@deaddy @Fv5v7 ผมกำลังคิดมุก เอาระดับเสนาบดีของแนวปราณยุทธในราชสำนักไปในโลกของอิเซไค
พวกราชสำนักนี่มีนโยบายต่อชนต่างเผ่าอย่างไรบ้างครับ?
โดยเสนาบดีที่ไปต่างโลกนี้ มองว่าการวัดค่าพลังทำด้วยลุกแก้วคริสตัลของโบสถ์นี่ด้อยพัฒนามาก เพราะตระกูลต่างๆก็มีแผ่นหยกวัดพลังอยู่หนึ่งอันสองอันอยู่ทุกตระกูล
และมองอย่างดูถูกว่าอาณาจักรมีประชากรไม่ถึงสิบล้าน
ด้วยความที่เปรียบเทียบกับอาณาจักรแแนวปราณยุทธที่มีประชากรเกือบแปดแสนล้าน
(ไม่นับทาส ปีศาจต่างเผ่าและอื่นๆ)
เสนาบดีจะออกดูถูกพวกดินแดนอิเซไคหรือเปล่าครับ?
ผมกำลังเล่นมุกว่านโยบายของราชสำนักจะออกประมาณ
ไม่ปรานีต่อพวกกบฎ แต่ดินแดนอนารยะชน จะค่อนข้างผ่อนปรนเป็นพิเศษ
มอบพวกเครื่องบรรณาการ ราคาสูงอย่างน้อยสองเท่ากลับไปทุกครั้ง ขอเพียงพวกอนารยะชนส่งเครื่องบรรณาการมาสี่ปีครั้งก็พอ
ไปอ่านคนวิเคราะห์มาว่าทางเทคนิค นโยบายของเหมาทำให้กลืนชาติยากกว่าเดิมอีกในแง่ชนกลุ่มน้อย
เพระาแนวการกลืนด้วยวัฒนธรรมขงจื้อนั้น ที่จริงมีประสิทธิภาพมากๆ
กระทั่งราชว.ศ์หยวน ราชวงส์ิงชนต่างเผ่ายึดครองดินแดนชาวฮั่นได้ก็ต้องทำตามธรรมเนียมของชาวฮั่นในหลายๆอย่าง
ที่เป็นมุกว่า คนอย่างอ๋าวไป้ ตำหนิ ฮ่องเต้อย่างคังซีที่ำทตามธรรมเนียมและอ่านหนังสือของชาวฮั่นน่ะครับ
ว่าราชสำนักมีนโยบายหลายๆอย่างที่ค่อนข้างจะเปิดโอกาสให้ชนกลุ่มน้อยเพราะมองเรื่องการกลืนทางวัฒนธรรมในระยะยาว
ที่อ่านเจอในย้อนเวลาเป็นอ๋อง
ก็ต้องแบ่งแยกเป็นยโควต้าบัณฑิตภาคเหนือกับบัณฑิตภาคใต้
ว่าภาคใต้วัฒนธรรมรุ่งเรืองกว่าคนการศึกษามากกว่า ให้วัดด้วยความสามารถล้วนๆ คนเหนือจะไม่พอใจเพราะจะได้ตำแหน่งน้อยกว่าชาวใต้เห็นได้ชัด
เป้ฌนความขัดแย้งของภาคอยู่ ที่กระทั่งจูหยวนจางก็ต้องยอมถอยในบางส่วน
เจอฝรั่งวิเคราะห์ว่า affirmative action คือนโยบายที่ให้แนวคนดำหรือชนกลุ่มน้อยมีตำแหน่งบ้าง เพื่อลดความตึงเครียดในการปกครองน่ะครับ
ผมคิดว่าน่าสนใจดีเมหือนกันในการพยายามวิเคราะห์นโยบายทางการเมืองของจีน
มีคนแซวว่าราชว.ศืของมองดกลแมนจูโง่ ที่พอปกครองแบบชาวฮั่นอ่อนแอลง ก่อนหน้านั้นเข้มแข็ง
ผมมองว่าจริงๆแล้วพวกนี้มีความจำเป็น
การทำสงครามกับการปกครองคนละเรื่องกัน
มองโกลแมนจู เอากองทัพ แม่ทัพอย่างอ๋าวป้ายยึดครองประเทศได้
แต่การปกครองต้องเอานักปราชญ์บัณฑิตต่างๆปกครองแผ่นดิน
ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถจัดเก็บภาษีหรือกำหนดนโยบายอะไรได้
มุกอย่าง "ส่งนกเยหี่ยวให้ข้าห้าตัว ผ้าแพรยี่สิบพับ"แล้วข้าจะส่งแก้วแหวนเงินทองกลับคืนไปมากกว่าเดิม คือนโยบายที่ราชสำนักมีต่อคนกลุ่มน้อยมาตลอด
ซึ่งราชสนัำกของไทย ก็เหนจุดนี้เลยส่งเครื่องราชบรรณาการไปบ่อยๆเพระาได้ของดีกลับมาเยอะ
ราชสำนักจีนก็หน้าใหญ่ ต้องให้ของพวกเรากลับมาแม้จะอยู่ในช่วงจนอยู่ก็ตาม
คือผมเอามุกนี้ไปใช้ในเรื่องมีแนวคิดประมาณ
"เจ๊งไม่ว่า อย่าให้ข้าเสียหน้า"