เรื่องจิฮิโระ นี่มันต้องเข้าใจก่อนว่าที่เคย์มะ เลือกเธอไม่ได้ใช้ตรรกะ หรือเหตุผลในการเลือกนะครับ
ที่เธอถูกเลือกเพราะเคย์มะ มันซือสัตย์กับหัวใจของตัวเอง โดยใช้ความรู้สึกรัก ชอบมาเลือก
ครับ คนที่ตัดสินใจอะไรแบบวิเคราะห์มาตลอด มาตกหลุมรักนี่มันแปลกๆเอามากๆครับ
เหมือนกับผมอ่านเรื่องหนึ่ง ที่พระเอกซื่อมาตลอด มารักคนหัวปักหัวปำทั้งที่ไม่มีอะไรให้บิ้วท์มาเลยแท้ๆ
เผรียบเปรยเหมือนกับ แฮร์รี่ลงเอยกับจินนี่ ที่จากไปสนใจสาวอื่นอยู่และอยู่ๆมาตกหลุมรักซะอย่างนั้นในเล่มเดียว
แถมเล่มสุดท้ายดันทิ้งแฟนไว้ข้างหลังอีกต่างหาก
เรื่องกฎหมายทางสังคมก็คงมองได้อย่างนั้นล่ะครับ ถ้าพยายามทำให้สอดคล้องกับมาตรฐานศีลธรรมของกลุ่มนักอ่าน
เหมือนโกฮังตั้งใจเรียนหนังสือ ทั้งที่เอาเวลาไปฝึกไคโอเค็นยังจะดูเป็นคนสติดีเสียกว่าในจักรวาลดราก้อนบอล
เกมรักสามารถกำหนดได้ว่าใช้ชีวิตแบบ เอ็กโซซิสต์ ไม่ทำงานที่ติดกับกรอบระเบียบ,เกาะภริยาที่รวย/เป็นไอดอล กิน,สร้างมิติจำลองใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบ,อยู่ในภูเขาของปู่ย่าตายายเองและเดินทางไปไหนโดยเทคโนโลยีของนรก ฯลฯ
การใช้พลังเหนือธรรมชาติ บิดเบือนกฎเกณฑ์ของสังคมเป็นเรื่องปกติ ซึ่งว่ากันจริงๆ นรก สวรรค์นี่เปิดโอกาสให้ทำเรื่องได้มากวกว่าที่คนรวยในสังคมปกติทำด้วยซ้ำ
อย่างแนวทางที่ผมบอกก็เป็นแนวทางที่ผมคิดได้ ว่าถ้าเลือกทางไหนก็ใช้ชีวิตต่างจากสังคมคาดหวังได้ทั้งนั้น
....บ่นในฐานะคนอ่านจบ ผมขอเดาใจคนเขียนบ้างว่า คนเขียนกลัว และหวังว่าตนเองจะหาสาวธรรมดาได้อย่างเคย์มะ
ไม่ใช่กลายเป็นพวกโอตาคุที่มอง แต่สาวโมเอะที่ไม่ใช่ผู้หญิงในความเป็นจริง
รู้สึกว่าเคยอ่านเจอบอร์ดหนึ่งบอกว่า เคย์มะทำในสิ่งที่โอตาคุธรรมดาทำไม่ได้คือ จีบสาวในโลกความเป็นจริง จากโอตาคะกลายเป็นคนธรรมดา....ก็คงจะรู้สึกประมาณนี้ล่ะครับ
ในฐานะคนอ่านผมยอมรับว่าการมองและหาสาวในชีวิตจริงนั้นเป็นแนวคิดที่ดีในการสื่อถึงโอตาคุที่อ่านการ์ตูนของเขาอยู่.....แต่มันผิดหลักตรรกะของเรื่องที่สร้างขึ้นมาเองโว๊ย
สาวคนอื่นก็นับว่าเป็นคนจริงเหมือนกัน ไม่ใช่จิฮิโระเป็นคนเดียว