คือตอนนี้ไปเจอเว็บต่างประเทศวิจารณ์นารุโตะนิดหน่อยแล้วทำให้ผมคิดขึ้นมาน่ะครับ
หากมองแบบหนึ่งผมมองว่านารุโตะออกแนวสมาธิสั้น ไม่สามารถเพ่งความสนใจอย่างใดอย่างหนึ่งได้นานๆ
แต่จะเป็นคนที่พัฒนาได้รวดเร็วในการลงมือภาคปฏิบัติที่ทำให้คนประเภทนี้เห็นว่าไม่น่าเบื่อ
ก็ไม่แปลกเพราะที่จำได้การเรียนรู้มีหลายแบบ
ทั้งพวกที่เรียนด้วยภาพ เรียนด้วยการฟัง และผ่านประสบการณ์จริงๆที่แบ่งแยกความถนัดในการเรียนไป
อาจจะเป็นอย่างที่ผมเคยเจอในเควสต์ประมาณ heroic คนฉลาดระดับที่ทำให้คนทั่วไปทึ่งได้
แต่เหนือขึ้นไปอีกระดับคือ genius ที่ทำให้คนทั่วไปไม่เข้าใจเพราะสมองของพวกเขาจะคิดกันอีกแนวกับคนทั่วไปเลยทำให้ลำบากมาก
เรื่องการจัดการกับพวกที่เหนือกว่าเส้นมาตรฐานอย่าง genius นี้ ทางตะวันตกมีการทำที่ดีกว่า โดยมีองค์กรแนวที่สนับสนุนเด็กที่ไอคิวเกินกว่า 140 ที่ไม่สามารถเรียนร่วมกับเพื่อนในชั้นเรียนเดียวกันได้
ก็เหมือนกับแนวความคิดว่าโรงเรียนคือการฝึกสอนแบบมาตรฐาน อัตราก็ประมาณ 90-110 ไอคิว
ต่ำกว่า 90 หรือสูงกว่า 120 ไปก็จะเรียนในโรงเรียนได้มีประสิทธิภาพไม่เต็มที่
เรียกว่าเกิน bell curve มั้งครับ
เกี่ยวกับกราฟรูประฆังที่เราเห็น คนที่ต่ำกว่าเกณฑ์ 90 หรือสูงกว่า 140 จะเป็นพวกอยู่ตรงเส้นด้านล่างของกราฟรูประฆัง
มีคนวิจารณ์โนบิตะก็ประมาณนี้ล่ะครับ
ประมาณว่าอัจฉริยะใช้งานยาก เพราะไอ้พวกนี้มันติสม์ คนฉลาดระดับธรรมดาใช้งานง่ายกว่ามาก
ไปเจอเรื่องเล่ามาเหมือนกันว่าอาจารย์ผมเคยเจอเด็กคนหนึ่งที่ไม่ตั้งใจเรียนในห้อง นึกว่าไอคิวต่ำกว่าเกณฑ์เลยลองทดสอบดูสองสามครั้ง
พบว่าที่จริงไอคิวสูงกว่าเกณฑ์ทำให้การเรียนในห้องเป็นเรื่องไม่น่าสนุกสำหรับคนพวกนี้
เรียกว่าเป็นมุกเดียวกับชิกามารุเลยล่ะครับ
ว่าเด็กที่ฉลาดไม่ตั้งใจ ต้องทดสอบถึงจะรู้ว่าอัจฉริยะ
แต่นั่นคือชิกามารุ นารุโตะนั้นเกินกว่านั้นไปอีก
สร้างอวัยวะใหม่ได้ รักษาไกได้ แบบที่ไม่เข้าใจมาตรฐานวิชาแพทย์ด้วยซ้ำ
ว่าซากุระหรือชิกามารุคือคนที่เข้าใจในศาสตร์นั้นได้ระดับอาจารย์
นารุโตะคือแนวอคีมีดีส ที่สิ่งที่พวกเขาทำยังไม่มีแม้แต่ชื่อเรียกในทางวิชาการด้วยซ้ำ
คือแนวเรื่องอาจจะบอกว่าเกี่ยวกับความพยายาม แต่โดยสรุปคือเหมือนกับโนบิตะ
มองจากสายตาคนปัจจุบัน เราไม่สามารถกล่าวได้ว่าไอ้พระเอกพวกนี้มันเป็นคนธรรมดาน่ะครับ
นี่อาจจะเป็นมุมมองของฝรั่งที่คิดมากไปก็ได้ครับ
เพราะพวกเนิร์ดฝรั่งชอบเล่นเกมส์กระดานที่ต้องกำหนดค่าพลังและค่าทักษะแน่นอน
เจอเกมส์หนึ่งที่กำหนดค่าพลังตอนแรกประมาณ จักระคาคาชิ 7000
ซากุระ 450
ซาสึเกะ 3500
นารุโตะ 200000
ซึ่งรู้สึกเหมือนกับการ์ดเกมส์ก็จะรู้สึกตัว
โดยการ์ดภาคนารุโตะที่เป็นของแท้ให้จักระนารุโตะอยู่ที่ ??
เครื่องหมายปริศนาว่าอย่างนั้นล่ะครับ
น่าจะเพราะรู้ตัวว่าเอาจักระนารุโตะมาลงในสเกลไม่ได้
แต่ทางจัมป์พอจะแถอย่างนั้นได้
แต่พวกเนิร์ดฝรั่งทำอย่างนั้นไม่ได้ จึงมีการเถียงกันนับร้อยความเห็นล่ะครับ
แต่นั่นในเรื่องค่าพลัง
ในคำว่าอัจฉริยะคือด้านปัญญาหรือความสามารถทางเคล้ดวิชาอย่างที่ผมว่ามาแล้ว
นึกถึงเรื่องคินดะอิจิเหมือนกันครับ
ที่มีโจทย์เลขเรื่องการวัดน้ำหนักทองในถุง
อ.ที่เป็นฆาตกรยอมรับว่าระบบการศึกษาธรรมดาไม่สามารถวัดอัจฉริยะได้
คนทั่วไปอาจคิดว่าชั่งวัดน้ำหนักสองครั้ง
อัจฉริยะคิดว่าครั้งเดียวก็พอ
แนวความคิดการมองโลกผิดไปจากคนธรรมดา