับ
แต่คำแน่ะนำคือ ไม่ควรแต่ะ พรรคกลุ่มภายในเลยครับ
มีไว้แค่กล่าวถึงพอ เพื่อให้คนอื่นๆ สามารถ ดึงเอานางเอกออกมาได้ง่ายๆ
เช่น เจอศิษย์ ที่ออกมาหาประสพการณ์
เช่น อยากได้สาวบริสุทธิ์ ธาตุน้ำแข็ง ก็แต่งชื่อแล้วไปดึงตัวมาได้เลย
ไม่ใช่แบบเหมือนต้องขออนุญาติ จากเจ้า สำนัก A ที่โผล่มาใน ฉินหมิงซื่อ
ซึ่งมันจะทำให้ไปปิดกั้นคนอื่นครับ
เพราะทุกคนก็อยากได้สาวงามอันดับ 1
ถ้าฉินหมิงซื่อเข้าไป ได้ สาวงามอันดับ 1 ไปแล้ว
แปลว่าคนอื่น จะต้องได้แต่สาวงามอันดับ 2 3 4 หรอ
ซึ่งถ้าไม่กล่าวถึงไว้มาก มันก็จะ แต่งง่าย
เช่น สาวงามอันดับ 1 แห่ง ภาคเหนือ ระดับศิษย์นอก
อันดับ 1 ของเขต ใต้ เขต ตะวันออก
รึได้ชื่อว่าอันดับ 1 เพราะ สวยที่สุด ที่เคยออกมานอกพรรค
ไม่ใช่ มีคนเข้าไปตัดเกรด แล้วเอาคนดีที่สุดไปก่อนเลย
ไม่งั้นมันจะเหมือนกับอย่างเรื่องฟงอวิ๋น ที่เจ้ายุทธภพ ต้นเรื่องโครตกระจอก
พอมาไกลๆ เต็มไปด้วยตระกูลที่ซ่อนตัวในยุทธภพแล้วเทพๆเต็มไปหมด
เวลาแต่งเรื่อง ควรเหลือช่องว่างใว้เยอะๆให้คนอื่นเล่นได้ด้วย
ขอบคุณครับ ท่าน
@deaddy นั่นคือสาเหตุที่ผมไปแต่ประเทศรอบนอกล่ะครับ เพราะไม่อยากพัวพันกับเนื้อเรื่องของคนอื่น หรือมีเหตุการณ์ที่ทำให้เปลี่ยนแปลงอะไรมาก
ที่ผมคิดคือไปสุ่กับพวกตระกูลถังแดนเสฉวนหรือพวกขจ่านนอกด่านน่ะครับ
คนอื่นด่าว่า เรื่องบากิ สารพัดแต่ผมก็ชื่นชมอย่างหนึ่งคือ คนเขียทำให้ยูจิโร่แข้งแกร่งได้ตั้งแต่ต้นจนปัจจุบัน
หมิงซื่อ ไม่ได้ออกแนวเจ้าสำราญนะครับ ฮา
นั่นตือที่แสดงออกภายนอกเท่านั้น ความจริงที่ลำบากคือมีโชคชะตาคอยปั่นด้ายแดงอยู่พูดกันแบบเรื่องราวระบบที่ในนิยายชอบใช้กันคือ
หมิงศื่อ เลือกข้อเสีย"ชะตาดอกท้อ"มา ที่จะมีโชคชะตาบังคับให้เกิดปัญหาจากความรักใคร่เกิดขึ้น/โดนสัตว์อสูรไล่จับ/โดนชายหนุ่มเข้าใจผิดว่าสาวที่ตนเองรักหลงชองหมิงซื่อ ฯลฯ
เป็นการอธิบายว่าทำไมหมิงซื่อถึงมีสกิลโกงหลายอย่างน่ะครับ
ท่านก็เคยอ่านมาประมาณระบบโกงต่างๆใช่ไหมล่ะครับ?
แต่กรณีที่ผมเอาแบบมาจากเควสต์ต่างไปนิดหน่อย
ในการสร้างตัวละคร
เช่นท่านให้แต้มมาพันแต้ม
ก็อาจเอาไปซื้อสัตว์เทพประจำตัวห้าร้อยแต้ม
พรสวรรค์ระดับอัจฉริยะในรอบพันปีสสามพันแต้ม
กำเนิดในตระกูลใหญ่สองพันแต้ม
แต่นั่นก็เป็นตามแนวมาตรฐานในการสร้างตัวละคร
คนที่ต้องการได้แต้มในการซื้อคุณสมบัติที่ดีหรือของโกงมากขึ้นก็ต้องรับข้อเสีย
เช่น ไม่สามารถใช้ดาบได้ ได้เพิ่มมมาสามพันแต้ม
ไม่สามารถปรุงยาได้เพิ่มมาห้าพันแต้มอย่างนี้เป็นต้นน่ะครับ
โดยเอาแปดพันแต้มไปซื้อของอย่างอื่นมาเพิ่มได้ เช่นเอาไปเพิ่ม"พรสวรรค์ในวิชาหมัดมวย"หรือ "พรสวรรค์ในการเลี้ยงสัตว์"
เรียกว่าเป็นการ min-max อย่างหนึ่งน่ะครับที่สร้างข้อเสียให้ตัวละครเพื่อจะได้พลังโกงที่มากกว่าปรกติ
แต่ก็ต้องแบกรับข้อเสียนั้นในการดำเนินเรื่อง เช่นไม่สามารถใช้ดาบหรือปรุงยาใดๆได้อย่างที่ว่า
...
หากสร้างตัวละครตามระบบแล้ว
เอี้ยก้วยคือคนที่มีข้อเสีย"ชะตาดอกท้อ"แต่เอาแต้มไปซื้อ "อัจฉริยะด้านวรยุทธ"ที่เป็นข้อดีเพิ่มน่ะครับ
ส่วนอุ้ยเสี่ยวป้อ มีข้อเสีย"ขี้เกียจ" "อ่านหนังสือไม่ออก" แต่เอาไปอัดที่คุณสมบัติ "โชคดี"กับ"คารมคมคาย"
เดี๋ยวผมจะเล่นมุกในเนื้อเรื่องว่า ฮ่องเต้ห้ามหมิงซื่อไปภาคเหนือเป็นราชโองการมาเลยและมีการเมืองในเมืองหลวงที่คอยยบังคับทำให้หมิงซื่อไปภาคตะวันตก นอกด่านทุ่งหญ้าสุ้กับอ้วนง้วนแขวะ
อ้วนง้วนอากุกต้า อะไรไปพลางๆ