ที่จริงก็น่าจะเดาเรื่องเวทมนตร์กันได้นะ พวกนิทาน นิยาย เรื่องเล่าผู้กล้า จอมมาร ไม่มีมั้งรึ 55555555
หลักๆ คือถูกคิดว่าเป็นเรื่องแต่งเรื่องไร้สาระครับ แนวความเชื่อของเด็กในเมืองแห่งการศึกษาคือพลังพิเศษหรือปรากฏการเหนือธรรมชาติสามารถอธิบายได้ด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ได้ อย่างพวกพลังพิเศษ ขนาดรู้ตัวขององค์กรณ์ผู้ใช้เวทมนต์ ยังมีการเข้าใจว่านั่นเป็นกลุ่มองค์นอกเมืองที่ใช้พลังพิเศษเหมือนกัน แต่ใช้วิธีการในการสะกดจิตหรือสร้างความเชื่อเพื่อดึงพลังออกมา ไม่ได้เชื่อว่ามันเป็นเวทมนต์จริงๆ (ขนาดระดับเบื้องบนหลายคนก็คิดแบบนี้ หรืออาจจะถูกบิดเบือนข้อมูลให้คิดแบบนี้ คนที่รู้ว่าผู้ใช้เวทมนต์เป็นศาสตร์เวทจริงๆ มีน้อยมาก)
อย่างหงอกหรือคุโรโกะ เห็นพวกผู้ใช้เวทสร้างรูปแบบคาถาหรือเขียนรูนครั้งแรกยังคิดไปเลยว่าเป็นการสร้างสัญลักษณ์หรือวิธีการเพื่อสะกดจิตตัวเองในการดึงพลังพิเศษออกมาใช้ เอาง่ายๆ ว่าเอาทฤษฏีทางวิทย์เป็นที่ตัั้งในการคิดเรื่องพลังเหนือธรรมชาตินั่นล่ะนะ
หรือก็คือ มุมมองเมืองแห่งการศึกษาส่วนนึงมองว่าพวกผู้ใช้เวทคือพวกผู้ใช้พลังจิตที่ใช้การสะกดจิตและความเชื่อในการดึงพลังแล้วมโนกันไปเองว่าพลังพิเศษที่ตัวเองมีคือเวทมนต์