ถ้าอิงเหตุผลในจักรวาลกันดั้ม จำไม่ผิดกันดั้มจักรวาล UC เหมือนจะบอกไว้ว่าเพราะกันดั้มมันใช้อนุภาคไมนอฟสกี้เป็นแหล่งพลังงาน ซึ่งไอ้ไมนอฟสกี้เนี่ยมันสามารถแผ่รังสีออกมารบกวนระบบนำวิถีของมิสไซล์ได้ กันดั้มเลยต้องใช้อาวุธปืน เลเซอร์ และอาวุธระยะประชิดต่อสู้ แต่ไม่แน่ใจว่าจักรวาลอื่นๆ นี่อธิบายไว้ว่าไงนะฮะ
แต่ถ้าอิงเหตุผลของคนแต่ง เพราะมัน "เท่" สู้การยิงปืน การใช้ดาบ และปืนเลเซอร์ไม่ได้ครับ แค่นั้นแหละ
จักรวาลนึงที่อธิบายไว้ดีมากคือจักรวาลของ
นิยายต้องห้ามของสารขัณฑ์แลนด์ Legend of the Galactic Heroes ครับ
การรบในจักรวาลนั้นจะเน้นปืนลำแสงเป็นหลัก ปืนที่ยิงกระสุนเป็นลูกๆ ออกมา มิสไซล์ หรือกระทั่งยานรบขับไล่ที่หนังอวกาศไซไฟทั้งหลายชอบใช้กันนั้นแทบไม่ค่อยได้เห็นเพราะว่าระยะยิงของปืนลำแสงในเรื่องมันไกลมากๆ
หากเอา supplementary material ของภาค 1984 เป็นตัวอ้างอิง ระยะยิงของปืนลำแสงใน Legend of the Galactic Heroes นั้นมีระยะยิงหวังผลที่ 20 วินาทีแสง
20 วินาทีแสงนี่คือระยะเท่าไหร๋? เอาง่ายๆ นะครับ ระยะทางระหว่างโลกไปถึงดวงจันทร์จะประมาณ 1 วินาทีแสง ที่ระยะนั้นจรวดอพอลโลยังใช้เวลาถึง 3 วันกว่าจะไปถึง ดังนั้นกว่ามิสไซล์จะไปถึง กองยานรบมันก็ยิงบีมใส่กันจนรู้ผลแพ้ชนะไปแล้ว เครื่องบินขับไล่ก็เจอปัญหาเดียวกัน
ปืนที่ยิงกระสุนเป็นลูกๆ เพราะไม่ได้วิ่งที่ความเร็วเข้าใกล้ความเร็วแสง กว่าจะไปถึง ยานรบข้าศึกก็บินไปไหนต่อไหนแล้ว แต่เนื่องจากความเร็วกระสุนที่ 5% ของความเร็วแสงเลยทำให้ระยะหวังผลดีกว่ามิสไซล์หน่อยนึงเท่านั้น
แล้วก็ยังไม่นับว่ายานรบในเรื่องนี้มีระบบ ECM, ECCM ที่โหดยิ่งกว่าอนุภาคไมนอฟสกี้ ทำให้อาวุธปล่อยนำวิถีทุกอย่างไร้ค่า และกองยานรบถึงต้องยกกันมาเป็นฝูงมหึมาแล้วสาดบีมใส่กันราวกับทหารปืนคาบศิลาในยุคศตวรรษที่ 18 เพราะไม่งั้นมันแทบไม่มีหวังจะยิงโดนอะไรกันเลยแม้แต่ใช้บีมก็เถอะ
แต่มิสไซล์ ปืนใหญ่ กับยานบินขับไล่ก็มีประโยชน์ตอนบุกเข้าประชิดตัวอยู่นะครับ ไม่ใช่ไร้ประโยชน์ เพราะโล่พลังงานในเรื่องนี้ป้องกันแต่บีม ไม่ป้องกันกระสุนหรือมิสไซล์ (เหมือนกับโล่พลังงานใน Star Wars นั่นแหละครับ)