ผมมองว่าฆ่าตัวตายถ้ามีคนสังเล่มย้อนแล้วไม่มีของปล่อยไห้ลูกค้ารอว่าจะพิมใหม่หรือป่าว ผมเห็นด้วยเรื่องการสต็อกของว่าถ้าทำมาเยอะขายไม่ได้มันขาดทุน แต่เดียวนี้โรงพิมไม่ได้กากเหมือนสมัยก่อนที่พิมล็อทหนึ่งไช้เวลาเป็นเดือนได้ไม่กี่พันกี่หมื่นเล่ม และพิมจำนวนน้อยจะขาดทุนเหมือนสมัยก่อนเดียวนี้พิมวันเดียวก็พร้อมขายแล้วต้นฉบับนิยายการตูนทำเองเข้าโรงพิมสังทำสิบเล่มร้อยเล่มยังได้เลย สำนักพิมที่ขายเองทำใมมันจะพิมขายเมื่อถูกสังไม่ได้ ถ้าทำแบบนี้เล่มท้ายๆยอดจะลดลงแน่นอนเพราะจะมีคนที่ตามซื้อไม่ทัน คนที่มีเล่ม5แต่ไม่ทันซื้อเล่ม6เค้าก็จะไม่ซื้อเล่ม7เเน่นอนยิ่งทิ้งเวลานานๆไปเรื่องนั้นจะถูกเทเล่มหลังๆจะยิ่งขายได้น้อยลง ไม่รู้ว่ายิ่งทำการตลาดของพวกหนังสือนี่ยิ่งมายิ่งลงเหว
ผมเทไปหลายเรื่องละ ด้วยเหตุผลตามที่ท่านว่า
และตอนนี้ก็เททั้ง สนพ. เพราะกลัวลืมซื้อจนฟันหลออีก
มองในแง่ดีคือประหยัดไปเยอะ ปกติผมซื้อของลักพิมพ์เยอะที่สุดแล้ว
แต่ผมสงสัยว่าถ้าเรื่องไหนที่ขายได้น้อยทำไมไม่ให้ลูกค้าที่อยากได้จริงๆสั่งจองแล้วโอนเงินเต็มจำนวนไปก่อนละครับ. ราคาอาจจะแพงกว่าเรื่องปกติพอสมควรแต่ถ้าคนที่อยากได้จริงๆผมว่าเขายอมจ่ายนะ
ป.ล เช่น เนียลโกะเป็นต้น 
Iris Zero ผมโดนไป 5 เท่าของราคาปก แถมไม่ใช่มือหนึ่งด้วย
