......เล่มนี้เปิดด้วยคำพูดของชายคนหนึ่งที่เหมือนจะบรรลุถึงตัวตนของตัวเองแล้วว่าแท้จริงเขาต้องการอะไร....
******************************************************************************************
"ฤดูร้อนในวันนั้นผมได้กลับสู่สมรภูมิอีกครั้ง...ไม่สิต้องเรียกว่าได้รับโอกาสให้กลับไปสมรภูมิอีกครั้งถึงจะถูก"
"และในวันนั้นผมก็ได้รู้ซึ้งเลยว่าสถานที่ ที่จะพิสูจน์คุณค่าของคนเราได้ดีที่สุดนั้นไม่ใช่สนามรบแต่เป็นบ้านที่มีครอบครัวรออยู่ตะหาก"
"และความสำคัญของคนเราไม่ใช่การเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงเพื่อให้ได้มาซึ่ง ลาภ ยศ เงินทองเพื่อจะมาจุนเจือครอบครัวแต่เป็นการพยายามมีชีวิตอยู่เพื่อครอบครัวตะหาก"
"สิ่งเหล่านี้ผมไม่เคยรู้ซึ้งถึงมันมาก่อนเลย จนมารับรู้ก็ต่อเมื่อผมได้จบชีวิตลงบนสมรภูมิในวันนั้นเสียแล้ว"
"และในวันนั้นผมก็ได้กลับไปใช้ชีวิตสงบสุขอย่างที่ควรจะเป็นได้เสียที วันหนึ่งในฤดูร้อนที่ผมจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต"
*****************************************************************************************************
เข้าสู่เนื้อเรื่องคร่าวๆในเล่ม6 ว่าด้วยจู่ๆก็มีการแจ้งให้ผู้เล่นทุกคนเข้าร่วมการแข่งขันที่ไม่มีชื่อการแข่งขันอย่างเป็นทางการและในที่นี้จะเรียกว่าการแข่งขัน"เทสเพลย์"
ซึ่งในการแข่งขันรอบนี้จะไม่ใช่การฆ่ากันเองจนกว่าจะได้ทีมผู้เหลือรอดกลุ่มสุดท้ายเหมือนการแข่งขันSJแต่ถ้าอยากจะฆ่ากันเองก็ไม่มีกฏห้ามในการแข่งขันครั้งนี้เช่นกัน
ทว่าจุดสำคัญของการแข่งครั้งนี้คือผู้เล่นต้องบุกตีฐานของNPCสุดแกร่งให้แตกในเวลาไม่เกิน2ชม.โดยวิธีฆ่าNPCให้หมดหรือจะลอบเข้าไปตีฐานโดยไม่ต้องฆ่าNPCก็ได้(ถ้ามีปัญญา)
แต่ทางผู้จัดขอเตือนว่าNPCในครั้งนี้แกร่งจริงถึงขนาดให้ผู้เล่นมีคนละ3ชีวิตในการแข่งขันครั้งนี้(คราวก่อนผมอ่านตีความผิดคือ มันเขียนว่าตายได้2ครั้งแต่รอบที่3ตายแล้วโอเวอร์ซึ่งก็คือมี3ชีวิตนั่นแแหละ ซึ่งผมเข้าใจผิดว่าตาย2ครั้งก็มีแค่2ชีวิต)
ซึ่งนี่คือโฉมหน้าNPCสุดแกร่งทั้ง7คน(แต่ทางผู้เล่นรวมทีมได้มากสุดแค่ทีมละ6คน)
อันนี้โคตรสปอยจุดหักมุมของเล่ม6
ลองคิดดูว่าในมุมของJacobสยองขนาดไหนที่ได้เห็นหนูเล็นทำประมาณนี้
