อืมยังไงดี
ตอนเป็นเด็กช่วงประถมปลายจนเข้ามหาลัยเราค่อนข้างชอบเรื่อง Hunter x Hunter มาก จนดูอนิเมะซ้ำแล้วซ้ำเล่า อ่านมังงะเรื่องนี้จนลอกเลียนแบบลายเส้นของอ.โทงาชิ(แถมด้วยติดตามชีวิตของ อ.) เนื้อเรื่องตัวละครอยู่ในหัวเพื่อนถามมาตอบได้หมด ที่เราทึ่งตัวเองคือตอนนั้นจำได้แม้กระทั่งเลขผู้เข้าสอบฮันเตอร์แต่ละคนตั้งแต่รอบที่กอร์นสอบจนคิรัวร์สอบรอบสอง หรือแม้แต่ตัวประกอบเล็กๆ ที่มีชื่อโผล่มาแล้วหายไป(มีทั้งตาย,สาบสูญ) ไปงานต่างๆ ถ้ามีของขายเกี่ยวกับเรื่องฮันเตอร์ก็จะซื้อเก็บไว้ ทำหนังสือรวบรวมข้อมูลเนื้อเรื่อง/ตัวละครและยังเขียนคอมเม้นวิเคราะห์เอาไว้ด้วย บางครั้งก็มีจินตนาการว่าตัวเองมีเน็นสายพิเศษบ้าง เป็นญาติตระกูลโซดิ๊กบ้าง อยากทำตามความฝันเป็นหมอเหมือนเลโอลีโอบ้าง ....
หลังจากเข้ามหาลัยแล้วเรียนหนักจนแทบห่างหายไป แต่พอเครียดมากๆ เราใช้วิธีทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้าแล้วมาดูอนิเมะหรืออ่านมังงะที่ชอบ แม้จะเพื่อนจะเตือนว่าต้องทำงานให้เสร็จก่อน แต่ว่าถ้าไม่ผ่อนคลายเลยสมองก็ไม่แล่นค่ะ
ปล.ปัจจุบันหันมาอ่านนิยายแปลจีนเต็มตัว HxHก็เริ่มจะลืมบางส่วนไปบ้างแล้ว
ตอนแรกว่าจะให้น้องสาวสืบทอดเจตนารม แต่น้องกลับติ่งLovelive