ปัญหามันไม่ใช่เธอเก่งเข้าขั้นอัจฉริยะแค่วิชาเดียว แต่ปัญหาคือพวกเธอดันอยากทำในสิ่งที่ไม่ใช่ความอัจฉริยะของตัวเอง
ซึ่งเป็นความเป็นอัจฉริยะของฝ่าย ที่ดันเอามาสอนกันเองไม่ได้เพราะสิง่ที่ตัวเองถนัด ดันไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายไม่เข้าใจยังไงนั้นน่ะสิ
ซึ่งก็ไม่รู้ทำไมมั้ยนะพวก "อัจฉริยะ" เนี่ยส่วนมากไม่ชอบทำอะไรตามพรสวรรค์ตัวเองกันเลย ชอบคิดจะทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัดที่สุด
มากกว่าอาจจะเพราะเบื่อที่ทำเรื่องถนัดมันง่ายและไม่น่าสนใจก็ได้ แต่พฤกติกรรมพวกนี้น่ะมักสร้างความหมั่นไส้ให้คนธรรมดามากที่สุดแล้ว
คือจะเก่งจนเวอร์ก็ไม่ว่าจะหยิ่งทรนงตนในความสามารถก็ทำไป แต่ดันทิ้งสิ่งที่คนธรรมดาอยากจะมีกันไปง่ายๆอย่างไม่ใยดี มันเป็นเรื่อง
ที่ทำให้คนธรรมดาหงุดหงิดที่สุดแล้วละ กับการไม่ใช้สิ่งที่ตนมีให้เต็มที่ ละทิ้งแล้วจะไปเอาอะไรอยากอื่นที่เละเทะแทน
เชื่อว่าเรื่องนี้สุดท้ายก็คงจบที่พระเอกไม่ได้สอนให้เธอทำในสิ่งีท่พวกเธอทำไม่ได้ แต่คงสอนให้เข้าใจถึงสิ่งที่ตนทำได้ดี และเห็นคุณค่า
ของพรสวรรค์ที่ตัวเองมี ที่พูดว่าอยากทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำเนี่ยมันเป็นคำพูด ของเด็กที่ยังไม่รุ้จักโลกจริงๆละนะ(ให้อภัยเพราะโนตมๆ
เท่านัน้เลยนะเนี่ย ตัวเล็กโนตมสุดยอดมาก)
ปล.ชิหายแล้วแบบนี้ก็เท่ากับลงเรือลำเดียวกับราชาเรือล่มอีกแล้วเหรอเนี่ย