เดี๋ยวๆจะไปซื้อที่ดินทำไม นั่นเจ้าชายน่ะนั่น
แค่ไปทำสิทธิครอบครองให้ถูกต้อง พื้นที่รกร้างกว้างขวางขนาดนั้น
ไม่มีคนมายุ่งหรอกเส้นใหญ่ขนาดนั้น
เออถ้าไปเอาพื้นที่ๆมีคนอยู่สิต้องซื้อ พื้นที่รกร้างน่ะใครกำปั้นใหญ่กว่าก็ได้หมดแหล่ะ
ส่วนราคาที่ดิน ไม่มีประเมินหรอก ที่ดินจะมีค่าก็แค่ในเมือง
นอกเมืองเขาสนแค่มีทรัพยากรอะไร เช่นเหมือง หรือสวนสมุนไพร
ถ้าไม่มีคนก็เอาทหารไปยึด ไม่มีนายอำเภอกล้าเก็บส่วยหรอก
ส่วนการปฏิวัติอุตสาหกรรม เอาจริงๆ ก็ไม่มีประโยชน์ต่อตัวเอกเท่าไหร่นะ
เพราะปรกติกว่าจะทำสำเร็จอย่างไว ก็ 5 ถึง 10 ปี ก่อนนั้นก็ต้องลงทุนมหาศาล
แต่ดูตามสเกลพลัง ฉินหมิงซื่อ อีก 1-2 ปี ก็เวลตันแล้ว
ถ้าจำไม่ผิดใส่เซ็ตติ้งไว้ว่าพลังขึ้นง่ายไม่มีคอขวด
แล้วก็ขั้น 9 กว่าๆแล้ว ทั้งที่อายุ 16 อีกไม่เกิน 1-2 ปีก็น่าจะเวลเต็มไปตีกับมังกรอวกาศ
ถ้าเขียนว่าการพัฒนาเป็นไปอย่างรวดเร็ว
มันก็ต้องมีการเดินทาง การขนส่ง การกระจายสินค้า
การสร้างตลาดและความเชื่อมั่น
เว้นแต่จะให้ขั้น 8-9 เป็นเด็กส่งของ
ขั้น 6-7 เป็นคนงาน
ซึ่งตามสเกลที่ควรจะเป็น คือเป็นได้แค่ บ.ยักษ์ใหญ่
แต่การจะปฏิวัติได้ มันคือระดับ ประเทศ หรือระดับเมืองทั้งเมือง
ซึ่งคง 10 ปีขึ้นไป
เพราะขนาดปัจจุบัน สั่งสินค้าล็อตนึงๆ
กว่าจะเริ่มสั่งจนผลิตส่งสินค้าอุตสาหกรรม ก็กินเวลา 2-3 เดือนได้
ไอ้ที่เราสั่งได้ไวๆมันคือ ทำซ้ำ กับมีสินค้าในสต็อก
เพราะถ้าผลิตยา อย่างทำจากโสมพันปี
ต่อให้ใช้สูตรโกง จนเหลือใช้เวลา 100 ปีปลูกยังไงของก็ไม่พอ
หรืออุตสาหกรรมเหมืองแร่ กว่าจะขุด ส่ง หลอม แปรรูป
มันก็ไม่ใช่ว่าจะจบใน 1-2 ปี สำหรับการเริ่มต้นใหม่
แต่ก็นะถ้ากะแค่อ่านกันในนี้ ก็ตามสบาย เอาจริงๆก็เป็นนิยายแต่งตามใจสนองนี๊ดอยู่ละ
เดี๋ยวถ้าหลุดคอนเซ็ปกันมากๆ เดี๋ยวเล่นมุกอยู่คนละยุคกันก็ได้ 
@deaddy...เหตุผลแบบเดียวกับโลกความจริงคือ นอมินี่ ครับ
ประมาณว่าเอาคนอื่นบังหน้าน่ะ ไม่ออกหน้าโดยตรง
อย่างเรื่องพยัตฆ์ราชซ่อนเล็บ ร้านผ้าในเมืองหลวงก็เป็นของท่านอ๋องแต่ให้เถ้าแก่หวังหรือใครออกหน้าเป็นเจ้าของไป
โลกความจริงก็คล้ายๆกันมีนอมินี่ของคนใหญ่คนโตหลายอย่าง...
