[quote/]
เห็นด้วยเลยฮะ ผมชอบนะ ผุ้ชายก็มีสิทธิ์บ่นผู้หญิง ผู้หญิงก็สิทธิ์บ่นผู้ชาย
แค่นี้ชายหญิงก็เท่าเทียมกันจริงๆแล้วไม่เห็นต้องมาคิดอะไรให้มากความ
ความไม่เท่าเทียมก็ใช่อ่ะนะ แต่ลองเปลี่ยนไปมองในมุมที่ตัวเองมีลูกสาวน่ารักสุดๆสักคน
แต่ต้องไปยกให้ไอ้ผู้ชายที่ไม่มีปัญญาหาเงินเลี้ยงดูครอบครัวได้หรือป่วยออดๆแอดๆ
อย่าว่าแต่ผู้เหญิงเลยครับผมเองในฐานะผู้ชายที่เป็นพ่อถ้าไอ้ผู้ชายไม่ได้เรื่องหรือขี้โรค
เข้ามาใกล้ลูกสาวผมก็ไม่ยอมแล้ว ผมอยากให้ลูกสาวผมมีความสุขมากกว่าต้องนั่งรับผิดชอบชีวิตผู้ชายไม่ได้เรื่องทั้งชีวิต
ส่วนถ้ามองในฐานะตัวเองที่เป็นผู้ชายหากผมป่วยจนดูแลครอบครัวไม่ได้ผมนี่แหละจะเอ่ยปากเองเลยว่าให้แฟนหรือคนที่ผมรักไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเลย
คือส่วนตัวผมไม่เคยรู้สึกสงสารตัวเองเพราะมั่นใจว่าดูแลตัวเองได้หรือยอมตายคนเดียวดีกว่าถ้าตัวเองเป็นภาระให้คนที่ผมรักนี่ผมรู้สึกเฟลหนักกว่าอีก
แต่ถ้าว่ากันตามธรรมชาติตัวผู้มันก็โดนกำหนดมาแล้วว่าถ้าเอ็งไม่แข็งแกร่งก็ไร้คู่
ลองไปเทียบกับพวกสัตว์ดูก็ได้นกตัวผู้ทำรังไม่ได้ตัวเมียก็ไม่เอาอย่างสิงห์โตหรือลิงจ่าฝูงก็ไม่มีที่ยืนให้ตัวผู้ที่อ่อนแอนะ
เรื่องบ่นไม่ว่าหรอก แต่ถ้าจะทิ้งเพราะจน
มันก็ต้องคนละครึ่งนะ คือถ้าแบบตอนแรก จนๆ มาเจอกันสุดท้ายเลิกอันนี้ไม่ว่า
แต่ถ้าแบบตอนแรกผู้ชายรวย พอแต่งกันไปพอผู้ชายพลาดแล้วเลิกเพราะจนนี่ ถือว่าเป็นความรับผิดชอบร่วมกันนะ
เพราะเวลาหลังจากสมรส ถ้าได้ตังเป็นสินสมรส
แต่พอจนขึ้นมาจะมาโทษผู้ชายฝั่งเดียวไม่ได้
แต่ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วจากผู้ชายรวยแล้วจน ผู้หญิงขอเลิก
ผมว่าเป็นบุญของผู้ชายนะ
คนที่อยู่ด้วยแล้วทำให้ล่มจมน่ะ ห่างๆน่ะดีแล้ว
ส่วนกรณี ผู้ชายห่วยๆ กับผู้หญิงเก่งๆนะ
ถึงผู้ชายหาตังไม่เก่ง แต่เรื่องอื่นๆก็ช่วยได้
อย่างคอยเทคแคร์ เลี้ยงลูกให้ หาอาหาร
แต่ถ้าผู้ชายที่นอกจากหาเงินไม่เก่งต้องให้เมียหาเลี้ยง
แล้วยังทำตัวขี้เกียจเป็นลูกคุณหนู ให้เมียเทคแคร์อีกอันนี้โครตแย่
เพื่อนผมมันนินทาว่าที่น้องเขยให้ผมฟังอยู่
ราวๆน้องสาวมันเป็นหมอ
ทำงานหัวหมุน แต่ผู้ชายยังกับลูกคุณหนู แถมไม่มีความมั่นคงในการงานอีก
แบบเพื่อนมันนินทา ว่ามันลาออกเองเพราะงานไม่มีความท้าทายตามที่มันบอก หรือมันโดนไล่ออกกันแน่วะ