เขียนแบบให้เข้าวินคนนึงแน่ๆแต่ยังไม่ให้เห็นหน้านางเอก ตัดไปที่หน้าสุดท้ายเป็นกระดาษเปล่าพร้อมข้อความสั้นๆว่า 'อยากได้ใครก็วาดเอาเองเลย'
หรือไม่ก็สาวปริศนาาที่ไม่เคยโผล่มาในเรื่อง ส่วนสาวอื่นๆแค่เป็นความทรงจำสมัยวัยรุ่น (ก็ส่วนใหญ่ภรรยาที่แต่งไม่ได้เป็นแฟนคนแรกเสมอไป)
ถ้าเป็นนักเขียนก็คิดจะมีคอนเซ็ปท์จบวอนเท้าแบบนี้ทุกเรื่องแหละค่ะ
ที่ผมคิดไว้ก็ประมาณอย่างนี้เหมือนกันครับ
ภาคสมัยเด็กผจญภัยต่างโลกมาด้วยกัน โตขึ้นเธอไปคบกับนักกีฬาฟุตบอล
เหมือนกับเรื่องอาร์ทิมีส ฟาวล์
ที่นึกว่าเด็กหญิงจะเป็นแฟนอาร์ทีมิส แต่เธอไปคบกับนักขับเครื่องบินและเล่นสกี
...
ว่าไปแล้ว
ผมย้งโมโห เรื่อง ตาแว่น เซียนเกมรักฯ ไม่หาย
จากการวิเคราะห์คำพูดของคนเขียน ในช่วง คานอนคนเขียนคิดย่าคือการจบแบบ True End
เลือกทางจบแบบนั้น
หากว่ากันตรงๆ ที่กับจิฮิโระ
ผมไม่ได้ว่ามันจะ True End ตรงไหน
สองคนนี้เข้ากันได้ตรงไหน หรือก็เปล่า? นิสัย งาน อดิเรก ไปคนละทิศทาง
แย่กว่าสาวคนอื่นที่มีสิ่งที่หลงใหลที่พอจะคุยกันได้อีก แต่คนเขียนดันบอกว่าเคมะชอบจิฮิโระ? นี่เรอะ true end ที่ว่า?
ท่าทางคนเขียนจะเจอแรงตอบกลับจากนักอ่านมาเยอะ
เลยเปลี่ยนภาพจากเคย์มะ หน้าแดงเป็นหน้าเฉยๆ ตอนเจอจิฮิโระมนรวมเล่ม
หากให้ผมเดาล่ะก็
จิฮิโระ คือ สาวในฝันของคนเขียน ไม่ใช่ของเคย์มะ
คนเขียนเป็นคนจริง ต้องการอยู่ในโลกความเป็นจริง จิฮิโระที่เป็นสาวใกล้เคียงของจริงที่สุด
จึงเป็นที่ปรารถนาและมองว่าเป็น True End
แบบเดียวกับนักเขียนหลายคน แม้กระทั่งนิยายจีนสมัยโบราณ ก็ยังเอาแนวคิดให้พระเอกมีแนวคิดภริยาคนเดียว
เอาศีลธรรมสังคมสมัยใหม่ไปจับมนเนื้อเรื่อง
ตัวละครเคย์มะ ดันถูกคนเขียนเอาแนวความคิดตนเองไปให้ ทำให้จบอย่างนั้น
ทั้งที่ความจริง โลกที่เคย์มะยู่ ไม่ใข่โลกความจริง มีเทพธิดา ปีศาจอยู่เต็มไปหมด
จะบอกว่าจบแบบนั้นเป็น True End เรอะ ? ตลกแล้ว
ให้เคย์มะ เลือกยุคคิวและเข้าสู่โลกแห่งจินตนาการไปไม่กลับมา ผมยังเคารพเคย์มะมากกว่านี้
ว่าเชื่อในอุดมการณ์ของตนเองจนถึงที่สุดจริงๆ
พูดแล้วโมโห