จริงๆ ผมก็เพิ่งหยิบมาอ่าน...
ขอวิจารณ์ เลยว่า ภาคหนึ่ง ยอมรับว่าน่าติดตามพอสมควร โดยเฉพาะจุดหักมุมต่างๆ...
รวมทั้งใช้ความเป็นคนอนาคตให้เป็นประโยชน์ ถึงจะมีหลายๆ จุดที่ยกให้ตัวเอกมันรอบรู้เกินคนธรรมดาเกินไปหน่อยไหม
แต่โดยรวมๆ ก็ยังพอยอมรับได้ จุดที่ผมชอบเลยคือสวมรอยโดยใช้ความรู้อนาคต มาพลิกจุดวิกฤติที่มองแล้วไม่มีทางรอด
หากให้วิจารณ์ ภาค 1 คงได้ ซัก 7/10
ส่วนภาค 2 คงบอกว่า WTF
คนในยุคเก่า มันจะรอบรู้อะไรขนาดนั้น กฏระเบียบ อ่านปุ๊บหาจุดอ่อนได้เลย
ทำสงครามปั๊บ เก่งว่าแม่ทัพ ทั้งๆ ที่ไม่ได้เรียนรู้มาเท่าไหร่ แถมใครพูดอะไรรู้หมด
แล้วพระเอกภาคแรกบอกหวงลูกสาว บทยกให้ชาวบ้านก็ยกให้ง่ายๆ มันจะบ้าไปไหม....
ยิ่งเรื่องฝึกทหาร คนธรรมดาฝึกสองเดือนเก่งกว่าพวกในกรมกอง มันจะบ้าไปไหน
พวกปราชณ์เร้นกาย ดันรู้จักสัญญาประชาคมที่ คำนี้มันควรเกิดหลักมีลัทธิสังคมนิยม...
แถมยึดโยงคุณธรรมแบบแปลกๆ แถมไม่เข้าตรรกะ แล้วพยายามให้มีฉากหวานๆ แบบไม่เข้าท่า
แถมชนะศึกอะไร คาดการณ์ได้ไปหมด ไม่ต้องสืบข่าวคาดการณ์ได้หมด
ชาวบ้านมีแต่จุดอ่อน แต่ตัวเองไม่มีเลย หรือมีก็คนอื่นมองไม่ออก
นี่มันเหมือนทั้งโลกมีแต่คนปัญญาอ่อน....
สรุปคือ ภาคสองโครตมั่ว...... แบบปัญญาอ่อน
แถมหากอ่านดีๆ จะรู้ว่า จุดหักเหหลายๆ จุด มันลอกเรื่องอื่นๆ มานี่...
ไม่มีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองเลยภาคนี้.....
หากให้คะแนน 1/10 พอ...
หากพิมพ์ภาคสองมาก่อน ผมคงไม่มีความคิดซื้อภาค หนึ่งแน่ๆ
ภาคสองนี่เหมือนเขียนมานิยาย op ที่ขโมยพล๊อตชาวบ้านจริงๆ