คือเรื่องของการทำยา ผมเอามุกมาจากนิยายที่ว่าคนมีวิชาอักขระ จะปรุงยาได้ดีกว่าคนที่ไม่มีน่ะครับ
และกำหนดให้คนเรียนอักขระเป็นของหายาก
แต่เรียนยากเพราะต่างกับลมปราณเหมือนกับเอสเปอร์ในอินเด็กซ์ที่ต้องใช้การคำนวณภาษาสัญลักษณ์ต่างๆสูง
..
เรื่องเด็กเก็บของ คือ มุกที่ท่านว่าเก็บอุจจาระ สิ่งปฏิกูล เจอคนเล่นเควสต์คิดเหมือนท่านเลยน่ะครับ
ว่าได้เอาของพวกนั้นมารีไซเคิลเป็นอิฐและปุ๋ยที่มีคุณภาพสูงเพราะมาจากคนมีพลัง
หลังจากนั้นก็คอมโบด้วยวิชาอักขระ
ส่วนเฮโรอีนกับฝิ่นนั้นหมิงซื่อ เพิ่มพลังให้มากขึ้นด้วยอักขระน่ะครับ
หากมองในแง่หนึ่ง พวกยาสูบเป็นของนันทนาการ ไม่ใช่ของที่ฝึกวิชา
จึงไม่มีใครเผาพิณต้มกระเรียน ฆ่ากันมากอย่างโสมพันปีหรือสูตรปรุงยา
ผมมองต่างจากท่านว่า โสมพันปี ต่อให้ผลิตได้จากโสมร้อยปี ก็ไม่ใช่ของที่ควรจะขายจำนวนมาก
ของที่ขายจำนวนมากได้ควรจะเป็นของฟุ่มเฟือย เช่นเสื้อผ้า น้ำหอม สุรา ต่างๆ
ลูกค้าที่ซื้อโสมพันปีไป ส่วนใหญ่จะเป็นสำนักโอสถหรือหน่วยแพทย์ของพรรคใหญ่
การทานโสมพันปี โดยไม่อัพเกรดด้วยการปรุงยาของนักโอสถคือการสิ้นเปลืองอย่างมาก
มันเป็นของที่ต้องผ่านการแปรรูป..แต่แน่นอน กินก็กินได้ ไม่มีใครห้าม แต่มันคือสิ่งที่คนทั่วไปไม่ทำกัน
โสมพันปี ก็มักจะผ่านการกลัานทำลูกกลอน หรือผสมกับสมุนไพรขนิดอื่น หรือดัดแปลงให้มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิมนั่นคือแนวคิดของการใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
ไม่ใข่ของที่ควรจะผลิตจำนวนมากน่ะครับ
เวลาพันปี นี่เท่ากับราชวงศ์ฉินตั้งแต่เริ่มจะปลูกได้แค่ห้าต้นเองนะครับ ฮา
...
ว่าไปแล้วเรื่องโสม เจอหนังจีนสมัยก่อนว่าถ้าโสมมันอายุมากๆเข้า ก็กลายเป็นออกมาเดินเล่นข้างนอก มีชีวิตได้เลย
...
