"วิกฤตวัยกลางคนของโอตาคุ"ยิ่งแก่ยิ่งดูอนิเมะน้อยลง"จริงไหม?
.
?ออกตัวก่อนว่าจริงๆ ผมเกิดมาก็คิริโตะแล้ว(เหรอ?) ผมเชื่อว่ามีพวกเรา(เหมารวมเลยนะ)หลายๆคนเคยตอนเป็นเด็กๆเคยคิดกันแหละว่า "โตไปผมก็ยังดูอนิเมะอยู่ ผมจะรักอนิเมะตลอดไป" ผมเองก็เคยคิดแบบนั้นครับ
.
ตัดกลับมาผมเองในวัยผู้ใหญ่เต็มตัวแล้วทำงานแล้วมีเงิน แต่สิ่งที่ผู้ใหญ่หลายคนเป็นคือ "เราไม่มีเวลา" นั่นเป็น 1สาเหตุที่ทำให้เราดูอนิเมะน้องลงด้วย
.
?แต่ผมมองย้อนกลับมาดูตัวเองแล้ว ผมอยากเรียกมันว่า "วิกฤตวัยกลางคนของโอตาคุ" ครับเพราะนอกจากเราจะไม่มีเวลา สิ่งที่เรามีมากเกินไป มันคือ โครงสร้างประสบการณ์ ในสมองของเราเองครับ
-เมื่อเราดูอนิเมะมา 20-30 ปี สมองเราได้สร้าง "คลังข้อมูลพล็อต" ไว้มหาศาลแล้ว ทำให้เราหมดความตื่นเต้นกับอนิเมะเพราะไม่มีความ "Surprise" เหลืออยู่ เราจึงรู้สึกว่ามัน "ซ้ำ" ทั้งที่เด็กยุคนี้อาจมองว่าเป็นเรื่องใหม่สุดยอด
-เรามักเผลอเอาอนิเมะ "ระดับกลางๆ" ของปีนี้ ไปเปรียบเทียบกับ "ระดับตำนาน" ในยุค 90sเรามองอดีตสวยงามกว่าความเป็นจริง ทำให้มาตรฐานความพึงพอใจของเราสูงเกินกว่าค่าเฉลี่ยของตลาดปัจจุบัน จนสุดท้ายผิดหวังกับอนิเมะกลางๆจนรู้สึกเหมารวมว่า "มันแย่ลง"
-กลุ่มเป้าหมายที่ไม่ใช่ "เรา" แล้ว ต้องไม่ลืมว่าสุดท้ายอนิเมะก็มีกลุ่มเป้าหมายชัดเจน อนิเมะส่วนใหญ่ในยุคนี้จะผลิตมาเพื่อตอบสนองต่อ "ความว้าวุ่น" ของวัยรุ่น ซึ่ง "เรา"ไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายเขาแล้วแต่ มันก็จะมีแหละอนิเมะที่ทำมาสำหรับคนวัยผู้ใหญ่แต่มันน้อยกว่าไงเราเลยรู้สึกกันว่า "เราดูน้อยลง"
.
สุดท้ายจริงๆ ผมคิดเองว่า "เลิกดู=ไม่ผิด" ผมคิดว่ามันก็เหมือนอะไรต่างๆที่สุดท้าย มันจะเหลือแค่ น้อยลงที่เราชอบจริงๆ เท่านั้นแต่แน่นอนเราไม่สามารถทำได้เหมือนสมัยก่อนแล้วจริงๆ ที่ดูอนิเมะเป็นสิบๆเรื่องในแต่ละซีซัน และผมเชื่อว่ามี"หลายคน เป็นแบบผม"
.
สุดท้ายและท้ายสุด "เราไม่ได้เลิกเป็นโอตาคุ" เรายังเป็นอยู่ครับภูมิใจกับมันต่อไป เพราะยุคนี้ เขาก็ขุดพวกอนิเมะเก่าๆมารีเมคใหม่ ให้พวกเราดูอยู่เรื่อยๆอยู่แล้วอย่างล่าสุดรันม่า1/2 ไหนจะจอมโหดกระเหล็กที่จะมาปีหน้าอีก ยังไงพวกคุณก็ยังต้องดูอนิเมะต่อไปครับ..
https://www.facebook.com/photo/?fbid=1398675964976554&set=a.327459588764869 