เรื่องพลังไม่มีคอขวดนี่ ..หากเอาไปใช้ในวิชาของจักรวาล xianxia อื่นนี่เรียกว่าของเราเป็นระบบที่โกงที่สุดระบบหนึ่งเลยนะครับ ฮา
ผมจะเล่นมุกว่าเนื่องจากบรรพบุรุษรุ่นก่อนๆ เชื่อว่าฝึกช้าหน่อยไม่เป็นไร เน้นปลอดภัยไว้ก่อน ได้อิทธิพลมาจากเส้าหลินและสำนักมาตรฐานเยอะ เลยออกมาเป็นการฝึกยากแต่บรรลุได้อย่างง่ายดาย
ว่าแต่ท่านกำหนดให้ฝ่ายธรรมะยังฝึกและบรรลุง่าย ฝั่งอธรรมมีอะไรเป็นที่ดึงดูดครับ?
คือผมพยายามจะอธิบาย(แถ) ในเรื่องว่า อธรรมก็อย่างที่คิดกันคือฝึกได้เร็วกว่าและรุนแรงกว่า
นึกถึงสัปประยุทธทะลุฟ้าที่มีคนผ่าตัดร่างกายเอาชิ้นส่วนสัตว์อสูรเข้ากับตนเองหรือ แม่นางคนหนึ่งมีร่างกายพิษเลยฝึกวชาพิษ ความก้าวหน้ารวดเร็วกว่าพระเอกเสียอีก
เอาเป็นว่าโลกนี้ของพวกเรา มีทรัพยากรเยอะละกันนะครับ เลยโดยผมถือว่าพัฒนาวิชาได้ล้ำลึกกว่านิยายเรื่องอื่น
เพราะตามความเห็นของผมมองว่า วิชาของเราโกงมากกว่าเรื่องอื่นมาก ถ้าไม่มีคอขวดในการฝึก
มันคือสัญลักษณ์ของความลึกล้ำของวิชามากกว่าการระเบิดภูเขาเผากระท่อมเสียอีก
เหมือนเครื่องบินสมัยก่อนดูเท่แต่ระเบิดบ่อยๆ ปัจจุบันรูปร่างไม่ตื่นตาตื่นใจแต่มั่นใจได้ทุกครั้ง
การลดความซับซ้อนและปัญหาที่เกิดระหว่างกระบวนการได้คือสัญลักษณ์ของความก้าวหน้าและการพัฒนามากกว่าอะไรที่ฉาบฉวย
..
เรื่องปฏิวัติอุตสาหกรรมผมจะแก้ตัวว่าแนวคิดน่ะแพร่กระจายไปได้แต่ต้าฉินกว้างเกินไปจะสำเร็จก็ต้องกินเวลาหลายปี
แต่เรื่องการขยายกิจการสามารถทำได้ตามปกติ ไม่มีใครว่าอะไร
คนที่มีความสามารถปรุงยา ก็ผูกพันกับพวกร้านค้าต่างๆ หากปรุงยารักษาบาดแผล เพิ่มพลังปราณที่ขายทหารรับจ้างได้ก็จะทำกิจการได้อย่างรุ่งเรือง
นักปรุงยา คนภายนอกดูเหมือนเย่อหยิ่ง แต่ปรกติเพราะ นักแรุงยาไม่ร่อยมีใครอยากปรุงยาชั้นต่ำ เพราะรู้สึกเสียเวลา
อยากเอาเวลามาคิดสูตรยาใหม่หรือปรุงยายากๆท้าทายตนเอง
ไม่มีใครอยากเป็นกรรมกร ที่ต้องปรุงยารักษาบาดแผลขั้นต่ำหมื่นเม็ด ฟื้นฟูปราณขั้นต่ำแสนขวด แบบโรงงานนรก
ต้องการการนับหน้าถือตาอย่าง ปรุง "โอสถคืนชีวิต"หนึ่งขวด ที่พรรคฟ้าดินจะเอาไปช่วยลูกชายประมุขพรรค ทำให้พรรคฟ้าดินติดหนี้บุญคุณนักปรุงโอสถคนนั้นและขื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วแผ่นดินมากกว่า
แต่นักปรุงโอสถระดับร่างก็ต้องจำใจทำเพราะเป็นแหล่งรายได้ ก่อนที่จะมีชื่อเสียงโดยดัง
